De start bij de Jan Janssen-sporthal die binnenkort tegen de vlakte gaat, maar er komt op dezelfde plek een nieuwe Jan Janssen-hal voor terug.
De start bij de Jan Janssen-sporthal die binnenkort tegen de vlakte gaat, maar er komt op dezelfde plek een nieuwe Jan Janssen-hal voor terug.

Eerste editie Ode aan Jan Janssen met Jan Janssen

De eerste editie van de Ode aan Jan Janssen was op zaterdag 29 augustus een groot succes. De ode ging al in januari van dit jaar van start met de onthulling van een bronzen beeld van Nederlands eerste Tour- en Vuelta-winnaar, Jan Janssen in het hartje van zijn geboortedorp Nootdorp, vlak voor het oude raadhuis in de Dorpsstraat.

De toertocht was het vervolg. Ruim 300 deelnemers fietsten 100 kilometer over de route waar het allemaal voor deze wielerheld begon: zijn trainingsrondje vanuit Nootdorp door het Groene Hart. En dat onder aanvoering van de wielerlegende zelf. Jan Janssen was bijzonder vereerd dat zoveel fietsliefhebbers deze ode aan hem brachten tijdens een corona-proof wielertocht.

Legendarische route
“65 jaar geleden fietste ik hier mijn trainingsrondjes", vertelt Jan Janssen. “De uren die ik hier op de fiets doorbracht hebben tot veel bijzonders geleid. Ik heb er geen spijt van hoe het allemaal is gegaan en kijk met een goed gevoel terug op mijn wielerloopbaan.” De geboren Nootdorper fietste mee tijdens de eerste editie van bijzondere evenement. “De route was prachtig. Bijzonder dat je in het drukke westen zo’n mooie, rustige tocht nagenoeg zonder stoplichten kunt fietsen”, vervolgt Jan zijn verhaal.
De route ging vanaf de naar hem vernoemde sporthal in Nootdorp door gemeente Lansingerland, via de Rottemeren om zo richting de tussenstop bij STOUT.BIKE in Alphen aan den Rijn te gaan. Vervolgens reden de deelnemers via het Bentwoud terug naar Nootdorp. Net voor de finish gingen ze nog langs het bronzen beeld van Jan. "Dat maakte het helemaal compleet. Geweldig”, aldus de trotse wielerlegende die in mei net als zijn tweelingbroer Aad de gezegende leeftijd van tachtig jaar bereikte.
In maart leek het erop dat de tocht een jaar op zich moest laten wachten. Wel werd er aan een alternatief gewerkt. “Gelukkig kregen we alsnog goed nieuws tijdens de persconferentie van premier Rutte eind juni”, aldus Martijn van Dijk, mede organisator. “We hebben de plannen uit de kast gehaald en hebben snel alles in gang gezet om er een mooie eerste editie van te maken. De deelnemers moesten zich van tevoren aanmelden, de locatie was ingericht met looplijnen en er werd gefaseerd gestart. Iedereen hield zich goed aan de richtlijnen. We kunnen er met trots op terugkijken”, zegt Martijn.

Toertocht
Ondanks de regenachtige omstandigheden werd er door de deelnemers enthousiast gereageerd. “Het weer viel uiteindelijk mee en het is zo fijn om na zo’n lange tijd, eindelijk weer eens georganiseerd een tocht te fietsen”, vertelt Frits van Velzen van Toerclub Pijnacker, mede-organisator en net 100 kilometer in de benen. “Na een jaar voorbereiding, is het gaaf deze dat het vandaag dan eindelijk zo ver was”.

Na de finish konden de deelnemers onder het genot van een drankje nog de eerste etappe van de Tour de France kijken. Dat deed Jan Janssen ook. Niet tijdens de Ode. Wel samen met de NOS, waar hij te gast was bij de Avondetappe die live werd uitgezonden vanuit zijn geboorteplaats. Namelijk pal onder molen Windlust, een van de pronkstukjes uit het oude Nootdorp van Jan Janssen die ten tijde van zijn Tourzege in 1968 al in het grensgebied tussen Brabant en België woonde maar die Nootdorp altijd is trouw gebleven. Alleen al vanwege het feit dat een groot deel van zijn grote familie wel hier is blijven wonen, zoals tweelingbroer Aad. Ze hadden samen in mei hun tachtigste verjaardag willen vieren maar door corona zat het gezamenlijke feest er niet in en vierden ze ieder op hun eigen woonplek de mijlpaal van tachtig jaar. Zaterdag 29 augustus was het alsnog feest. Natuurlijk was Aad ook van de partij bij de start, net als veel andere familieleden van Jan Janssen die enkele jaren geleden een ernstige ziekte overwon. Des te knapper dat hij nu gewoon weer honderd kilometer wegtrapte, ook al zat hij er aan het eind wel een beetje doorheen…