Kikkerregen!

Deze zomer verschenen er plotseling tientallen piepkleine bruine kikkertjes en padjes in onze tuin. Ook andere inwoners van Pijnacker vertelden mij over dit verschijnsel, dat soms ‘kikkerregen’ wordt genoemd.

Bruine kikkers en padden leven voornamelijk op het land, maar vroeg in het voorjaar trekken ze naar sloten en vijvers om hun eieren af te zetten. Als de ontwikkeling van de kikker- en paddenvisjes in het water is voltooid, dan gaan ze massaal het land op om te jagen op kleine diertjes. Ze doen dit bij voorkeur na een flinke regenbui. Het lijkt dan of ze uit de lucht zijn komen vallen. In ons vijvertje heb ik vaak bruine kikkers en padden gezien, maar eieren hebben ze er nooit in afgezet. Vermoedelijk ligt de vijver teveel in de schaduw. Zonnewarmte is belangrijk voor de ontwikkeling van de eieren.

Niet eerder zag ik zoveel miniatuur amfibietjes in onze tuin als dit jaar. Het is blijkbaar een goed jaar voor deze twee soorten. Waarschijnlijk is het gunstig dat er geen langdurige droge periodes zijn geweest, zoals voorgaande jaren. Bruine kikkers en padden zijn landdieren, maar desondanks zijn ze erg gevoelig voor uitdroging. Overdag zoeken ze steeds vochtige plekken op.

De mini-amfibietjes zitten vaak in het grasveld. Bij verstoring springen ze haastig tussen de planten om zich te verstoppen. Omdat ik ze niet wil vertrappen loop ik langzaam en voorzichtig door de tuin. Dit doet me denken aan Boeddhistische monniken die de grond voor hun voeten vegen, opdat ze niet per ongeluk een diertje verpletteren. Aanvankelijk zijn de jonkies niet veel groter dan een centimeter, maar ze groeien snel. Daarmee neemt ook de sprongkracht toe, vooral van de kikkers. In enkele sprongen zijn ze uit zicht verdwenen. De kikkertjes zijn glanzender en kleuriger dan de padjes, die een mat donkerbruin velletje hebben.

De verschijning van de vele jonkies verheugt me. In voorgaande jaren zag ik het aantal bruine kikkers en padden vooral afnemen. In het wild kunnen ze een leeftijd bereiken van circa 10 jaar en een lengte van ongeveer 11 centimeter. Zulke kanjers op leeftijd zie ik zelden. Droge periodes verkleinen de overlevingskansen, maar er zijn nog talloze andere gevaren in de bebouwde kom: ze vallen in putten of worden geplet tijdens het oversteken. Voedselgebrek kan tot sterfte leiden en ze worden gegeten door vogels en andere dieren. Sommige katten zijn gespecialiseerd in het dood bijten van kikkers. In onze straat wonen tenminste twee van zulke specialisten. Het is eigenlijk een wonder dat er nog kikkers en padden leven in het dorp!

Caroline