Reddingsactie lepelaar

Pijnacker-Nootdorp - Eind augustus maken mijn man en ik een avondwandeling in de Groenzoom, als we een lepelaar zien die tot zijn buik in het water staat. De vogel fladdert fanatiek met de vleugels, maar blijft op zijn plek en komt niet uit het water omhoog.

Aan de donkere vleugelpunten en de onvolgroeide donkerroze snavel zien we dat het een pas uitgevlogen jonge vogel betreft. Het lijkt er op dat de lepelaar vast zit aan de bodem. Ik bel een vriend om hulp en advies. Hij kan niet komen, maar adviseert de Dierenambulance te bellen. De avondschemering begint in te vallen. De Dierenambulance komt evenmin en we besluiten zelf een reddingspoging te ondernemen. We lopen naar de oever, trekken broek, schoenen en sokken uit en gaan te water. Tot onze schrik zakken we een meter uit de kant al tot onze knieën in het zwarte puddingachtige slijk.

De vogel bevind zich circa dertig meter uit de kant en we vinden het te gevaarlijk om onder deze omstandigheden verder te gaan. Onverrichterzake druipen we af, met zwarte onderbenen en voeten. De volgende ochtend zit de vogel nog steeds op dezelfde plek. De Wildopvang in Delft adviseert om de brandweer in te schakelen. Ik bel Hans Sanders, voorzitter van Natuur- en Vogelwacht Rotta en werkzaam bij de brandweer. Hij heeft wel zin in een verzetje op de zaterdagmorgen. Na veel heen en weer bellen rukt de brandweer uit, waaronder het oppervlaktereddingsteam uit Bleiswijk. Twee mannen in waadpakken worden vanaf de kant gezekerd met een lang touw. Ze hebben een soort reddings-slee bij zich, voor het geval ze teveel in de prut wegzakken.

De mannen gaan te water en zakken vrijwel meteen diep weg. Na enig geploeter komen ze tot de ontdekking dat alleen de eerste meters uit de kant moeilijk begaanbaar zijn. Daarna is de bodem hard en het water ondiep. Met het grootste gemak wandelen de mannen naar de lepelaar. Voorzichtig pakt één van hen de vogel. Die blijkt niet vast te zitten. Het is onduidelijk wat de lepelaar mankeert, maar het is duidelijk dat de vogel niet kan worden losgelaten in deze toestand. Mijn man en ik brengen de lepelaar naar de Wildopvang in Delft. De jonge vogel is daar vlakbij waarschijnlijk uit het ei gekropen, in de kleine lepelaarskolonie aan de rand van het Heempark.

Bij de opvang blijkt dat de vogel goed doorvoed is. Er zijn aanwijzingen dat de vogel pijn heeft en mogelijk rugletsel had opgelopen door een ongeluk. Nog dezelfde dag is de lepelaar gestorven. Er waren geen verwondingen te vinden en de doodsoorzaak is onbekend. Reddingsoperatie geslaagd, patiënt overleden.

Caroline Elfferich