Al schrijvende ontstond er bij Ina een stukje relativering.
Al schrijvende ontstond er bij Ina een stukje relativering.

Een bijzonder boek bij Van Atten in de winkel: ‘Gewoon Ina’

Actueel 837 keer gelezen

‘Gewoon Ina’. Zo heet het boek van Ina Molenaar, maar zo ‘gewoon’ is het levensverhaal van de, altijd al ‘bijdehandje’ genoemde, drieëntachtigjarige Berkelse helemaal niet. In het boek is te lezen hoe zij haar mannetje stond en een zelfstandig leven opbouwde. Dat ging niet zonder slag of stoot. “Het was een tijd waarin vrouwen niet altijd als volwaardige personen beschouwd werden”, aldus Ina die de grote wereldgebeurtenissen uit de geschiedenis als een rode draad door haar levensverhaal laat lopen.

“Graag wil ik mij even voorstellen”. Zo begint Ina de mail aan deze krant over haar grootste project tot nu toe. “Ik ben Ina Molenaar, ook bekend van het Tractorenmuseum. Nu heb ik een boek geschreven over mijn leven. De titel luidt ‘Gewoon Ina’. Het beslaat niet alleen mijn hele levensgeschiedenis van 83 jaar, maar ook de grote wereldgebeurtenissen door de jaren heen heb ik erin verweven. Alle aspecten uit het leven van alledag van vroeger komen voorbij. Vrouwen werden toen door sommige mannen niet altijd als volwaardige personen beschouwd. Dat hoefde niet altijd hun echtgenoot te zijn, maar bijvoorbeeld een dominante schoonvader die zichzelf boven vooruitstrevende vrouwen verheven voelde. Vrouwen moesten gewoon doen wat de man zei. Ik kreeg vaak te horen: ‘Jij hebt niks in te brengen, alleen maar lege briefjes’ of: ‘Jij hoeft niet door te leren’”. Ina’s leven was vol vreugde maar er was ook verdriet. Zoals zijzelf zegt: “Every cloud has a silver lining.” Het boek is een Kroniek van een vrouwenleven geworden en telt maar liefst 478 bladzijden. “Zonder Yvonne was het mij niet gelukt”, weet Ina. Zij bedoelt Yvonne van der Kaaij van Biografiebureau Scribenda. 

“Wij startten enkele jaren geleden de samenwerking in het Schrijfcafé bij Welkom in Bergschenhoek en later gingen we verder met een ander clubje. Elke keer kreeg ik een onderwerp om over te schrijven als huiswerk en dat hielp mij enorm om ‘bij de les’ te blijven en niet af te dwalen naar ‘zijpaadjes’. Dit laatste is trouwens een van Ina’s specialiteiten want ook tijdens het interview vertelt zij graag anekdotes die haar op dat moment te binnen schieten over de meest uiteenlopende gebeurtenissen. Al schrijvende ontstond er bij Ina een stukje relativering. “Ik besefte dat vrouwen vroeger toch wel erg weinig rechten hadden en ik kreeg gaandeweg meer en meer respect voor mijn moeder. Zij runde immers een groot gezin op het platteland zonder alle apparaten en machines die ons het hedendaagse leven makkelijk maken. Zij had best een zwaar leven. Ik ging naar de huishoudschool. ‘Daar leer je koken, naaien en werken’ zei mijn moeder. Ik hielp ’s ochtends mijn vader met melken en daarna werkte ik thuis in de huishouding. Ik was de oudste van vijf en er werd vaak gezegd: ‘kom eens helpen’ en: ‘doe jij dat effe’. Als ik zei dat mijn zusjes dat ook wel konden doen kreeg ik als antwoord: ‘Jij bent zo bijdehand, voordat zij eraan gedacht hebben heb jij het al tien keer gedaan’. Ik deed het ook wel graag hoor, maar zo ging dat in die tijd. Er werd gezegd: ‘Meiden hoeven niet door te leren, dat is weggegooid geld. Ze gaan toch trouwen’”. 

Een grote verandering in Ina’s leven begon toen zij op haar vijftiende mocht gaan werken bij een gegoede tuindersfamilie uit de buurt. “Toen zag ik dat het ook anders kon. Zij gingen respectvol met mij om. De ‘mevrouw’ zei tegen mij: ‘Zeg kind waarom ben jij niet door gaan leren? Jij bent helemaal niet dom’. Veel later ben ik naar de moedermavo gegaan. Ik ontwikkelde mijzelf vervolgens met allerlei cursussen en werd mondiger. Het lidmaatschap van de Plattelandsvrouwen, dat heette toen: ‘Ontwikkeling ten plattelande’ was voor mij heel waardevol.” Waarom ik dit boek wilde schrijven? Ik liep al zolang rond met zoveel verhalen. Mensen in mijn omgeving moedigden mij aan om een boek te gaan schrijven. Ik ben begonnen op een schrijfblok en heb later zelf alles uitgetypt. Ik hoop hiermee aan jongeren te laten zien hoe fijn het is dat zij zich in de huidige tijd kunnen ontwikkelen zoals zij dat zelf voor ogen hebben.” ‘Gewoon Ina’ ligt bij van de boekhandels Van Atten en Janneke in Berkel en Rodenrijs.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant