Horecamens Ellen Greeve van Abbey Road

Pijnacker - Eigenlijk is Ellen Greeve er per ongeluk in gerold, in de horeca. Ooit was de Berkelse Ellen een keurig Schoeversmeisje. Jarenlang verzorgde ze de administratie van het aannemersbedrijf van haar man en haarzelf, deed intussen PD-boekhouden, haalde haar middenstandsdiploma en kreeg vier prachtige kinderen

.

Toch bleef haar meisjesdroom, voor de klas te staan en nog wel het speciaal onderwijs, kriebelen. Twee jaar deed ze in de avonduren de PABO en toen moest ze afhaken. Het was ontzettend leuk en het ging heel goed, maar het was te veel van het goede met een druk gezin. En toen was daar Abbey Road.

Ellens zwager Berend was eigenaar van Ome Ab in Berkel en Rodenrijs en Abbey Road in Pijnacker. Omdat zijn partner een andere weg was ingeslagen, zat Berend omhoog en bood Ellen aan te helpen. “Ik had nog nooit achter de bar gestaan, nog nooit een biertje getapt, en daar stond ik dan die eerste avond. Berend moest meteen al weer weg en het was loeidruk. Maar het was onwijs gezellig en het ging hartstikke goed. Na een paar weken wilde Berend de tent verkopen en heb ik eens achter mijn oren gekrabbeld en het gewoon gedaan! Sinds 1 januari 2006 is Abbey Road van mij. Mijn vader zei: ‘Je hebt wel ballen!’ Ik heb het nu echt helemaal naar mijn zin hier. Volgens mij is het zo dat als je positief denkt, dingen ook positief uitpakken”, vertelt Ellen enthousiast, terwijl aan de tafel naast ons de stamgasten zitten te kaarten.

Ome Ab

Waarom heet Abbey Road eigenlijk Abbey Road? “O, dat is wel een leuk verhaal. Mijn zwager is begonnen met een café in Berkel. Oorspronkelijk was er een café, Het Oude Noorden, met daarbij snackbar Het Biggetje. Dat was van Ab de Molenaar van de Millers. Dat pand is afgebrand en mijn zwager en zijn toenmalige partner hebben de resten gekocht. Nadat ze het pand weer helemaal hadden opgeknapt hebben ze het café omgedoopt in Ome Ab, naar Ab de Molenaar dus. Toen ze later Havanna in Pijnacker erbij kochten, hebben ze gewoon wat zitten spelen met de naam Ab en de weg van Ab, en zo kwamen ze uiteindelijk op Abbey Road uit. Kijk, daar aan de muur hangt een litho van de platenhoes van de LP Abbey Road van de Beatles. Dat was een openingscadeautje van Johan Woutersen van café Het Centrum in Berkel.”

“Ik zie mezelf hier nog een hele tijd zitten. Heb ook nog veel plannen. Natuurlijk gaan we gewoon door met wat er al was. Dus de kaartavonden, de popquiz, dat soort dingen blijven gewoon. Vorig jaar zijn we met een groep gaan bowlen. Dat gaan we dit jaar weer doen. En dit jaar gaan we zeker karten, daar is vorig jaar niet van gekomen. Als het mooi weer is houden we een barbecue op het terras en op 14 maart is hier een ‘Flugelparty. De Flugeltjes zijn die avond speciaal geprijsd en we draaien de hele avond apres-ski-muziek. En straks in juni is er weer Prunuspop. Daar ben ik gewoon mee doorgegaan toen ik hier kwam. Het wordt elk jaar groter en leuker. Ik ben nu weer bezig met het boeken van de artiesten. Zeker is al wel dat de ‘Nervous Fellas’ komen.”

Je moet nog wel even vertellen dat ik het niet allemaal alleen doe. We zijn zeven dagen per week open en dat kan dankzij Marco Buurmans en Kelly Sickman. Marco Buurmans is hier in juli 12 ½ jaar. Hij was vooral in het begin mijn steun en toeverlaat. Ik heb zoveel van hem geleerd! Kelly is hier sinds vorig jaar. Zij is via een vaste klant hier gekomen en vertelde dat ze van jongs af aan al de horeca in wilde. Omdat ik dat zo leuk vond en omdat het enorm goed klikte, vond ik het leuk haar een kans te geven. Het gaat hartstikke goed en zij trekt met haar 19 jaar ook weer wat jonger publiek aan. Dat is alleen maar heel gezellig.”

“Het is dan wel toevallig zo gelopen met dat café, maar ik vind het helemaal geweldig. Het enige nadeel is het slaaptekort. Ik ben vaak diep in de nacht thuis en sta toch weer om 7 uur op om mijn jongste zoon naar school te brengen. Maar we lachen heel wat af, en dat maakt een hoop goed. Pas nog was een van de gasten hier naar het toilet geweest, kwam hij met een drijfnatte broek weer naar buiten. Was hij gewoon vergeten zijn broek open te maken. Ja, je maakt wat mee!”