Gedicht van Wil Smithuis

Wil Smithuis uit Delfgauw wil graag een gedicht met jullie delen. Het luistert naar de titel: Dag van de Ouderen.

Wanneer wij ouder worden
Kijken wij vaak even terug.
Met onze koffer vol bagage
Wat ging die tijd toch vlug.

Soms gaat die koffer even open
en beleven we die oude tijd.
Ook met zo veel herinneringen.
Met weemoed en ook spijt.

Toen kende wij nog onze buren
En zagen wij nog geen gevaar.
Een touwtje uit de brievenbus,
dat is helaas nu niet meer waar.

Ook kregen wij toen televisie,
Het was gezellig bij ons thuis.
Geen nare ziekmakende films,
maar leuke programma's op de buis.

Nu heb je heel veel zenders
met moord en doodslag elke dag.
Waar zijn we toch mee bezig,
terwijl je het graag anders zag.

Je doet je koffer maar gauw dicht.
Waar is die oude tijd gebleven?
We kijken steeds op ons mobieltje.
Geen tijd om aandacht meer te geven.

Helaas krijgen we steeds meer wedjes
En zien de mooie dingen toch niet?
Neem weer wat tijd voor je omgeving,
zodat je het weer eens anders ziet.

Ook hebben we het nog goed hier,
Maar willen steeds meer bezitten
En als het even tegen zit... helaas
lopen we op alles hier te fitten.

Geef eens wat aandacht aan elkaar.
Maak ook een ander even blij!
Het leven kan zo mooi zijn,
laat nu eindelijk keren het getij!

Als je een ander blij maakt en
wat hulp en aandacht hier te geven.
In vrede en vriendschap met elkaar
Kan u en ook anderen vreugde geven.

Laten wij opnieuw beginnen en...
neem hiervoor dan ook eens tijd
Dan zal de Dag van de Ouderen
Opnieuw beginnen zonder spijt.

Wil Smithuis 28 september 2019