Bewoners Gooland in opstand

Nootdorp/Den Haag - De Nootdorpse Hagenees Wim Mallee – nota bene zelf werkzaam bij de gemeente Den Haag – voelt zich geweldig in de mangel genomen door Den Haag, met in het kielzog van de ‘wereldstad aan zee’ het hoogheemraadschap Delfland dat met de Hofstad volgens Mallee een soort complot heeft beraamd.

Intussen kijkt de gemeente Pijnacker-Nootdorp werkloos en sprakeloos toe. Het gaat allemaal om een zogeheten waterkering, die als het ware de tuinen en de huizen van het wijkje Gooland achter de Veenweg in Nootdorp ‘overspoelt’, met alle gevolgen vandien.

Wim Mallee is er vol van en heeft het er razend druk mee. In drie dagen tijd sprak hij in bij de Commissie Ruimte en Wijken van Pijnacker-Nootdorp en in de gemeenteraad van Den Haag.

De raad van Den Haag stelde donderdag 15 januari het bestemmingsplan vast voor het zogenoemde Deelplan 19 van de woonwijk Ypenburg. Dat is een van de laatste delen van Ypenburg waar Den Haag nog even flink wil uitpakken, onder meer door de hoogte in te gaan met woontorens tot zeventig meter.

Volgens Wim Mallee heeft Den Haag nog een flinke achterstand goed te maken om aan dertig procent sociale bouw over heel Ypenburg te komen. De man die werkzaam is voor en/of bij de Sociale Dienst van Den Haag, zegt dat deelplan 19 voor 45 procent uit sociale woningen gaat bestaan.

Maar dat terzijde: het kernpunt is dat Den Haag iedere vierkante meter van deelplan 19 zo goed mogelijk wil benutten en daarom doordouwt en doorbouwt tot bijna in de achtertuinen van de villa’s van het wijkje Gooland, dat ruim veertig jaar terug, verscholen achter de Veenweg, is gebouwd.

Het gaat om achttien woningen waarvan er zes aan de buitenkant grenzen. Bij het slootje direct achter de tuin van Wim Mallee en zijn buren, begint het grondgebied van Den Haag.

Schoonheid

Een kleine twintig jaar geleden kwam Wim Mallee er wonen. Zijn toenmalige ‘nieuwe vriend’ Hans Moerings (ze zijn nog steeds dikke maatjes) die hij had leren kennen via diens tuincentrum Klein Boskoop, leidde hem rond door het prachtige Nootdorp en troonde hem ook door het wijkje Gooland.

“Ik was er meteen weg van. Daar wilde ik wonen. Wat een schoonheid, wat een rust. Het duurde een jaar en toen stond dit huis te koop. We hebben het snel gekocht en waren in de zevende hemel. Ik keek uit over de weilanden en zag ergens heel ver weg het gebouw van Sijthoff staan in de Plaspoelpolder en nog één hoog gebouw. Verder helemaal niets, behalve weiland en geluidloze zweefvliegtuigen op zaterdagmiddag.”

Ypenburg

Met de bouw van Ypenburg ging dat veranderen en dat moesten Wim Mallee en zijn eveneens actievoerende buren accepteren. Het voormalige vliegveld en omgeving maakte plaats voor een kleine 12.000 woningen met bijbehorende voorzieningen.

Dat er woningen gebouwd moeten worden, begrijpen en accepteren de bewoners van het Gooland, maar ze vinden het niet meer dan normaal en fatsoenlijk dat Den Haag de nieuwbouw op gepaste afstand van de bestaande Nootdorpse bebouwing realiseert. Op andere plaatsen zijn ook al ‘mooie’ staaltjes te zien van het principe: iedere vierkante meter benutten. Kijk maar eens naar de bungalows bij de RK-kerk en het Jozefhuis, iets verderop aan de Veenweg.

Waterkering

Wat is nu de kwestie bij het Gooland? Het antwoord: de waterkering. Er is een verschil in waterpeil tussen enerzijds de Veenweg inclusief Gooland en anderzijds het achterland: het gebied van Deelplan 19. Dat ligt aanzienlijk lager en daarom zou er een waterkering nodig zijn, die voorkomt dat de sloten bij extreme regenval en hoog water bij de Veenweg overstromen, het lagere nieuwe woongebied van Deelplan 19 in.

Wim Mallee: “Er is ooit een waterkering geweest. Naast ons wijkje kun je dat dijkje nog zien. Maar bij de bouw van onze woningen is de waterkering bewust of onbewust gesloopt. Het toenmalige gemeentebestuur van Nootdorp heeft de andere kant op gekeken, een oogje dicht geknepen of het helemaal niet in de peiling gehad. Hoewel ik me dat laatste moeilijk kan voorstellen.”

Beginjaren ’90 kwam het hoogheemraadschap Delfland met het plan om de waterkering te herstellen. Er zijn toen plannen gemaakt voor een dijkje achter en naast het wijkje Gooland, maar het is destijds bij plannen gebleven.

“Dat speelde in 1993. Er werden tekeningen en plannen gemaakt, maar uiteindelijk heeft Delfland het er bij gelaten. Het was erg duur en de pompcapaciteit in het gebied was zodanig, dat het gevaar van overstromen van het lagere gebied eigenlijk nauwelijks meer aanwezig was, volgens Delfland. Maar toen de plannen voor de woonwijk Ypenburg concreet werden en het gebied direct achter onze woningen in 2002 overging naar de gemeente Den Haag, begon de kwestie van de waterkering weer te spelen. Omdat Den Haag iedere meter grond wil benutten, hebben ze nu de dijk pal achter het slootje achter onze woningen gelegd. Dat is volkomen onaanvaardbaar”, aldus Wim Mallee op felle toon.

Tekeningen

Aan de hand van tekeningen laat hij het verschil zien tussen de oorspronkelijke plannen van Delfland en de latere invulling/opschuiving door toedoen van de gemeente Den Haag.

Mallee: “Een waterkering moet op maaiveld vijftien meter breed zijn met aan beide zijden een beschermingszone van dertien meter. In totaal dus 43 meter. Wat is nu het geval? De beschermingszone aan de Nootdorpse kant strekt zich helemaal uit in onze achtertuinen en zelfs over onze huizen. Dat leidt tot een waardevermindering van zeker twee ton per woning. In totaal dus rond de 1,2 miljoen euro die de gemeente Pijnacker-Nootdorp straks tegemoet kan zien aan planschadeclaims. Onze grond ligt immers binnen Pijnacker-Nootdorp en wij zijn ingezetenen van deze gemeente, al is dat niet te merken aan de steun die we krijgen. Pijnacker-Nootdorp heeft tot nog toe feitelijk niets gedaan en wacht af tot het bestemmingsplan een officieel besluit is geworden. Je hebt het wethouder Kees van der Kraan horen zeggen. Onbegrijpelijk, want op dat moment doe je niet veel meer. Wij nemen het de gemeente Pijnacker-Nootdorp bijzonder kwalijk dat ze niet eerder met de gemeente Den Haag en het hoogheemraadschap Delfland in bestuurlijk overleg zijn getreden om meteen een goede oplossing voor elkaar te krijgen. Nu ligt die dijk – veel te hoog – er al, pal achter onze tuinen en de bouwplannen voor Deelplan 19 zijn bij wijze van spreken waterdicht. Alles ligt vast en naar men zegt, heeft ontwikkelaar/bouwer Dura Vermeer de gemeente Den Haag contractueel stevig bij de keel.”

