Het licht uitdoen
Een tijdje geleden zag ik op internet een videootje voorbij komen van een gesprek tussen kroonprinses Amalia en comédienne Claudia de Breij. Enigszins giechelend bespraken ze samen de totstandkoming van het boek over het leven van Amalia. Een meisje van slechts zeventien jaar met een dusdanig bijzonder leven dat er nu al een boek mee gevuld kan worden.
Ik heb het boek zelf niet gelezen, maar ik heb begrepen dat er onder andere is opgetekend dat Amalia zich op haar veertiende heeft neergelegd bij haar toekomst. Een meisje van veertien dat zich schikt in haar lot en op haar zeventiende een boek over haar leven uitgeeft. Ik wankel tussen bewondering aan de ene kant en medelijden aan de andere kant. Op mijn veertiende sprong ik in de polder tussen Berkel en Pijnacker over slootjes heen en zat ik op mijn zolderkamer te zenden met een 27mc Bakkie. Op mijn zeventiende deed ik het licht uit in jongerencentrum de Trucker en was ik op geen enkele manier bezig met de toekomst. Laat staan dat het al helemaal vaststond.
De rol van ons Koningshuis is de afgelopen decennia veranderd. De politieke invloed is terecht flink getemperd en de invulling van het ambt is er vooral een geworden van zakelijke internationale betrekkingen en het bij elkaar houden van ons landje. Ik vrees dat de voornaamste taak van Amalia vooral dit laatste zal gaan worden: het bij elkaar houden van ons landje. Al komt ze over veertig jaar pas op de troon. Ik zie het tij niet zo snel keren.
We ontsporen namelijk. Tegenstellingen waren nog nooit zo groot en dat neemt alleen maar toe. Online is alle redelijkheid verdwenen. Er is een groeiende argwaan naar andere nationaliteiten en de kloof tussen arm en rijk groeit met het tikken van de klok. De rij voor de Voedselbank wordt langer en egoïsme lijkt een snel geëvolueerde karaktertrek bij de mensheid.
Amalia zal het land weer moeten gaan verbinden. Op zoek gaan naar saamhorigheid. Aansturen op begrip voor elkaars mening. Polarisatie buiten de deur houden.
Er ligt een ondankbare taak in het vooruitzicht. Bewondering en medelijden zijn misschien wel allebei van toepassing. Tot die tijd hoop ik dat ze toch nog eens het licht kan uitdoen in jongerencentrum de Trucker.