Over paddenstoelen en bosbeheer

Paddenstoelen kunnen op allerlei plekken spontaan opduiken: in grasvelden, op houtsnippers of op dode bomen. Ze groeien altijd op hun voedsel, maar dat is soms aan het zicht onttrokken…

Half december krijg ik enkele foto’s van paddenstoelen toegestuurd van Bill Britt. Hij fotografeerde ze in zijn voortuin en is benieuwd om welke soort het gaat. Paddenstoelen determineren is vaak moeilijk, maar ik wil wel een poging wagen. De zwammen zijn van bovenaf gefotografeerd en zien er nogal onregelmatig uit. Ik vraag Bill of hij met behulp van een spiegeltje een foto zou kunnen maken van de onderkant van de paddenstoelen. Misschien is daar wel een rokje te zien of een ander frivool detail. Niet veel later ontvang ik de gevraagde foto. Alsnog kom ik er met mijn paddenstoelengidsen niet uit. De algehele vorm doet mij nog het meest denken aan een trechterzwam. 

Hoog tijd om advies te vragen aan paddenstoelenkenner Eef Arnolds. Als ik hem de foto stuur met vindplaats en datum krijg ik al snel de volgende reactie: “De foto’s die je me stuurde zijn wat misvormde exemplaren van de gewone zwavelkop. Belangrijk zijn de geelachtige lamellen die later door sporen zwart worden. Trechterzwammen hebben witte plaatjes en sporen. Ze groeien ook nooit in bundels, zoals op de foto. Zwavelkopjes groeien altijd op hout. In dit geval zit het hout onder de grond, bijvoorbeeld: wortels van een gerooide boom. Maar het kan ook afvalhout zijn. Ik heb de soort bij mij wel eens gevonden op een gebroken hekkenpaal die een halve meter onder de grond zat.”

Aha! Gewone zwavelkoppen, die heb ik wel eens eerder gezien! Maar ik wist niet dat ze zich tot zulke grote grillige zwammen kunnen ontwikkelen en in een grasveld had ik ze niet verwacht. Bill bevestigt dat de paddenstoelen groeiden op de ondergrondse restanten van een boom: een oude wilg die in 2014 is gerooid. Een duidelijk voorbeeld van paddenstoelenvoedsel dat je niet zo direct opmerkt. Als toegift stuurt Eef mij informatie die niet gaat over zwavelkopjes, maar over een ander onderwerp waar hij zich als natuurliefhebber zorgen over maakt: het bosbeheer in Nederland. Hij is betrokken bij de voorbereiding van de Bossenstrategie, een beleidsnota van het ministerie van LNV. Deze nota wordt half januari in het parlement behandeld. 

Volgens Eef is het een vrijbrief voor de vernietiging van bestaand bos op kosten van de belastingbetaler. Op zijn website valt meer te lezen over het ‘Bos voor de toekomst’ (schepping.org/bossen). Begin januari laat hij me weten dat hij bezig is met een alternatieve bossenvisie.

Caroline