Jubilerend Pink Project betovert AHOY

Met hun jubileumconcert op zaterdagavond 11 mei j.l bereikt het jubilerende Pink Project zijn Magnum Opus. Het wordt een memorabele avond waarbij deze topband de vele muzikale parels van Pink Floyd de revue laat passeren. Er is een adembenemende lichtshow, inflatables, een fantastische quadrafonische sound en opzienbarende projecties.

Tekst: Martin Reitsma - Fotografie: Hans Zandberg

Natuurlijk ontbreekt het grote opblaasbare varken niet. Op een groot filmdoek kan het publiek genieten van filmbeelden die samensmelten op de hypnotiserende klanken van magische Pink Floydnummers. Het culturele erfgoed van Pink Floyd wordt perfect neergezet voor de enorme schare fans. De band heeft werkelijk alles uit de kast gehaald om er een spectaculaire avond van te maken.

Sfeervol met een sterke opening
Rond 20.00 uur verschijnt Pink Project op het podium. De temperatuur in de enorme ruimte van AHOY loopt op. Het is vol met 5000 enthousiaste toeschouwers. Het openingsnummer met 'Yet Another Movie' is direct sterk. 'Welcome To The Machine' van het album 'Wish You Were Here' houdt je direct in zijn heerlijke muzikale greep en is van een beklemmende, sinistere schoonheid. 'What Do You Want From Me' volgt. Het nummer is een langzame, rockende ballad. Arjan van Iperen opent op drums, al snel gevolgd door een keyboardsolo van Giovanni Pepe met vervolgens een imponerende gitaarsolo door Hans Hendrik. Het doet denken aan een 'Straight Chicago blues tune'. 'Coming Back To life' is melodieus en sterk gezongen door Charles Dehue met magnifieke instrumentale begeleiding door de band. Konstatin Iliev speelt een hoofdrol op altsax in het prachtige instrumentale 'Red Sky at night.' De volgende song 'Keep Talking' van het album The Division Bell blijft een fascinerend nummer. Stephen Hawking zei in 1994: "Gedurende miljoenen jaren leefde de mensheid net als de dieren. Toen gebeurde er iets dat de kracht van onze verbeelding ontketende: we leerden praten en bleven dat doen" Gitarist Ruud Verwijk geeft het met zijn talkbox uitstekend weer en voegt een extra dimensie toe aan dit nummer.

Kippenvel en een magische ervaring
'High Hopes. is weer adembenemend mooi. Het kippenvel staat dan ook velen dik op de armen. Peter Chattelin verkeert vocaal in topvorm daarbij al even knap bijgestaan door Charles Dehue en de dames met hun betoverende backing vocals. Ruud Verwijk is virtuoos op zijn elektrische gitaar. Het publiek geniet en hoort klingelende bellen en mooie pianopartijen. In de laatste minuten van het nummer komt het nummer tot een heuse climax en eindigt met indrukwekkende akoestische gitaarklanken door de tweede topgitarist in de band: Hans Hendrik. Het applaus is ovationeel.

'Shine On You Crazy Diamond' wordt indrukwekkend ten gehore gebracht. Wat een prachtige song blijft dit toch. Giovanni Pepe op keyboards is groots. Zijn dromerige en hemelse toetspartijen zijn atmosferisch en episch. Ruud Verwijk is magistraal op leadgitaar. De breekbare vocale harmonieën door Jacqueline van der Heijden en Angeline van Rossum bezorgen je kippenvel. Konstatin Illiev speelt perfect op zijn saxofoon. De briljante tekst van componist Roger Waters gaat over het leven van Syd Barrett.

'Brain Damage' wordt vaak gespeeld door de band en betekent een nieuw hoogtepunt. Het nummer heeft een terugkerend lyrisch patroon en refrein en is gebaseerd op de mentale instabiliteit van de voormalige Floyd-frontman Syd Barrett. Het is een avant-gardesong met een filosofische tekst: "Ik zie je aan de donkere kant van de maan" "I'll see you on the dark side of the moon" is dan ook een beroemde metafoor van menselijke irrationaliteit en drukt die waanzin uit die altijd aanwezig is, maar ook onzichtbaar, wachtend om te worden ontmaskerd. Pink Project weet dit perfect neer te zetten. 'Eclipse' van het album 'Dark Side Of The Moon' is de heerlijke afsluiter van een formidabele eerste set uit een periode dat muziek meer was dan muziek alleen maar een echte magische ervaring.

