Column. Bekeuring!

Onregelmatig publiceert Zjanette een column op Telstar Online. Zjanette schrijft scherp, maar eerlijk.

Zelden, heel zelden krijg ik een bekeuring. Echt heel zelden. Braaf meisje enzo. Maar afgelopen zomer, om precies te zijn 23 juli, was het een keer raak. Een parkeerbekeuring in de leuke stad Delft. Wij waren daar met vrienden en een auto die niet van ons was. Nee, niet gejat maar geleend. Dat was even nodig. Enfin, een lange straat en daar mocht je niet parkeren en in de zijstraten ook niet. Aan het begin van iedere zijstraat stond overduidelijk een bord dat je ook in die straat absoluut en zeker en vast niet mocht parkeren. Maar zie, er was één nogal rare zijstraat waar dat bord niet stond dus wat doe je dan? Parkeren.

Aan het einde van de avond wapperde de bekeuring ons al van verre tegemoet. Geen probleem. Dat varkentje gingen wij eens fijn wassen. Eerst een foto gemaakt van de zijstraat en het bord dat er niet stond. Volgende dag nog een keertje terug om bij daglicht een nog betere foto te maken. De foto diverse malen bekeken maar nee hoor, geen bord. Wij zijn heel nette mensen dus wij betaalden de bekeuring en tekenden daarna bezwaar aan bij de Regionale Belasting Groep. Helemaal volgens de regels en uiteraard met een foto erbij en de vermelding dat wij wel de bestuurder van de auto waren, maar niet de eigenaar en dat derhalve de correspondentie naar ons moest. Dus wie krijgt de bevestiging van ontvangst? Juist. De eigenaar van de auto en niet wij. In de bevestiging staat dat men zal trachten (ja trachten dus) om binnen veertien weken (3,5 maand) de zaak af te handelen.

We zijn inmiddels iets meer dan 14 weken verder en nog altijd geen bericht. Inmiddels tweemaal het contactformulier op de website ingevuld met verzoek om informatie. Geen enkele reactie. Vandaag maar eens even gebeld, want we zijn inmiddels bijna 5 maanden verder. De medewerkster wist mij te vertellen dat er nog geen uitspraak is. De zaak moet nog bekeken worden. Had ik al gezegd dat we inmiddels 5 maanden verder zijn? Ik sprak mijn verbazing daarover uit, maar volgens de medewerkster STREVEN zij ernaar om de zaak binnen veertien weken af te handelen. STREVEN mevrouw! Maar er komen meerdere bezwaren binnen dus druk druk druk. Nu zie ik in mijn fantasie een kantoor vol met kartonnen dozen met nog af te handelen bezwaarschriften.

Dozen en dozen vol en bureaus met stapels en stapels en daartussen ernstig overspannen en keihard werkende ambtenaren die zich totaal uit de naad werken om binnen veertien weken (3,5 maand) de ontvangen bezwaarschriften af te werken. Wat is hun kerntaak eigenlijk? Het innen van belastingen voor hoogheemraadschappen en de uitvoering van de WOZ voor gemeentes. Dat soort dingen. Nu is mijn vermoeden dat ze het zo druk hebben met het innen van gelden dat het behandelen van een simpel bezwaarschrift van een burger binnen de gestelde termijn van veertien weken, net even iets teveel gevraagd is. Het is ook wel heel erg kort die veertien weken. Bezwaar komt binnen en dan moet er eerst een datumstempel op.

Dagje rust en dan de volgende dag een bevestiging de deur uit. Weer een dagje rust. Dan gaat de telefoon en hoor je dat je een foutje hebt gemaakt. Dat is voldoende om een midweek vakantiepark te boeken. Als je daarvan terugkomt is de stapel op je bureau veel hoger dan daarvoor en overal moeten weer datumstempels op. Manmanman, hondebaan bij de RBG. Niet bij te houden. De RBG werkt niet met u mee! En dat mensen dan na 5 maanden gaan bellen hoe het ermee staat! Maar toegegeven, je wordt ontzettend vriendelijke te woord gestaan. Alleen iets simpels als een bezwaar tegen een bekeuring binnen 5 maanden afhandelen? Nee, dat lukt echt niet. Op naar de Nationale Ombudsman.

Zjanette