Aan het begin werd er nog gelachen: Bernard Minderhoud links verwelkomt zijn nieuwe collega Bob van der Deijl. Hij had de kortst zittende wethouder ooit kunnen worden, maar de crisis werd afgewend.
Aan het begin werd er nog gelachen: Bernard Minderhoud links verwelkomt zijn nieuwe collega Bob van der Deijl. Hij had de kortst zittende wethouder ooit kunnen worden, maar de crisis werd afgewend.

Minderhoud verliest portefeuille sport

Actueel 775 keer gelezen

Bernard Minderhoud is sinds donderdagavond 14 september geen wethouder Sportzaken meer. Een spoeddebat over het proces rondom de nota Sport & Bewegen leidde tot een motie waarin de bijna voltallige gemeenteraad het college verzoekt "per direct de portefeuille sport over te dragen aan een ander collegelid".

De motivatie was als volgt geformuleerd: "Gezien het onbevredigende verloop van het proces rondom de totstandkoming van de Nota Sport en Bewegen en de correspondentie tussen het college en de sportraad".

Na een korte schorsing deelde wethouder Bernard Minderhoud mee dat het college de motie accepteert. Het is nog niet duidelijk wie de portefeuille sportzaken overneemt. Daar gaan Burgemeester & Wethouders komende dinsdag een besluit over nemen. 

Het college had ook kunnen besluiten de motie niet uit te voeren of aan te houden. Vervolgens had de gemeenteraad dat kunnen accepteren of een motie van wantrouwen in kunnen dienen tegen wethouder Bernard Minderhoud of zelfs tegen het hele college. Dan was de net beëdigde nieuwe wethouder Bob van der Deijl – hij is de opvolger van José van Egmond die burgemeester wordt van de gemeente Reimerswaal - waarschijnlijk de kortst zittende wethouder uit de geschiedenis geworden.

Geen sterke indruk

Zo ver kwam het dus niet: het college ging door de pomp en maakt daarmee geen erg sterke indruk. Enkele dagen geleden sloeg het college nog een hoge toon aan tegen de Sportraad. Het college nam het de Sportraad bijzonder kwalijk dat ze op maandag 11 september een brief op poten naar de gemeenteraad stuurde waarin de nieuwste versie van de Sportnota naar de prullenbak werd verwezen. Feitelijk zeiden ze tegen de wethouder sportzaken en het college: we praten niet langer met u; we willen nu rechtstreeks met de gemeenteraad in gesprek.

Zo ver kwam het donderdagavond nog niet: terwijl de Sportraad op de tribune zat, ging het gesprek tussen de raadsleden en de wethouder sportzaken. Dat had de vorm van een spoeddebat dat was aangevraagd door GroenLinks. Van een debat was geen sprake: over de inhoud van de nota mocht ook niet worden gesproken omdat de gemeenteraad de Sportnota nog niet eens in haar bezit heeft. De nota zou dinsdag 12 september in het college worden besproken maar na de brief van de Sportraad van maandag ging dat niet door.

Alle vertrouwen

Alle fracties in de raad mochten vragen stellen en opmerkingen maken en de wethouder gaf steeds per persoon antwoord, met als gevolg stroperigheid en herhaling van zetten. En zo kon het gebeuren dat de wethouder wel tien keer zei dat hij er alle vertrouwen in had dat hij met de Sportraad weer om de tafel kon en dat hij het vervolgens ook wel eens zou worden met de Sportraad.

Dat was niet handig van Minderhoud, gezien de voorgeschiedenis en de keiharde opstelling van de Sportraad in de aanvullende brief die ze in de loop van donderdag 14 september nog hadden gestuurd. Daarin staat dat de Sportraad die de lokale sportwereld vertegenwoordigt niet bereid was om opnieuw met Minderhoud in gesprek te gaan en zelfs niet met het hele college.

Dat de wethouder wel weer even met de Sportraad in gesprek zou raken en dat het ook nog tot resultaat zou leiden; dat ging er bij de gemeenteraad dan ook niet in. De Sportraad neemt het de wethouder en zijn ambtenaren kwalijk dat ze stelselmatig hebben geweigerd om de nota concreter te maken. Tekstvoorstellen om de nota concreter te maken werden steeds  afgewezen.

De Sportraad vindt de nota al bijna een jaar te vaag en te vrijblijvend. Ook in maart leidde dit al tot een conflict, waarbij de Sportraad de conceptnota afwees. De Sportraad kwam toen met een tienspeerpuntenplan van concrete voorstellen en ideeën.

In mei zijn deze punten besproken en toen kwamen de wethouder en de ambtenaren de Sportraad een eind tegemoet, maar de uiteindelijke tekst was toch weer teleurstellend. Op 28 augustus was er nog een overleg zonder de wethouder en op 1 september een gesprek waar de wethouder wel bij was.

