IJsvogels in januari
Actueel 3.455 keer gelezenHet is altijd een traktatie om een ijsvogel te zien. Het verenkleed is uitgevoerd in aantrekkelijke complementaire kleuren: warm oranje buik en donkerblauwe vleugels. De turquoise rug licht op als ze langs vliegen.
De vlucht van een ijsvogel is weinig elegant: in horizontale lijn recht vooruit als een speer. Niet zo verwonderlijk, want ze hebben een zwaar lijfje en kleine vleugels. Het zijn krachtvliegers. Ze moeten voortdurend met hun vleugels fladderen om niet neer te storten. Een zweefvluchtje kunnen ze zich niet permitteren. Wereldwijd zijn er tientallen soorten ijsvogels bekend. In Nederland komt slechts één ijsvogelsoort (Alcedo atthis) voor. Deze soort heeft een zeer groot verspreidingsgebied, dat loopt van Ierland tot Japan. Er worden acht ondersoorten onderscheiden, die enigszins van elkaar verschillen in uiterlijk en de plek waar ze voorkomen.
In januari heb ik driemaal een ijsvogel gezien in Pijnacker. De eerste zag ik aan de Vlielandsweg in een boomgaardje, verscholen achter de huizen. Een beetje ver weg, maar duidelijk te herkennen. Een week later maakte David Dilling mij attent op een ijsvogel, die in de struiken zat op een eilandje in de vijver aan de Corrie Vonklaan. Tussen de takken van rode kornoelje zat het juweeltje zich minutenlang te poetsen. Ondertussen maakte David foto’s en filmpjes (te vinden op YouTube, Pijnacker01). De volgende dag stuurt Nel Giorgi mij een foto van een ijsvogel, genomen op dezelfde plek.
Eind januari wandelde ik in Rietlanden. Er stond een ijzig koude wind en opeens meende ik de heldere roep van een ijsvogel te horen. Aandachtig heb ik om mij heen gekeken en alle struikjes langs de waterkant geïnspecteerd, maar de vogel liet zich niet zien. Later op de dag ging ik terug met mijn echtgenoot, Hij had dit jaar nog geen ijsvogel gezien. Het duurde niet lang of daar kwam de blauwe schicht waar wij op hoopten tussen de huizen doorsnorren. Tevreden gingen we terug naar huis. Ook van andere mensen krijg ik bericht dat ze ijsvogels zien in de omgeving van Pijnacker. Zo schreef Rik van Hazendonk uit Delfgauw: “Die ijsvogel heeft ons wel te pakken. Het wilgenpad langs de oude vuilstort, van de Noordeindseweg naar Ikea, heet bij ons het IJsvogelpad… Regelmatig vliegt die voor ons uit, van de ene laaghangende tak naar de volgende drie bomen verder.”
In de winter worden vaker ijsvogels gezien dan in de zomer, maar dat wil niet zeggen dat deze viseters goed bestand zijn tegen vorst. Als het een langere periode streng vriest legt het merendeel van de populatie het loodje.
Caroline
