Marcel Knijnenburg kan zijn ogen niet geloven: Lid in de Orde van Oranje-Nassau!

Nootdorp - Onlangs heeft burgemeester Francisca Ravestein in Het Witte Paard in Nootdorp een Koninklijke Onderscheiding uitgereikt aan Marcel Knijnenburg. Hij is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Marcel ontving zijn onderscheiding voor zijn jarenlange vrijwilligersactiviteiten bij de Stichting Kortebaan Nootdorp en SV Nootdorp.

Vanaf 2001 is de Nootdorper bestuurslid bij de Stichting Kortebaan Nootdorp. Eerst als secretaris en vanaf 2008 tot nu toe als voorzitter. De stichting organiseert jaarlijks de kortebaandraverij aan de Poort in Nootdorp. Als voorzitter is Marcel actief betrokken bij de werving van sponsoren, de onderhandelingen met de gemeente en de acquisitie van de paarden. Hij onderhoudt contacten met de eigenaren, trainers, de totalisator en de Nederlandse Draf- en Rensport-organisatie. Tijdens het evenement treedt hij op als gastheer.

Marcel zet zich, samen met zijn bestuur, in voor vernieuwing van de traditionele kortebaandraverij zoals experimenten met een kleiner aantal startende paarden, aantrekkelijker prijzengelden, aangepaste aanvangstijdstippen, verbeteringen van het evenemententerrein, voorlichting aan de jeugd over de betekenis van paarden voor de geschiedenis van Nootdorp en het Nederlandse Kampioenschap Kortebaan in 2016. De Kortebaandraverij is een evenement voor jong en oud. Ook de bewoners van Veenhage en Ipse de Bruggen worden erbij betrokken. Op landelijk niveau vertegenwoordigt hij de Stichting Kortebaan Nootdorp bij de Bond van Harddraverijverenigingen en bij de Stichting Nederlandse Draf- en Rensport.

Naast de Stichting Kortebaan Nootdorp is Marcel vanaf 2004 tot heden vrijwilliger bij SV Nootdorp. Hij is daar actief als gastheer voor bezoekende teams en scheidsrechters. Vanaf 2009 is hij coördinator zaterdagdiensten. Doordat SV Nootdorp een erkend leerbedrijf is, is Marcel ook stagebegeleider en coördineert hij de praktijkbeoordelingen.
De uitreiking zou op 4 augustus zou plaatsvinden tijdens de 25ste kortebaandraverij. Vanwege het coronavirus kon het evenement niet doorgaan en daarom heeft de uitreiking plaatsgevonden tijdens de vergadering van het bestuur van de Stichting Kortebaan Nootdorp.

Marcel Knijnenburg was totaal verrast. (foto Cok van den Berg) 

De onderscheiding was voor Marcel een enorme verrassing. Het bestuur had die vierde augustus een vergadering belegd. Alle bestuursleden hadden de datum vrij in de agenda omdat op die dag het jaarlijkse evenement zou plaatsvinden. Marcel vond het wel wat vreemd dat de vergadering al om 19.00 uur moest beginnen terwijl ze eigenlijk altijd om 20.00 uur met de vergadering van start gaan. Terwijl Marcel en zijn mensen in een onlangs vernieuwde zaal van Het Witte Paard over van alles aan het vergaderen waren, verzamelden zich in een andere zaal familieleden, vrienden en vakgenoten.

De vergadering was nog niet klaar – de financiën van 2019 moesten nog aan de orde komen – toen de vergadering tijdelijk moest worden onderbroken. De collega-bestuursleden zeiden niet wat er precies aan de hand was maar liepen naar de andere zaal. Als laatste liep Marcel de zaal in. Hij was totaal verbijsterd: hij zag zijn vrouw Erna, hun drie zonen met aanhang, mensen van de bond en een aantal figuren met een fototoestel, een filmcamera en/of een blocnote. “Ik wist echt niet wat er gaande was. Toen ik de burgemeester zag, dacht ik dat ze ons misschien een oorkonde kwam overhandigen zoals dat in 2006 gebeurd is toen we tien jaar bestonden. Dit zou de 25ste keer zijn, dus ik dacht dat het daarmee te maken had. Maar het was dus voor mij. Ik was echt totaal verrast en had dit nooit verwacht. Ze hebben allemaal de zaak heel goed geheim gehouden. Vond het wel een beetje vreemd dat bepaalde bestuursleden hun officiële jasje aan hadden, terwijl ze dat normaal niet doen. Ik moet zeggen dat ik zelf altijd een beetje schouderophalend heb gereageerd op alles wat met onderscheidingen te maken heeft, maar toch ben ik er best trots op. Had ik van mezelf eigenlijk niet verwacht.”

Paarden
Marcel doet het werk al bijna twintig jaar met volle overgave en gaat er gewoon mee door. Hij is van huis uit een echte paardenman. Zijn vader Wim en zijn oom Guus hadden heel lang een trainingscentrum aan de ’s Gravenweg in Nootdorp, waar ze ook woonden. Guus was een beroemde pikeur maar Wim werd boekhouder en was ook te lang voor het pikeurschap. Dat gold voor zoon Marcel ook. Hij vond het van jongsafaan leuk om de paarden te verzorgen. Een paard is in zijn ogen een prachtig trouw dier dat eigenlijk alleen lelijk kan doen als de begeleider het dier niet goed behandelt.

De Nootdorper, die weer aan de ’s Gravenweg woont met zijn vrouw en jongste zoon – de andere twee zijn de deur uit – vindt het mooi dat de draf- en rensport in Nootdorp voortleeft in de jaarlijkse kortebaandraverij en de ponybrunch die altijd ’s morgens voor de draverij wordt gehouden in Winkelcentrum Parade waar vroeger de drafbaan van Nootdorp was.

De draverij is cultureel erfgoed, vindt Marcel. Al voor het jaar 1800 was er in Nootdorp een jaarlijkse draverij om De Zilveren Zweep die nog steeds ieder jaar wordt uitgereikt aan de winnaar van het evenement dat altijd wordt gehouden op de startdag van de Nootdorpse Kermisweek. Marcel vindt het mooi om een bijdrage te leveren aan de instandhouding van de drafsport in Nootdorp.

Met het hele gezin op de foto, inclusief kleinzoon Vince met schone luier...

Een van de agendapunten was vorige week het NK van 2023. Dat is het enige NK tot en met 2030 dat nog geen invulling had gekregen. Nootdorp zou het best weer willen organiseren maar er zijn heel veel kortebaandraverijen in Nederland en ze willen allemaal graag het NK in huis halen. Het zou dus kunnen gebeuren dat Nootdorp pas in 2031 aan de beurt is. Dan is Marcel 72. Hij is namelijk van 21 augustus 1958.

Al met al moet de voorzitter mogelijk dus tot 2031 doorgaan. Dat is voor hem geen probleem. Het is veel werk maar hij doet het allemaal fluitend. Marcel is een man die altijd positief is en steeds geneigd om eventuele problemen zo snel mogelijk op te lossen.

“Het is veel werk, maar ik heb een geweldig bestuur om me heen met Piet Vergeer, Rita Verdonk, Nico Post, Hans Schouman en Henk Hoogweg die het secretarisschap van mij heeft overgenomen. Allemaal mensen met hun eigen kwaliteiten en deskundigheid. Jarenlang hadden we met Arno Groenewegen ook een dierenarts in ons bestuur. Arno is er onlangs uit gegaan. Hij heeft ook heel veel goed werk gedaan en was ook bij het verrassingsfeestje aanwezig”, aldus Marcel die zegt dat hij op de dag van de draverij zelf best wel een beetje gespannen is. Hij is een perfectionist die wil dat alles tot in de puntjes geregeld is. “Een draverij is voor mij geslaagd als iedereen tevreden is en heeft genoten en er geen gekke dingen zijn gebeurd, ook niet met de paarden en de pikeurs.”

Marcel vond het jammer dat bij de uitreiking niet alle vrijwilligers aanwezig konden zijn. Er zijn er in totaal dertig actief, met name op de dag zelf als het hele parcours met alles erop en eraan opgebouwd moet worden en later ook weer afgebouwd. “Om elf uur in de avond moet het verkeer weer over de Poort kunnen rijden. Dat is de deal met de gemeente met wie we al jaren een prima verstandhouding hebben. Om alle vrijwilligers in deze onderscheiding te laten delen, hebben we als bestuur alle vrijwilligers een ijsbon gegeven. Die komt met de huidige temperaturen wel van pas.”

Als de Nootdorpse Kermisweek deze week was gehouden, dan was de draverij mogelijk weer afgelast door de hitte. Dierenwelzijn staat hoog in het vaandel, ook bij Marcel, die er helemaal achter staat dat paarden niet vervoerd mogen worden als het kwik naar de 35 graden stijgt. “In 2018 moesten we het evenement afgelasten door de hitte. Terecht. Gelukkig konden we het later dat jaar alsnog door laten gaan.”

Nog even terug naar het verrassingselement van de uitreiking. Marcel en Erna hebben drie zoons, Lucas, Ruben en David. De oudste heeft met partner Lotte sinds 7 mei zoon Vince, het eerste kleinkind van Marcel en Erna. Ze wonen net over de grens in België en waren vorige week dinsdag 4 augustus in het diepste geheim naar Nootdorp gekomen. Omdat Marcel even weg was, waren ze alvast aanbeland in het ouderlijk huis aan de ’s Gravenweg. Ze moesten even een luier kwijt en dachten: Marcel kijkt echt niet in de prullenbak. Toch wel: hij moest iets weggooien en zag die luier liggen, maar vond dat zo gek dat hij er verder geen woorden aan vuil maakte. Maar toen hij na de uitreiking een dankwoordje sprak, dacht hij er ineens aan. Achteraf worden veel dingen vaak duidelijk!