Chayenne Kooijmans en Spartan

Vrijwilligers zijn erg belangrijk voor de gemeente Pijnacker-Nootdorp. Zij brengen veel tot stand wat anders niet zou gebeuren en zijn actief op velerlei gebied. Welke persoonlijkheid schuilt er achter al die vrijwilligers en door wie of wat worden zij geïnspireerd? Lees hier het verhaal van Chayenne Kooijmans en Spartan, vrijwilligers bij DIVOO. Samen gaan zij op bezoek bij bewoners van woonzorgcentra. 

“Dat je op deze manier een glimlach op iemands gezicht kunt krijgen, dat is wel heel speciaal”, vertelt Chayenne Kooijmans, geboren en getogen in Delft. “En dat daar eigenlijk helemaal niet zo veel voor nodig is, dat je dat met een hond kunt bereiken. Mensen vinden Spartan in het begin soms een beetje eng, maar als ze hem leren kennen vinden ze hem juist heel lief. Zo’n anderhalf jaar geleden ben ik van baan veranderd. Ik werkte in de zorg en wilde daar toch een beetje binding mee houden. Mijn oma woont in woonzorgcentrum Veenhage en ik neem Spartan vaak mee als ik haar opzoek. Ik zag eens een flyer van DIVOO in de lift hangen, maar vroeg me af of mijn hond wel geschikt zou zijn als aaihond. Mijn oma reageert altijd heel positief op Spartan, dus toen heb ik besloten om het te proberen. Op deze manier wilde ik ook iets terugdoen voor Veenhage. Ik heb een keer meegelopen om het een keer uit te proberen en eigenlijk ging dat heel goed. De eerste reactie was wel een beetje: wat een enge hond. Maar zodra de mensen hem gingen aaien ging het heel goed. Dat had ik niet verwacht, Spartan is een English bull terrier en wel een beetje anders dan anders om te zien. Aan de andere kant trekt dat ook wel weer de aandacht. Ik vond het meteen heel leuk hoe de mensen reageerden als ik met Spartan binnenkwam."

"Je hoeft eigenlijk niet veel te doen, ze gaan vaak meteen vertellen, bijvoorbeeld over hun eigen huisdieren vroeger, je ziet ze echt opbloeien. We beginnen vaak op de gesloten afdeling en dat zie je al dat het aaien iets met de bewoners doet. Spartan op schoot is natuurlijk een beetje lastig, daar is hij te groot voor. De mensen weten vaak al dat je komt en dat word je beneden opgewacht, dat is ook wel heel leuk. Ik kom één keer per maand, daarnaast werk ik fulltime. We zijn er een uur en gaan langs verschillende afdelingen. De gesloten afdeling is juist heel mooi eigenlijk, omdat die mensen toch al minder contact hebben. Je ziet echt wel iets met hen gebeuren, ze stellen zich meer open. Ze zijn blij dat de hondjes van DIVOO er weer zijn en dan voel je je welkom. Er komen soms ook persoonlijke verhalen los over vroeger, soms vrolijk of een beetje emotioneel. Spartan is wel een drukke hond, maar zodra hij bij ouderen of kinderen komt is hij echt de rust zelve. Dat verbaast me nog steeds, thuis is hij echt een stuiterbal. Hij geniet ook van de aandacht en de mensen denk ik. Hij heeft een beetje een clownsgezicht, waardoor het lijkt of hij een soort lach op zijn snuit heeft, die vrolijkheid werkt denk ik wel aanstekelijk. Hij kan echt heel lief zijn, dan legt hij zo zijn kop op schoot. We kunnen zeker nog wel vrijwilligers gebruiken. Het is fijn om op deze manier iets voor andere mensen te kunnen betekenen. Toch dat stukje contact, je bereikt er echt iets mee. Je geeft iets en je krijgt er ook iets voor terug, dat geeft een goed gevoel.”

Kijk voor meer informatie op: www.divoo.nl.