Afbeelding

Kerstcolumn: Flying home for Christmas

Actueel 63 keer gelezen

Telstar-journaliste Manuela Bijl lucht traditiegetrouw rondom kerst even haar hart op Telstar Online. Een stichtelijk woord. Gewoon, omdat het kan.

De hele week zit de kerstkraker van Chris Rea al mijn hoofd. “I’m driving home for Christmas, I can’t wait to see those faces...” Schijnbaar gezongen door een man die lang van huis is geweest en nu druk doende is om op tijd bij zijn gezin te kunnen zijn om kerstfeest te kunnen vieren. Hij worstelt zich door het verkeer en elk stoplicht bezorgt hem onnodig oponthoud.

De parallel is gelijk te leggen met de gejaagdheid waarmee mensen de supermarkt leegkopen en de laatste kerstcadeautjes binnenharken. Met engelengeduld is het winkelpersoneel overuren aan het draaien om vakken te vullen en pakjes aan in te pakken voorzien van mooie strikjes en klingelende kerstklokjes. Overal klinken de Kerstevergreens en ik vind het heerlijk.

Zeker dit jaar. Ons leven nam een vlucht van 360 graden toen de dokter deze zomer de diagnose ‘hersentumor’ stelde. Zes maanden later maakt manlief een droomreis van drie dagen naar Grenoble, alwaar hij veel bijzondere ontmoetingen heeft met mensen die ervan overtuigd zijn dat die diagnose wat prematuur was. Thuis in zijn geliefde bergen wordt de zin van het leven besproken, energie doorgegeven en gekeken naar mogelijkheden voor de toekomst.

We leven niet meer in de roller coaster, maar zitten in het centrum van onze orkaan. Daar is stilte en kijken we naar wat de toekomst ons te bieden heeft. De kunst is om niet in angst te leven. De ene dag gaat dat beter dan de andere. Maar in het oog van de orkaan is het fijn toeven. De tijd staat tijdens Kerst altijd een beetje stil. De tradities helpen mee om dierbare nieuwe herinneringen te maken.

Met de ondergaande zon in zicht op kerstavond brengt de glanzende vogel van de luchtvaartmaatschappij hem bij ons terug. De snuitjes van de kinderen turen vanaf het panoramaterras vol verwachting naar de vliegtuigdeur. Hij is de eerste die uitstapt en we herkennen elkaar direct. We zijn weer compleet. We praten bij, mooie ervaringen van beide kanten, met een goed glas, lekker eten, warm gezelschap en de wetenschap dat je leven niet kunt kopen. Leven moet je zelf de moeite waard maken. Tijd is vluchtig en voor mij is kerstmis de tijd om daarbij stil te staan. Stilstaan bij wat er nu is, wat je hebt en geniet van wat je ziet.

Net als Chris Rea kwam hij op tijd thuis, want het is nooit te laat. Je kunt elk moment genieten. Maar doe dat nooit met mate. Overdaad in genieten bestaat niet en schaadt al helemaal niet.

Feliz Navidad y prospero ano nuevo, Manuela Bijl

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant