Michael Poot, de duizendpoot

Delfgauw - Je bent jong en je wilt wat. Dit slaat voor honderd procent en meer op de 24-jarige in Delfgauw wonende Michael Poot, vorige week geplaatst voor het NK sprint op 5 en 6 januari in Heerenveen.

Vanaf zijn zesde jaar staat hij al op de schaats, doorliep probleemloos het VWO en studeert nu Civiele Techniek aan de TU in Delft. Hij is bijna-Bachelor: moet nog één puntje op één i zetten, zoals hij het zelf omschrijft. Voor dit diploma staat drie jaar en Michael met zijn strak en intensief schaatstrainingsprogramma is nu iets meer dan vier jaar bezig. Als je daarnaast op de schaatsladder bent opgeklommen tot deelname aan het NK, dan is dit alles bij elkaar een geweldige prestatie, te meer voor iemand als Michael bij wie als baby van negen maanden al diabetes geconstateerd werd.

Michael beleefde als jeugdschaatser bij de IJsvereniging Pijnacker zijn eerste ritjes op de schaats in navolging van zijn broer Alain, die tijdens zijn schaatscarrière verdienstelijk bij het Gewest Zuid-Holland heeft gereden. Hij viel al gauw op, mocht meedoen met de extra trainingslessen en maakte na een tijdje de overstap naar de Delftse IJsvereniging DKIJV om meer op wedstrijdniveau te trainen bij Jan Buis. Omstreeks zijn 12e jaar kwam het Gewest Zuid-Holland in zicht, of liever het Gewest kreeg Michael in het vizier en bij de junioren ging hij zich voorbereiden op en meedoen aan de Nederlandse juniorenkampioenschappen.

Vikingrace

Als 12-jarige bereikte Michael zijn eerste mijlpaal bij de zogenaamde Vikingrace, een internationale race die eenmaal per jaar in Heerenveen gehouden wordt en waaraan per land slechts twee à drie deelnemers mogen meedoen. Michael kwam, zag en (over)won. “Daar is mijn schaatscarrière begonnen”, zegt hij. “Op de 500 meter. Dat is nog steeds mijn ding. Ik ben een goede starter. Ik kan heel goed doorversnellen.”

Semi-professional

Michael is nu aan zijn elfde seizoen bezig bij ‘het Gewest’, inmiddels als semi-professional. “Wij trainen net zoveel als de topploegen, die een schema hebben van twee weken op trainingskamp, één week thuis. Wij gaan per jaar 3 tot 4 weken op trainingskamp en trainen gemiddeld 10 à 12 keer per week.

De grote winst van trainingskampen is dat je constant en onbekommerd met de sport bezig bent, je lichaam de nodige rust kunt geven na inspanning en niet afgeleid wordt door mentale randzaken: je bent er even niet, geen mobieltje, geen e-mail. In een superconditie en mentaal uitgerust kom je er vandaan.

Met de twee (bekende) vaste trainers Wim den Elsen en Arnold v.d. Poel focust onze ploeg zich nu op de NK allround en de NK sprint. In de ploeg onderscheiden zich steeds meer specialisten. Mijn aanleg ligt, zoals gezegd, nog steeds meer op de korte afstand. Ik moet het hebben van de startsnelheid. Drie maal bij de junioren en drie maal bij de senioren, dus zes maal op een rij, heb ik de supersprint (100 en 300 meter) gewonnen. Dit jaar ben ik op de 500 en de 1000 meter sterker geworden.”

Sponsors

Veel wordt betaald door de hoofdsponsor van het Gewest, maar de schaatsers dragen zelf ook veel kosten, zoals de eigen bijdrage van kampen, materiaal- en vervoerskosten. Eén en ander hakt er voor een arme student best wel in. Michael probeert in de zomer een buffer op te bouwen: niet op vakantie gaan, maar vijf weken de halve tijd werken. De andere helft van de beschikbare uren wordt besteed aan trainen, want dat gaat ’s zomers ook door, zij het in een andere vorm dan in de winter op het ijs. In de zomer is het springen, fietsen, met elastiek werken, hardlopen. Maar ze gaan ook ‘ijs pakken’ om het gevoel met het ijs niet te verliezen, bijvoorbeeld in Berlijn, Erfurt, Hamar of Heereveen.

