Geboren op Haïti
Actueel 616 keer gelezenPijnacker - In de berichtgeving over de verwoestende aardbeving op Haïti, het reddingswerk, de noodhulp en wederopbouw is er ook aandacht voor Haïtiaanse kinderen die geadopteerd (zouden) worden door Nederlandse ouders. Veertien jaar geleden werden Samuel Luscuere en Tiana de Groot liefdevol opgenomen in gezinnen in dit kikkerlandje.
Eind jaren tachtig, begin jaren negentig van de vorige eeuw waren de adoptieprocedures ook tijdrovend en een project van de lange adem. “Zes jaar heeft het geduurd voordat we Benjie uit Manila op de Filippijnen konden ophalen”, vertelt Mieke van Veen, “en nog eens drie jaar voordat we Samuel mochten verwelkomen.”
In 1996 heerste er op Haïti echter zodanige chaos dat de adoptiekinderen niet door de ouders zelf maar door een delegatie van Wereldkinderen werden opgehaald. Op Schiphol stonden hun nieuwe gezinnen klaar. Dankzij al wat uitgewisselde foto’s herkende de dan bijna 5-jarige Samuel zijn ouders en broers vrijwel direct.
Samuel kan zich het tehuis in Port-au-Prince, de hoofdstad van Haïti, nog een beetje herinneren. Tiana niet maar zij was ook pas anderhalf jaar oud toen ze in hetzelfde vliegtuig stapte voor een nieuwe toekomst in Nederland. Bladerend door de fotoboeken zien ze zichzelf arriveren en ontvangen worden, van dertig graden naar de Hollandse februarikou.
Anno 2010 zijn Samuel en Tiana respectievelijk achttien en vijftien jaar oud. De aardbeving heeft hun belangstelling voor hun geboorteland gewekt, CNN stond de eerste dagen constant aan. “Ik zou graag naar Haïti gaan maar ik wil eerst mijn studie, MBO-werktuigbouw, afmaken”, verklaart de rustige Samuel. Tiana: “Ik wil er pas heen als het veilig is”.
Moeder Mieke tot slot: “De afgelopen jaren was Haïti net een beetje uit het dal aan het komen. We hopen dat met buitenlandse hulp het volk de kans krijgt om het land opnieuw op te bouwen zodat het voor zichzelf kan zorgen. De bevolking die al zoveel geleden heeft de afgelopen eeuwen, verdient het om niet vergeten te worden.”