Speciale uitvoering van 'Another Brick In The Wall' met verrassingsact
Pink Project opent de tweede set met het nummer 'Astronomy Domine' uit 1967. Het is een tijdloos meesterwerk van een vroege Pink Floyd. Na de eerste bastonen van 'One Of These Days' door Jason Waasdorp waart er een golf van herkenning door AHOY. Zijn formidabele baspartij glorieert in een ruimte vol psychedelische geluiden. 'Celestial Voices' volgt en klinkt episch en surrealistisch. Over de rockklanken van klassieker 'Money' zei Waters ooit: "geld interesseerde me enorm",. "Ik weet nog dat ik dacht:" dit is het en ik moet beslissen of ik echt een socialist ben of niet. " Ik ben nog steeds dol op een algemene welzijnsmaatschappij, maar ik ben blijkbaar ook kapitalist geworden. Het publiek in de bruisende poptempel hoort dan ook een kassa rinkelen . 'Time' volgt en handelt op melancholische wijze over het verstrijken van de tijd en het aflopen van de jeugd. 'Pigs' van het album 'Animals' met zijn glasheldere metaforen sleept je mee naar het diepste van de ziel van de mens. Halverwege het nummer gebruikt Ruud Verwijk een talkbox bij een gitaarsolo om het geluid van varkens na te bootsen. 'Happiest Days Of Our Lives' is de beklijvende opmaat vol geluidseffecten naar 'Another Brick in The Wall' part 2 & 3 dat een nieuw hoogtepunt betekent in deze wervelende muziekshow. Pink Project heeft een nieuwe verrassing in petto: er komen 16 kids van scholengemeenschap De Schalm uit Rotterdam het podium op. Ze hebben oranje overals aan en op hun shirt staat het woord Rebel. Een thema dat in de show duidelijk naar voren komt. Ook de strenge docent in de vorm van een opblaasbare animatiepop ontbreekt niet op het podium. Het maakt indruk.

De kids geven een fantastische dansshow die het publiek in vervoering brengt op de magische tonen van de band. Hulde ook voor de speciaal gemaakte choreografie bij deze act door dansdocente Jenny van Weezendonk van Dansstudio 181 uit Rotterdam.

'Mother' van het album The Wall uit 1979 volgt. Net als de muziek is de tekst even subtiel als verwarrend. Het lied schetst een beeld van hoofdpersoon Pink's ontluikende mondiale bewustzijn en zijn rijpende persoonlijkheid. We horen Peter Chattelin en de dames van de backing vocals in een boeiend en zuiver samenspel van vraag en antwoord. De psychologische implicaties achter de tekst zijn allesbehalve eenvoudig en eenduidig.

Het stuwende 'Run Like Hell' wordt weer uit volle borst meegezongen door het publiek. AHOY bruist! Oprichter Chattelin bedankt het trouwe publiek voor hun komst en het tomeloze enthousiaste om dit onvergetelijke jubileumfeestje met Pink Project mee te vieren.Nog is het concert niet ten einde want er volgen nog twee toegiften. Het betekenen nieuwe highlights. 'Wish You Were Here' is een van de meest bekende nummers van Pink Floyd. Het haalde in 2018 een verdienstelijke vijfde plaats in de Top 2000 en is daarmee de hoogst genoteerde plaat van de band. Het nummer verwijst naar Syd Barrett en hoe hij de band ooit verliet. De uitvoering door Pink Project is groots en meeslepend.

'Comfortably Numb' komt als een heerlijke bries over je heen. Het nummer uit 1977 laat nog eens horen hoever Pink Floyd vooruitliep op de muziekscene. Pink Project voert het nummer dan ook tot een absolute apotheose en bereikt een heerlijke climax tijdens de indrukwekkende gitaarsolo door Ruud Verwijk.

Het ovationele applaus moet dan ook tot in Schiedam en Vlaardingen hoorbaar zijn geweest. Meer dan tevreden keert het publiek huiswaarts. Op de social media zijn nog vele dagen de lovende recensies te lezen van publiek en media. Pink Project en de grote fanbase kijken al weer uit naar 6 juli a.s. Dan zal de band opnieuw live te zien zijn tijdens een optreden in het Haagse Zuiderpark Openluchttheater. Meer info: www.pinkproject.nl

Reacties na afloop door diverse bandleden
Oprichter, gitarist en zanger Peter Chattelin genoot van de avond en zegt: 'ik heb de hele show als een groot feest van erkenning en herkenning mogen ervaren samen met duizenden fans! Regelmatig trok bij mij 25 jaar Pink Project aan mijn geestesoog voorbij. Veel gebeurd, veel intens prachtige momenten en ook talloze momenten van lering brengen je uiteindelijk waar we nu staan! Het trouwe en enthousiaste publiek kon niet beter en dat in de poptempel van ons land!

Keyboardspeler Giovanni Pepe voelt zich gezegend dat hij Ahoy voor de tweede keer mag meemaken en zegt opgetogen: 'AHOY blijft toch een plek waar alleen grote artiesten mogen optreden. Ik denk dat onze uitvoering van de nummers goed is doorgekomen bij het publiek. In het begin ben je als muzikant altijd wel een beetje gespannen maar na een aantal nummers kom je wel los. En voel je ook dat je contact legt met de mensen in de zaal. Ook ben ik heel erg trots op de mensen van het licht en van het geluid. Ik heb nog wat beelden achteraf gezien en ook wat opmerkingen gehoord over het geluid en die waren allemaal positief. Ik hoop dat we gewoon een goed signaal afgegeven hebben en dat wij wellicht volgend jaar of twee jaar later weer in Ahoy mogen staan.'

Bassist Jason Waasdorp: 'het was een grandioze avond met een geweldig publiek. Het geluid, de lichtshow, de kids maar vooral de band op het podium klopte. Alles viel goed! Een avond om met plezier naar terug te kijken!'

Zangeres Angeline van Rossum: 'ik zit nog na te gloeien hier. De band en crew hebben hier zolang naar toegewerkt, wat gaat zo'n avond dan weer veel te snel voorbij! Het was een fantastische ervaring, het meezingen door het publiek, de krachtige choreografie door de kinderen op het podium tijdens 'Another Brick In The Wall'. Het geluid was heerlijk en dan sta ik ook nog samen met mijn beste vriendin Jacqueline op het podium! Mijn gezin supertrots in de zaal, wat wil een mens nog meer?

Gitarist Hans Hendrik is al net zo positief, dat blijkt wel als hij zegt: 'Ik denk dat de sleutelwoorden 'strak' en 'indrukwekkend' zijn. De organisatie, de uitvoering, het spel van de band, kids act, geluid en licht, alles was op een niveau dat we nog niet eerder bereikt hadden. Het is een waar genot om te zien hoe maanden voorbereiding tot dit formidabele resultaat heeft geleid. En wat wij als band met de crew, organisatie en personeel hebben mogen neerzetten. Wat een bevlogenheid bij iedereen! Het is een groot voorrecht om van deze club mensen deel te mogen uitmaken en te mogen spelen voor zulk dankbaar publiek.'

Zangeres Jacqueline v.d. Heijden: 'Ik vond het een super geslaagd optreden, alles klopte, muziek licht en geluid, onze drie-eenheid. Met als klapper het GEWELDIGE publiek. Ze zijn altijd zo goed voor ons, dat mag echt gezegd worden, lieve mensen die enthousiast zijn , met respect voor de muziek van Pink Floyd , geweldig. AHOY is bijzonder door de omvang , toch leek het intiem, heel bijzonder. Kortom; het is een geweldige ervaring geweest .

Ruud Verwijk die vooral zijn gitaar liet spreken is kordaat en zegt: Het was inderdaad weer te gek om mee te maken!