Het Gewest wordt aanvullend gesponsord door IMKO Opleidingen in Gouda (IMKO staat voor een scala aan beroepsopleidingen voor de uiterlijke verzorging en bijscholing van medewerkers binnen verschillende branches en bedrijfstakken) en Bloksma Keukens in Leimuiden, hetgeen zorgt voor wat meer financiële ruimte voor onze semi-professionals.

Nog niet zo lang bestaat nu ook de mogelijkheid voor persoonlijke sponsoring. Op het schaatspak is nog één logo-plaats vrij. Michael: “Hier moeten wij zelf achteraan. Aanvankelijk had ik hier wel moeite mee, maar ik zie het nu positief. Als een bedrijf in mij wil investeren, geeft dit aan dat men belangstelling voor mij en mijn sport heeft en waardering voor hetgeen ik doe. Ik ben in gesprek met, maar ook nog op zoek naar mogelijke sponsoren.”

Het NK Sprint

De plaatsingswedstrijden voor het NK vonden op 1 en 2 december plaats in Utrecht met zijn half-open baan. Hierbij kunnen windstoten en regenbuien van invloed zijn op de resultaten. En die regenbuien en windstoten lieten zich niet onbetuigd in genoemd weekend. We kunnen gerust spreken van bizarre (weers)omstandigheden. De tijden waren er dan ook naar. Volgens Michael kun je het geen eerlijke plaatsingswedstrijd noemen. De ene rijder had een slechte wind, bij de ander was het windstil.

Ondanks de onvoorspelbare elementen heeft Michael drie goede races gereden. Er waren 30 deelnemers en 14 plaatsen te vergeven, waarvan 11 vaste plaatsen. Michael pakte de laatste vaste plaats, waarmee hij zich zelf heeft bewezen en geplaatst is op de deelnemerslijst van het NK sprint volgende maand!

Diabetes Ambassadeur

Behalve zijn schaatsen bezit Michael nog een tweetal onmisbare ‘gereedschappen’, namelijk een insulinepomp of –spuit, en een bloedsuikermeter. Want het suikergehalte in zijn lichaam is een groot aandachtspunt. Meerdere malen per dag moet worden bekeken hoe zijn lichaam reageert op hetgeen hij eet of op de inspanningen die hij heeft geleverd.

“Het is een gegeven dat altijd in mijn achterhoofd meespeelt. Bij alles wat ik eet reken ik uit hoeveel suiker erin zit en wat de totale hoeveelheid is die ik heb binnengekregen. Eten is voor mij niet iets vanzelfsprekends. Door de jaren heen heb ik wel veel ervaring opgedaan hoe ik hiermee om moet gaan.

Ik ben gevraagd ambassadeur te worden voor de Bas van de Goor foundation. Bas van de Goor was een top volleyballer die in 1996 een gouden plak won op de olympische spelen in Atlanta. Bij hem werd op z’n 32e diabetes geconstateerd. Omdat aangetoond is dat sport een gunstig effect heeft op de verschijnselen bij diabetes en de kwaliteit van leven verhoogt, heeft hij de stichting in het leven geroepen om mensen hierover te informeren en te inspireren om (nieuwe) sportieve uitdagingen aan te gaan. Hiertoe organiseert hij diverse clinics voor met name jeugdige diabetici. Voor iedere tak van sport is hij op zoek gegaan naar een ambassadeur, die kan laten zien wat er allemaal op sportgebied mogelijk is ondanks de ziekte”.

Michael is het levende bewijs hiervan. Hij heeft een meer dan normale prestatie geleverd dank zij een enorm doorzettingsvermogen en een positieve instelling: kijken naar wat je wel kan. En dit probeert hij uit te dragen via zijn ambassadeursschap. (zie www. basvandegoor-foundation.org).

Agenda

Vanaf 11 december ziet de agenda van deze (top)sporter er als volgt uit: inpakken, ’s-avonds naar Heerenveen om daar drie dagen te trainen, zaterdag even thuis en zondag naar Erfurt tot de 24e.