Jarig Repair Café verkast naar De Schakelaar

Vijf jaar Repair Café Pijnacker-Noord. Dat moest en mocht groots gevierd worden. Het RC Noord is in korte tijd een groot succes geworden. Rond de dertig vrijwilligers – veelal voorzien van technische talenten op allerlei vlakken – zorgen er maandelijks voor dat allerlei gebruiksvoorwerpen niet naar 'de stort' gaan maar worden gerepareerd. In vijf jaar tijd zijn er rond de 1.600 succesvolle reparaties geweest met een slagingspercentage van tegen de zeventig procent.

Het was terecht dat het Repair Café Noord zaterdag 7 september een stevig feestje vierde. Voor de laatste keer was basisschool De Schatkaart aan de Groen van Prinstererlaan de place to be. Vanaf volgende maand is Dienstencentrum De Schakelaar aan de Mr Dr Van den Helmlaan de plek waar mensen tegen een vrijwillige bijdrage hun spullen kunnen repareren. Dat varieert van een oude pop tot een Senseo-koffieapparaat. Die dingen zijn het summum van onze weggooicultuur die een halt toegeroepen moet worden. Bijna niet te repareren zijn die Senseo's. Maar wel door de volhouders van het RC Pijnacker-Noord die sinds een tijdje een 3D-printer beschikbaar hebben. De reparaties geschieden tegen een vrijwillige bijdrage en het is een 'must' dat de eigenaar van het kapotte object zelf mee helpt bij de reparatie of zodra dat zinloos is, dat hij of zij dan in elk geval meekijkt en meeleeft. De bijdrage is vrijwillig en de koffie die je intussen voorgeschoteld krijgt – gelukkig niet vanuit een Senseo – valt onder die vrijwillige bijdrage! Vanwege de viering van het eerste lustrum was het zaterdagmiddag ook feest. Professor Peter Luscuere en 'herr dokter' Bart Ennema hielden een voordracht, waarna de oplettendheid van de luisteraars werd getest via een kwis. Bart Ennema was vijf jaar geleden de grondlegger van het Repair Café Noord. Nootdorp bestond toen al. Bart schetste de snelle ontwikkeling van de Repair Cafés. De eerste werd in Amsterdam opgericht door freelance journaliste Martine Postma die zich ergerde aan de enorme hoeveelheden 'weggooispullen' langs de straat. Eenmalig riep zij een reparatiedag uit, maar toen om vijf voor vijf iemand te laat binnenkwam en vroeg wanneer de volgende bijeenkomst was, rees het idee om regelmatig zo'n sessie te houden. Zo werd het eerste RC geboren. Snel volgden er meer. Intussen zijn er wereldwijd bijna 1.900 en het aantal groeit nog steeds heel hard.

Dat is goed, want we moeten echt af van de verspil- en weggooicultuur. Dat bleek ook uit het verhaal van Pijnackernaar Peter Luscuere, professor aan de TU in Delft en thuis in alles wat met circulaire economie te maken heeft. De duurzaamheid voorbij. Dat was de titel van zijn korte voordracht. Zijn boodschap is dat we met onze natuurlijk bronnen – energie, water, lucht, materialen en grond – zo moeten gaan werken dat alles herbruikbaar en reinigbaar is. Dat is heel hard nodig om te voorkomen dat de aarde over dertig jaar gemiddeld twee graden warmer is en de zeespiegel een meter of vijftig hoger. Hij liet bewegende beelden van de NASA zien van smeltend ijs op de Noordpool en vertelde dat als het ijs van de Zuidpool smelt we een zeespiegelstijging krijgen van zestig meter. Het is allemaal nog te voorkomen maar dan moeten we snel zijn. Het is heel goed mogelijk om zonder vervuilende en CO2-genererende fossiele brandstoffen te werken. Het is mogelijk om woningen te bouwen die geen energie vergen maar juist produceren. De zon levert 10.000 keer zo veel energie als we met z'n allen per jaar verbruiken hier op aarde. De hoeveelheid vruchtbare grond is met vijftig procent afgenomen, maar er zijn volop mogelijkheden om van woestijnen weer oases te maken. De meeste materialen zijn prima herbruikbaar, maar het gebeurt nog veel te weinig. Afvalscheiding en –verwerking in die richting staat nog in de kinderschoenen. Afval verbranden en de warmte de lucht in blazen vindt Peter absurd. Bij het Reinier de Graafziekenhuis staat een installatie die afvalwater compleet met medicijnen en ander afval hernieuwt tot water dat bijna drinkbaar is. Een minimum aan medicijnen zit er nog in – inclusief antidepressiva – en daarom zijn we zo vrolijk, ondanks dat de wereld als we zo doorgaan zachtjes 'naar de kloten' gaat. Hoogste tijd voor wereldwijde actie. Het kan, als we de noodzaak maar inzien en echt willen! O ja: voor één kopje koffie zijn 1100 kopjes water nodig en voor de productie van een liter wijn vijfhonderd liter. Hoe veel liter water er nodig is voor een goede fles whisky, dat gaat Peter nog even na…