Wubben: “Ik schaatste achterstevoren!”

Pijnacker - Afgelopen zaterdag werd in het Thialfstadion het Nederlands kampioenschap marathonschaatsen verreden. De laatste officiële wedstrijd van het seizoen. Tevens het afscheid als marathonschaatser van Elfstedentochtwinnaar Henk Angenent. Plaatsgenoot Kurt Wubben, teamgenoot van Henk Angenent, blikt terug.

“Dat ik in tegenstelling tot vorig seizoen geen rugklachten meer heb gehad, is eigenlijk het enige positieve van het afgelopen seizoen. De eerste paar maanden waren dramatisch. Het leek wel alsof ik achterstevoren reed!” Kurt Wubben vertelt dit de ochtend na het kampioenschap achter een bakje koffie in het restaurant van schaatscentrum De Uithof in Den Haag. De Nederlandse Nierstichting organiseert die zondag voor de tweede keer de Nierstichting Elfstedentocht. En omdat Henk Angenent ambassadeur van de Nierstichting is, zijn de andere mannen van Team TNT Express gestrikt de sponsoractie op te luisteren.

Lanzarote

Kurt vervolgt: “Begin december begon het weer een beetje op schaatsen te lijken. Half december ben ik een weekje gaan fietsen op Lanzarote. Toen ik in Nederland terugkwam kon ik meteen op natuurijs aan de bak. Het fietsen had me goed gedaan; de stijgende lijn werd ingezet. Al vielen de ‘rechtuitwedstrijden’ op de Oostvaardersplassen en in Ankeveen een beetje tegen. In Oostenrijk op de Weissensee ging het best goed en op het Runnmeer in Zweden ging het echt super. En de laatste vijf, zes wedstrijden was ik gewoon onwijs goed. Ik heb alleen geen enkele uitslag gereden.”

Goeie benen

Het Nederlands kampioenschap is daar een goed voorbeeld van. Al vrij vroeg in de wedstrijd mogen drie schaatsers, waaronder Henk Angenent, wegsprinten. Een aantal rondes later wordt het peloton door het drietal gedubbeld. Kurt Wubben meldt zich aan de kop van het peloton en ziet er als heer en meester op toe dat niemand uit het peloton naar het drietal toe rijdt. “Omdat Henk mee was, heb ik het peloton dicht gehouden. Maar ik baalde er wel van. Tijdens de ontsnapping zat ik opgesloten en kon ik niet mee. En daar zit je dan met je goeie benen. Want dat er gisteren drie beter waren dan ik, dat geloof ik niet!” Tien ronden voor het einde houdt Kurt zijn taak voor gezien en gaat hij van kop af. Henk Angenent wordt tweede. Kurt eindigt uiteindelijk als 41ste.

Geen hond

Toch heeft Kurt wel genoten. “Thialf was helemaal gevuld en de sfeer was grandioos. Iedereen ging na afloop van het ijs af maar ik heb met m’n jackie aan nog een extra rondje langs de supporters gereden. Zoals in Thialf, zo hoort het” Dat is helaas wel eens anders. ”Normaal rijden we voor verlaten tribunes. Geen hond die naar ons komt kijken. Ik hoop dat er een aantal mensen opstaan die het marathonschaatsen wat beter op de kaart gaan zetten. Nu moet ik eerlijk zeggen dat wij rijders daar zelf ook wel iets aan kunnen doen. De wedstrijd van gisteren was natuurlijk niet echt spannend.”

Spectaculair

“Aan televisietijd hebben we de afgelopen jaren niets te klagen gehad. Maar als sommige teams zo’n peloton helemaal afsluiten en iedere aanval in de kiem smoren, dan gaat dat ten koste van het kijkplezier. Maar marathonschaatsen kán heel spectaculair zijn. Ik hoor vaak zeggen ‘marathonschaatsen is saai’ en vervolgens gaan we met z’n allen naar een tien kilometer van wat mindere goden bij het langebaanschaatsen zitten kijken. Dan denk ik, wat gebeurt hier nou?!”

Pieken

Dat Henk Angenent (41) na het Nederlands kampioenschap ging stoppen, zagen de marathonschaatsers wel aankomen. “Henk was de laatste tijd wat aan het tobben. Een man die zoveel heeft gepresteerd en heeft gewonnen, moet op het juiste moment stoppen.” Kurt vertelt dat de piek van een marathonschaatser op kunstijs zo rond de dertigste en op natuurijs rond de 35ste leeftijd ligt. Maar of dat over vijf jaar nog steeds zo is; “Je ziet dat schaatsers steeds eerder met marathonschaatsen beginnen. Jongens van begin twintig die bij het skeeleren vandaan komen en die het marathonschaatsen heel makkelijk oppakken. Voorheen waren het over het algemeen jongens van een jaar of 25 die bij het langebaanschaatsen niet meer aan de bak kwamen. Het omschakelen van langebaanschaatsen naar marathonschaatsen, is nog best moeilijk. Dus dan ligt die piek ook een paar jaar later. Maar of dat over vijf jaar nog steeds zo is, betwijfel ik.”

Kurt Wubben is in februari 37 jaar geworden en staat al vanaf zijn zesde op schaatsen. “Ik ga volgend jaar sowieso nog door. Daarna zien we wel verder. Als je me in oktober had gevraagd wanneer ik dacht te gaan stoppen, had ik gezegd ‘’t liefst vandaag nog’. Maar zoals ik me de laatste wedstrijden voelde, denk ik dat ik nog makkelijk in staat ben om wedstrijden te winnen.”

Bikkels

Kurt Wubben mag dan niet helemaal tevreden op een seizoen zonder noemenswaardige klasseringen terugkijken, toch blijft het een bijna onmenselijke opgave om de ene helft van het jaar keihard te trainen om vervolgens in de andere helft van het jaar 43 (!) wedstrijden te rijden. Vaak onder erbarmelijke omstandigheden en op dagen waarop menigeen niet eens aan sporten dénkt! Op 24 en 27 december bijvoorbeeld. En op oudejaars- én nieuwjaarsdag. Presteren in een bikkelharde competitie van bikkelharde mannen waar een mindere prestatie op de reguliere speeldag niet wordt verontschuldigd door de mededeling dat ‘die wedstrijd van afgelopen week nog in de benen zit.’ Een competitie van, uiteraard, uithoudingsvermogen maar vooral incasseringsvermogen. Op 14 februari van dit jaar, bijvoorbeeld, reeds Kurt Wubben in een rit van ruim tweehonderd kilometer over het Runnmeer in Zweden, zeventig kilometer alleen op kop. In de laatste kilometers werd Kurt alsnog ingehaald door de latere winnaar van de rit en eindigde uiteindelijk als laatste. Dat is hard. Bikkelhard.

Elf steden

Op 1 maart werd de Nierstichting Elfstedentocht gereden. Op schaatsbanen in elf verschillende steden schaatsten mannen, vrouwen en kinderen, al dan niet in groepsverband, rondjes tegen vergoeding van sponsors. In totaal werd er een bedrag van € 155.000,- bij elkaar geschaatst. Volgend jaar ook meedoen? Kijk dan op www.schaatsmee.nl en www.nierstichting.nl.