Column: Statler en Waldorf

Regelmatig kom je ze tegen, van die mopperkonten. Mensen die helemaal niets leuk of gezellig vinden, en ook graag alles afkraken wat anderen mensen zeggen of doen; alsof ze de Statler en Waldorf van de Muppetshow zijn. Twee van die criticasters, dames op leeftijd, zaten op hun trein te wachten, terwijl ze de wereld om zich heen becommentarieerden. “Moet je die zien, wat een stomme jas/schoenen/tas.” Je kent het misschien wel.

Uiteindelijk kwamen ze op het onderwerp ‘kerst’. “Wat een mythe, die kerst”, zei de een. “Vrede op aarde, jawel! Het hele jaar door mag iedereen elkaar keihard de waarheid zeggen, elkaar voor vies en vuil uitmaken, behalve wanneer het kerst is. Wat een onzin. Het humeur van het winkelpersoneel is ver voor de kerst al tot een nulpunt gedaald, dus wordt je als klant bijzonder chagrijnig geholpen. En dan moet je met kerst verplicht twee dagen gezellig gaan doen, en verplicht op elkaars lip zitten, verplicht gezellig naar je ouders en schoonouders, terwijl verschillende familieleden elkaars bloed wel kunnen drinken. Ik doe er niet aan mee.”

De andere dame was het er roerend mee eens, en vertelde: “Ik kom uit een ondernemersgezin, en ik kan je zeggen dat wij het in de periode vlak voor de kerst altijd bijzonder druk hadden. Hierdoor vielen wij op kerstavond doodmoe in bed, en waren op eerste kerstdag nog niet in staat om met enig fatsoen kerst te vieren. Iedereen ‘moet’ ineens naar de nachtmis omdat dat zo gezellig is, en morgen slaan ze elkaar de schedel weer in.”

Een jonge meid die achter de dames stond, gaf ook haar mening. “Die kerst mag me gestolen worden, alleen al om het feit dat er zoveel dieren op de tafel komen, en op de manier hoe alles wordt gedood, ik walg er van, en doe er dus niet aan mee. En dan de mensen die het niet kunnen betalen, of helemaal alleen zijn. Nee, kerst én oud en nieuw vind ik de verschrikkelijkste tijd van het jaar. Zou willen dat het knallen afgeschaft zou worden, voor de dieren. De ellende dat het met zich mee brengt; afgerukte ledematen, en andere verwondingen. Dus ik ben blij als het 1 januari is.”

Intussen was er een wat jongere man gekleed in spijkerbroek en gympen, en met een vouwfiets aan de hand, naast de dames gaan staan. Ook hij deed een duit in het kerstzakje. “Bij ons thuis gaan we liever terug naar de oorsprong, en dat is het vieren dat we weer langer daglicht gaan krijgen. Niks religie. Geen cadeaus, en ons niet volvreten. Gewoon gezellig met elkaar, met net even iets meer tijd om aandacht aan elkaar te geven, ook die eenzame man die even verderop woont.” Een van de kritische dames mopperde: “Je mag die eenzame man buiten de kerstdagen om af en toe ook wat aandacht geven hoor!”

Zoveel mensen, zoveel meningen. Laat iedereen de kerst naar eigen inzicht vieren zonder elkaar af te kraken, en probeer van iedere dag een mooie herinnering te maken. Fijne kerst allemaal!

Det.