Politici testen omgeving Veenhage op rolstoeltoegankelijkheid

Het stond al op de planning voor april 2020 maar corona gooide toen roet in het eten: een wandeling maken door het centrum van Nootdorp met wat rolstoelgebruikers en daarbij voelen en kijken wat de obstakels en problemen zijn. Uiteindelijk werd de wandeling alsnog gemaakt op zaterdagmiddag 2 oktober. De regen deerde niet.

Twee wethouders en een flink aantal raadsleden van bijna alle partijen gingen vanaf Veenhage op pad met twee ‘echte’ rolstoelen en een derde stoel waarin de raadsleden een voor een plaatsnamen om zelf te voelen en te ervaren hoe het is. ChristenUnie-man Rob van der Welle wierp zich op als rolstoelrijder en VVD-raadslid Edo Haitsma nam als eerste plaats en kreeg al snel veel vertrouwen in de stevige rolstoelrijkunst van collega Van der Welle.

De wandeltocht was georganiseerd door Sylvia Markerink van D66 die regelmatig met haar in Veenhage wonende moeder Pamela een rolstoelritje maakt in het centrum van Nootdorp. Moeder Markerink was ook goed geluimd van de partij en trok zich van de regen niets aan. Ze is 89 en haar eigen ‘benenwagen’ redt het ritje van Veenhage naar winkelcentrum Parade niet meer zodat er een rolstoel aan te pas moet komen. Zoals ook de Nootdorpse Els Toet niet zonder rolstoel kan.
Samen met echtgenoot Leo zijn zij echte ervaringsdeskundigen. Verder was buurvrouw Toos van mevrouw Markerink als rolstoelgebruiker op enthousiaste wijze van de partij.

De bedoeling van Sylvia Markerink was en is niet om er een partijpolitiek spel van te maken. Juist niet. Ze wil liefst zo raadsbreed mogelijk deze materie nader onderzoeken en proberen verbeteringen aan te brengen. Dus geen scherpe moties maar hooguit een informatiebrief bij de aanstaande behandeling van de begroting en de algemene beschouwingen.
De wethouders Ilona Jense van openbare ruimte en Marieke van Bijnen van sociale zaken en WMO liepen mee op deze zaterdagmiddag en konden dus ook rechtstreeks zien en ervaren wat her en der de knelpunten zijn.

De wandeling ging nu door het centrum van Nootdorp maar op dezelfde wijze zullen ook in Pijnacker en Delfgauw dit soort wandelingen georganiseerd gaan worden, zodat de lastige punten in beeld komen.

Om het toch even voor Nootdorp een beetje concreter te maken: aan de achterzijde van Veenhage zijn bij de entree van een dokterspraktijk en een apotheek wat stoepjes die voor rolstoelgebruikers niet handig zijn. Verder is in de Vrijenbansestraat, het verlengde van de Koningin Julianastraat, de stoep wel erg smal omdat de lantaarnpalen er midden op staan. Ook is de stoep daar niet echt vlak te noemen.

De tocht ging via de Julianastraat, langs Parade, en het eerste stukje Vrijenbansestraat, de Willem Pijperstraat en de Hof van Delftstraat richting Kerkweg en vervolgens via de Dorpsstraat weer terug naar Veenhage. Onderweg werd spontaan CulturA & Zo nog even op toegankelijkheid getest. Die bleek zowel boven als beneden helemaal prima. Verderop in de Dorpsstraat houdt aan de linkerzijde de stoep ineens op. “Daar is niks aan te doen, tenzij we mensen gaan onteigenen”, aldus Ilona Jense die net als collega Marieke van Bijnen de rondgang heel nuttig vond.

De wethouders en ook de raadsleden stelden samen met de dagelijkse rolstoelgebruikers vast dat het op veel plaatsen prima te doen is, maar dat er natuurlijk plekken zijn waar het beter kan. Het is daarbij ook zoeken naar een goed evenwicht tussen verschillende belangen. De Dorpstraat loopt aan de zijkanten wat af maar dat is vanwege de afwatering bij regenval.

Behalve het nader bezien van de rolstoel- en rollatortoegankelijkheid zou Sylvia Markerink het ook heel mooi vinden als er op verschillende plekken in de gemeente, vooral bij zorgcentra, korte dementievriendelijke wandelroutes worden gemaakt. “Daar is in Rotterdam Overschie mee geëxperimenteerd door gekleurde stickers aan lantaarnpalen te hangen. Dat blijkt best goed te werken. Wat zou het mooi zijn als mensen lichte dementie zo toch zelfstandig een wandeling kunnen maken en zo even kunnen bewegen. Op een rustige manier. Ik heb tijdens een wandeling met mijn moeder een keer een man ontmoet die echt in paniek was omdat hij de route naar huis gewoon niet meer wist. De wanhoop in zijn ogen zie ik nog zo voor me.”

Na een uurtje was iedereen weer terug bij Veenhage en volgde er nog even een korte nabespreking. De conclusie was dat iedereen het heel nuttig vond en dat er een vervolg komt, ook in overleg met bijvoorbeeld de ouderenbonden en de WMO-raad die ook druk zijn met deze materie. Natuurlijk is het belangrijk ook de ‘gebruikers’ zelf erbij te betrekken!