Scooterdief zorgt voor gevaarlijke situatie patiënten

De scooter van wijkverpleegster Toos de Haan is vrijdag gestolen op de Floralaan in Keijzershof. Wie heeft er iets gezien of weet waar de scooter nu is? Toos doet op Telstar Online haar verhaal:

Al jaren werk ik in de zorg, waarvan de laatste jaren in de wijkverpleging bij Buurtzorg als wijkziekenverzorgende. Het is heerlijk en dankbaar werk, maar ook verantwoordelijk en soms zwaar werk. Vrijdagochtend heb ik mijn ochtendroute gereden van half acht tot kwart over een. Ook de middagroute neem ik dan voor mijn rekening. Om kwart over vier startte ik in Pijnacker en reed rond half zes de wijk Keijzershof in. Bij de flat “De Quartel” zette ik mijn scooter neer en zette hem op slot.

Zelf woon ik in Delft dus mijn scooter is mijn steun en toeverlaat. Juist in dit werk moet je zorgen dat je vervoermiddel altijd up-to-date is. Dit houdt in dat je onderhoudsbeurten en dergelijke op tijd moet laten plaatsvinden en ook bijtijds inruilen voor een betere scooter die weer een tijd mee kan. Deze scooter had ik net twee maanden en kostte mij plusminus 3300 euro. (bruine Vespa met verchroomde beschermbeugels en klein windscherm).

In de flat “De Quartel” had ik twee cliënten. De een werd bloedsuiker geprikt en insuline toegediend. De tweede cliënt kreeg medicatie aangereikt. Meestal maak je nog een praatje en ga je weer verder. Dus al met al ben ik niet lang in de flat geweest. Dan kom je beneden en lijkt het of je droomt. In die korte tijd is mijn nieuwe scooter weg. Paniek, er wachten cliënten die afhankelijk zijn van mij. Rond deze tijd moet een aantal cliënten insuline toegediend krijgen. Kijken wie van de collega’s ik ga bellen om zo snel mogelijk de laatste cliënten te helpen, mijn man bellen om samen naar het politiebureau te gaan en denken aan het weekend omdat ik dan ook moet werken en geen vervoermiddel heb.

Dit is heel zuur. Mijn scooter waarvoor ik zelf ook hard heb moeten werken om hem te kopen wordt gewoon gepikt. Waarom is het zo moeilijk om van andermans spullen af te blijven. Weet je wel wat je aanricht? Ik denk het niet! Daarom wil ik vragen of degene, die zo stoer was mijn scooter op te pakken, nu ook zo sympathiek wil zijn hem nu weer op dezelfde plaats terug te zetten. Ga werken voor je geld maar graai niet de spullen van een ander weg. Het is niet alleen de scooter die je pikt maar ook een wereld er achter. Gaat je geweten al spreken of bestaat dat ook niet meer ?

Toos de Haan