Vergeet-me-nietjes

Pijnacker-Nootdorp - “Ik hoop dat mensen zich in mijn gedichten herkennen, er een stukje bemoediging of troost in vinden”, vertelt Hans Cieremans (69). 

“Het is toch best zware kost, maar ik probeer er hier en daar een vleugje humor in te leggen, dat relativeert wel enigszins. Voor mijn pensionering was ik hoofd welzijn bij een verpleeghuis. In de jaren ’80 was daar een dominee werkzaam, die enorm muzikaal was en graag een cabaretgroep wilde oprichten met het personeel. Hij vroeg of ik ook mee wilde doen. We zongen liedjes en deden sketches en dat sloeg zo aan dat iemand die in de zaal zat opperde om aan een talentenjacht mee te doen. Daar werden we tweede van de 40. Onze groep heette ‘De Eigen Bijdrage’ en we hebben er veel mee opgetreden. Daarvoor heb ik heel veel teksten geschreven, dus daar ligt eigenlijk de oorsprong van mijn gedichten. Ik neem een bekende melodie in gedachten en daar schrijf ik dan een gedicht op. Je zou het bijna songteksten kunnen noemen."

"Kennelijk ontwikkelde het schrijven zich en is het zo aan het licht gekomen. We waren een hechte vriendengroep geworden, samen uit samen thuis. Helaas zijn er inmiddels drie van de acht mensen overleden en kwam er een einde aan de cabaretgroep en het teksten schrijven. Zo’n vijftien jaar geleden werd mijn schoonzus ernstig ziek en daarom had ik een gedicht voor haar geschreven. Het belandde in een la en ik keek er nooit meer naar om. Later zag ik eens een site waar christelijke gedichten op stonden en het gedicht dat ik destijds schreef had wel een spiritueel tintje. Toen ik het erop plaatste kreeg ik daar heel veel reacties op. Naar aanleiding daarvan werd ik gevraagd nog meer gedichten te schrijven en uiteindelijk resulteerde dat erin dat ik tot dichter van het jaar werd gekozen uit zo’n 500 à 600 dichters. Dat vond ik wel bijzonder. Na mijn pensionering ging ik als vertrouwenspersoon in een verpleeghuis werken. Toevallig vertelde ik de directeur dat ik gedichten schreef. Op zijn verzoek heb ik een offerte laten maken door een uitgever om mijn gedichten te laten bundelen. Uiteindelijk ging het niet door, maar de uitgever vond mijn gedichten wel erg mooi en daarom stelde hij crowdfunding voor."

"Ik moet me altijd even laten ompraten, maar uiteindelijk is het een geslaagd project geworden en kwam de bundel ‘Vergeet-me-nietjes’ tevoorschijn. De gedichten gaan met name over de ouderenzorg, mijn inspiratie haal ik vooral uit het werk dat ik gedaan heb. Daarnaast heb ik nu een eigen website, waar ik veel gedichten op plaats, die heel veel gelezen worden. De melodie waarop ik het gedicht geschreven heb zet ik er ook vaak bij. Onlangs heb ik een tekst geschreven op de melodie van ‘Mag ik dan bij jou?’, daar krijg ik ook mooie reacties op, heel ontroerend. Iemand vertelde later dat ze dat bij de uitvaart van haar moeder had gezongen. Een voor mij wildvreemd meisje uit Volendam – volgens mij kan iedereen daar zingen – heeft het voor me ingezongen zonder dat ik het wist en naar mij opgestuurd. Dan merk je wel dat muziek een enorme extra dimensie geeft aan een tekst. Ik krijg ook wel speciale verzoeken, zoals voor de SamenLoop voor Hoop die onlangs plaatsvond."

"Daar had ik de tekst geschreven voor een liedje dat tijdens de kaarsenceremonie is gezongen. Ook krijg ik veel aandacht bij het Alzheimercafé. Natuurlijk is het leuk als je succes hebt, maar waar ik het voor doe is dat mensen een gevoel erin herkennen. Ik vind het wel heel bijzonder dat ik zulke dingen kan en mag doen. Het levert soms echt kippenvel op. En af en toe ontstaan er na afloop mooie, soms ook emotionele, gesprekken. Ik ben aangesloten bij Oostland Literair en ik heb ook meegedaan aan de Verbeelding, waar ik uit eigen werk heb voorgedragen, afgewisseld met liedjes en verhalen om het interessant te houden. Mijn gedichten gaan wel over heel specifieke onderwerpen, dus ze lenen zich niet voor elke gelegenheid. Dat neemt niet weg dat ook mensen die er niets mee te maken hebben ze mooi vinden. Zelf heb ik vaak een beetje moeite met moderne poëzie: voor mij moet een gedicht begrijpelijk, herkenbaar en ritmisch zijn.” 

Kijk voor meer informatie op: www.hanscieremans.nl.