Zandwal

De bewoners zijn van mening dat ze door de diverse overheden in de maling en in de mangel worden genomen. “Den Haag zegt dat het geen waterkering is maar een zandwal. Waar maken jullie je nou druk over, zegt wethouder Marnix Norder van Den Haag. Het hoogheemraadschap Delfland laat de boel op dit moment op zijn beloop, maar is zonder meer van plan straks de dijk als waterkering te bestempelen. Dat ze daar op dit moment mee treuzelen, komt naar ons gevoel doordat ze een spelletje spelen, samen met de gemeente Den Haag. Ze wachten tot Den Haag het bestemmingsplan heeft vastgesteld en de grootscheepse bouwplannen kan realiseren. Als dat rond is, gaat Delfland waarschijnlijk een keur op de waterkering leggen met alle beperkingen van dien. Zowel in de kernzone – de eigenlijke dijk – als ook in de beschermzones aan weerszijden mag je als eigenaar helemaal niets doen. Je mag nog geen boom planten zonder toestemming van Delfland om over aanbouwtjes en dergelijke maar helemaal niet te praten. In principe staan ze geen bebouwing toe over de hele 43 meter brede waterkering. Het is niet alleen geen gezicht zo’n hoge dijk vlak achter je tuin, maar wij worden zelf bijzonder beperkt in onze mogelijkheden. Kijk, op de tekening is te zien dat de beschermzone bijna mijn hele huis omvat. Dat is volkomen onaanvaardbaar. Of de betrokken overheden moeten onze woningen willen kopen, maar dat zie ik niet gebeuren. Trouwens ook de eigenaren van de nieuwe woningen in de beschermingszone aan de andere kant van de dijk, mogen wel goed op hun tellen passen. De heipalen van de huizen staan bijna in de kernzone en dat kan gewoon echt niet. Ook die mensen krijgen straks met beperkingen te maken en ik vind dat Dura Vermeer de mensen daar eerlijk over moet inlichten.”

Pijnacker-Nootdorp

In de Commissie Ruimte en Wijken dinsdag 13 januari betoogden de bewoners mevrouw Ada Oortmersum (een kranige juriste op leeftijd die ook al jaren met de kwestie aan het stoeien is), bewoner de heer Koos Kroes en Wim Mallee, dat het de hoogste tijd is dat ook de gemeente Pijnacker-Nootdorp zich met de zaak gaat bemoeien en haar bewoners van het Gooland niet aan hun lot overlaat.

De bewoners voeren diverse rechtzaken over de kwestie. Onlangs gaf een rechter Den Haag de opdracht om met de mensen in gesprek te gaan. Een tweede rechter ‘eiste’ bemiddeling. Intussen horen de mensen nog van niemand wat, ook niet van Delfland dat de kat uit de boom kijkt. De insprekers spraken ook de gemeenteraadsleden van Pijnacker-Nootdorp aan op hun verantwoordelijkheid. Ter plaatse een kijkje gaan nemen en je informeren is de beste manier. Wim Mallee en zijn vriendin Annette hebben de koffie snel bruin en ze beschikken over een uitgebreid dossier met kleurrijke tekeningen ter ondersteuning van hun betoog!

“Zit je er nog?”

De Commissie Ruimte was daags na de geruchtmakende vergadering van maandag 12 januari waarin Ben de Vries werd ontslagen als wethouder voor de VVD en twee nieuwe werden benoemd. Hans de Jong (CDA) en Nico Oudhof (PvdA) die dinsdag meteen ‘achter de tafel zaten’. Samen met Leo Suijker en Kees van der Kraan die zijn blijven zitten. Tot verbazing van inspreker Wim Mallee die uit het misleidende persbericht van de gemeente Pijnacker-Nootdorp van vrijdag 9 januari had afgeleid dat Van der Kraan en Suijker waren afgetreden. Toen Van der Kraan binnen kwam en Wim Mallee een hand gaf, reageerde deze verbaasd: “Zit je er nog, ik dacht dat je was opgestapt.”

Tot 150.000 euro per jaar

Wim Mallee benut alle juridische mogelijkheden om zijn eigen rechten tot hun recht te laten komen. “Ik dank God op mijn blote knieën dat ik een goede rechtsbijstandverzekering heb: ik mag tot 150.000 euro per jaar procederen. Dat moet genoeg zijn!”