De wethouder zegde daarbij toe de nota op drie punten aan te scherpen, maar  volgens de Sportraad kwamen die punten onvoldoende terug in de eindtekst, met als gevolg dat de Sportraad op 'nine eleven' per brief de Sportnota tot 'een dode letter' bombardeerde.

Waar gaat het om?

De grote vraag die ook tijdens de raadsvergadering niet aan de orde kwam is: waar gaat het nu eigenlijk om in die Sportnota en wat is nou het verschil van inzicht? Welnu: de opzet van de nota is dat de sportwereld en het sportverenigingsleven meer gaan samenwerken met scholen, zorginstellingen, welzijnsorganisaties en ook wijkverenigingen en daarbij sport in te zetten als middel om allerlei sociale en persoonlijke doelen te bereiken.

Ouderen meer laten bewegen, jonge kinderen van fysieke en psychische problemen af helpen, meer sociale samenhang in wijken en kernen te creëren, enzovoort. Sport dus niet alleen als doel maar ook als middel.

En waar de Sportraad dan vooral voortdurend tegenaan is blijven hikken, dat is dat de  gemeente cq de wethouder en het college onvoldoende concreet maken welke investeringen ze daarvoor over hebben om sportverenigingen in staat te stellen die extra taken uit te voeren. En vooral ook dat scholen, zorginstellingen en welzijnsorganisaties in de nota op geen enkele wijze worden aangezet tot een inspanningsverplichting. Dat is het kardinale punt voor de Sportraad: de sportverenigingen krijgen er allerlei taken bij, zonder extra geld en middelen en onderwijs, zorg en welzijn kunnen rustig en vrijblijvend achterover blijven leunen zonder enige verplichting.

Daarover zei wethouder Bernard Minderhoud na de vergadering dat hij zowel de sportverenigingen als scholen en zorg/welzijnsinstellingen nu eenmaal nergens toe kan dwingen. "Wij kunnen beleid maken en zaken faciliteren en dan moeten we dat zo doen, dat er uiteindelijk mooie initiatieven tot stand gaan komen."

Klus afmaken

Minderhoud bleef en blijft zeggen dat de Sportnota een prima basis was en is om met allerlei partijen in gesprek te gaan. Dat noemt hij ook als reden om niet op te stappen, maar de portefeuille over te dragen aan een collega-wethouder. Hij vindt het heel jammer dat hij niet de kans krijgt om de klus af te maken. Er stonden voor eind september al vervolgafspraken met verenigingen op de agenda.

"We hadden dit op de spits kunnen drijven, maar in het belang van de gemeente en alle betrokken partijen hebben we dat niet gedaan. Ik blijf er van overtuigd dat er iets moois uit de Sportnota gaat voortkomen en in het belang daarvan hebben we zo gehandeld."

Trap in kruis

Dit neemt niet weg dat Minderhoud het ontnemen van de sportportefeuille als een slag in zijn gezicht moet ervaren, om niet te zeggen: een tik onder de gordel of zelfs een gerichte trap in het kruis.

De vraag is ook hoe groot het vertrouwen van de gemeenteraad sowieso nog is in de wethouder en of hij op bij zijn andere beleidstaken nog op steun van de raad kan blijven rekenen. Zelf heeft de wethouder dat vertrouwen wel en is hij daar redelijk laconiek over. De wandelganggeluiden in de gemeenteraad zijn een stuk minder positief.

Daarbij blijft het vreemd dat een spoeddebatje dat eigenlijk helemaal geen debat is leidt tot zo'n ver strekkende motie. Als 'vergaderconclusie' kwam die  min of meer uit de lucht vallen. Althans: tijdens de woordenwisselingen werd op geen enkel moment de vraag gesteld of de wethouder niet beter de zaak kon overdragen aan een collega-wethouder. Wel was duidelijk dat de gemeenteraad, op Gemeentebelangen (de partij van Minderhoud), na er geen vertrouwen in had dat het nog goed ging komen tussen Minderhoud en de Sportraad, terwijl Minderhoud zei: "In ieder goed huwelijk knettert het wel eens."

Het huwelijk werd ontbonden. Na een schorsing en een ijzingwekkende stilte voor de storm, was de motie er ineens. En toen het college hem in de persoon van Minderhoud aanvaardde was niet alleen dit agendapunt maar ook de hele vergadering ten einde en werd er maar snel een niet geplande borrel ingelast.

Hoe nu verder: een andere wethouder gaat Sportzaken doen en die zal op een andere manier met de Sportraad in de slag moeten gaan. Er zal nog heel wat moeten gebeuren om de Nota Sport en Bewegen in beweging te krijgen… Saillant is dat de Sportraad ook dan weer met Bernard Minderhoud te maken krijgt, omdat hij nog wel wethouder zorg en welzijn is…  En zo gaat wellicht alsnog een lang gekoesterde wens van de Sportraad in vervulling: met het hele college rond de tafel! (SO)

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant