Vrijwilliger in beeld: Annie Lafeber

Vrijwilligers zijn erg belangrijk voor de gemeente Pijnacker-Nootdorp. Zij brengen veel tot stand wat anders niet zou gebeuren en zijn actief op velerlei gebied. Welke persoonlijkheid schuilt er achter al die vrijwilligers en door wie of wat worden zij geïnspireerd? Lees hier het verhaal van Annie Lafeber, vrijwilliger bij Toneelvereniging 't Speeltoneel.

"Het leuke aan toneelspelen is dat je je kunt verdiepen in een rol, kijken wat je ermee kunt", vertelt Annie Lafeber, geboren en getogen in Pijnacker. "Iedere keer weer boven jezelf uitstijgen, dat is ook wat we de spelers proberen bij te brengen. Mijn man is ooit met toneel begonnen en in 2007 ben ik ook actief geworden bij 't Speeltoneel. Mijn zoons doen ook aan toneel, ze stonden als baby al op de wachtlijst. Ze zijn er dus eigenlijk wel een beetje mee opgegroeid, maar gelukkig vonden ze het ook leuk, anders houdt het natuurlijk op. Toen mijn oudste een gastrol kreeg ben ik begonnen met kleding maken, zo ben ik er een beetje ingerold en ingegroeid uiteindelijk. Ik heb eens een klein gastrolletje in Hamlet gespeeld en later ben ik kledingcoördinator geworden. Zo check ik of alles er is voor een productie of dat er nog iets gemaakt moet worden en zo ja, dan help ik daar bij. We hebben zo'n 60 leden, zowel kinderen als volwassenen, verdeeld over vijf groepen. In het begin leer je bijvoorbeeld wat het maken van een toneelstuk inhoudt en dat op het toneel staan voor publiek toch anders is dan in de repetitieruimte oefenen. En zo kun je doorstromen naar een volgende groep. In de loop der jaren heb ik hier al allerlei dingen gedaan zoals de ledenadministratie en collectes georganiseerd, op dit moment ben ik vertrouwenspersoon en de afgelopen twee jaar heb ik geholpen als regie-assistent.'

"Leden kunnen naar mij toe komen als er iets is of ook gewoon als ze behoefte hebben aan een kletspraatje. Ook wordt hier regelmatig oud en nieuw gevierd, de spelers noemen mij wel de 'mama van 't Speeltoneel'. Dit jaar ga ik met mijn zoon samenwerken. Dat is heel leuk, maar we scheiden het wel echt. Op het toneel was ik Annie, thuis was ik 'mam'. De reden dat ik zelf niet meer speel is omdat ik mijn tekst niet kon onthouden, dat was wel een issue. Vrijdag is toneeldag: dan wordt er gerepeteerd en ben ik bezig met de voorbereidingen. Maar naarmate een productie vordert en de deadline nadert wordt het steeds drukker. Volgend jaar is er een grote productie omdat de vereniging 35 jaar bestaat, daaraan doet de hele vereniging mee. Daarbij ben ik productiecoördinator, dat houdt in dat ik allerlei groepjes aanstuur en de communicatie tussen de regisseurs en de coördinatoren regel. Ik krijg er ontzettend veel energie van om dit te doen. Achter de schermen is er zoveel werk en het is zo leuk om dat allemaal te organiseren. Natuurlijk kan ik niet alles zelf doen, maar ik geniet ervan om mee te werken. Ik vind de jongeren ook heel leuk en gezellig en probeer altijd bij alle groepen betrokken te zijn, hoewel dat niet altijd even makkelijk is. Door samen te spelen elkaar te laten schitteren, dat is het mooie. Toneel spelen is een samenspel, het verbindt ook met elkaar. Dat zie je ook aan de spelers, hoe langer ze met elkaar omgaan in de groep, hoe hechter de vriendschap wordt. Je bent creatief met elkaar bezig, je leert altijd van elkaar en wat heel belangrijk is binnen de vereniging: niets is gek. Je weet dat je elkaar kunt vertrouwen en niet uitgelachen wordt." Kijk voor meer informatie op: www.speeltoneel.nl.