Morinelplevier in Zuidpolder

Morinelplevieren broeden in noordelijke berggebieden. In de herfst trekken ze naar het zuiden om te overwinteren rond de Middellandse zee. Soms worden ze tijdens de trek gezien in Nederland.

Op zaterdag 13 november komt Peter, mijn echtgenoot, de woonkamer in met een gejaagde blik in zijn ogen. In de Zuidpolder van Oude Leede heeft Ad van Benten een morinelplevier ontdekt. Peter wil deze zeldzame vogel meteen gaan zoeken. We fietsen naar de stenige ventweg langs de N470. Daar is de morinelplevier gesignaleerd in een gemengde groep kieviten en goudplevieren in een weiland ter hoogte van de rotonde bij de Komkommerweg. Als we op de plek van bestemming arriveren zien we een veelbelovende groep vogels opvliegen en uit zicht verdwijnen. We wachten een poosje. Een aantal kieviten keert terug , maar er zitten geen goudplevieren bij en evenmin een morinelplevier. Na overleg besluiten we de Zuidpolder rond te fietsen en weer terug te keren op deze plek. Het is een herfstmiddag met dramatische wolkenluchten. De zon tovert intense kleuren in het open polderlandschap. Regenbogen en zonneharpen verschijnen en verdwijnen. Ik waan mijzelf in een schilderij van Jacob van Ruisdael.

Onze fietstocht brengt ons langs wulpen en kokmeeuwen. Een zwerm spreeuwen voert een vliegshow op in de Bergboezem. Daar zien we ook een flink aantal kieviten met veel enthousiasme badderen in een ondiepe plas bij molen de Valk. Elders zien we twee buizerds op een hek en grote zilverreigers die elkaar dwarszitten. Erg mooi allemaal, maar geen spoor te bekennen van de morinelplevier… Als we het rondje hebben voltooid zien we wederom een groep kieviten en goudplevieren opvliegen. Gelukkig landen ze deze keer weer vlot in het weiland. Peter bekijkt alle 24 goudplevieren met de telescoop. De morinelplevier die Ad heeft waargenomen is in winterkleed. Ze lijken dan erg op goudplevieren. Ze onderscheiden zich daar echter van door een brede roomkleurige oogstreep. In het intense zonlicht krijgt het verenkleed van de goudplevieren een gouden gloed, maar de morinelplevier schittert door afwezigheid. Slechts eenmaal in mijn leven heb ik een morinelplevier gezien. Daar zijn we ruim dertig jaar geleden voor naar de Maasvlakte gereden. Die vogel was nog in zomerkleed. Ze zijn dan veel contrastrijker. De vrouwtjes zijn kleuriger dan de mannetjes, die het merendeel van de broedtaken op zich nemen. Een dag later is de morinelplevier in de Zuidpolder gefotografeerd door een andere vogelaar. De vogel was blijkbaar nog niet gevlogen…

Caroline