Afbeelding

Gedicht Wil Smithuis

Algemeen 555 keer gelezen

Wil Smithuis heeft weer een nieuw gedicht geschreven. Wil je Wil eens bedanken voor haar mooie stukjes? Stuur gerust een mailtje met een lief woord naar:   Wil.Smithuis@kabelfoon.nl 

Als je ziek bent en alleen
en tijd hebt om na te denken
Vraag je je af waar moet dat heen

want niemand wil je aandacht schenken

Dan pas zie je hoe mensen zijn
Alleen het eigen ik dat telt
Liefde geldt niet en is niet fijn
Helaas en egoïstisch ingesteld

Maar komen er beroerde tijden
Voelen ze zich ineens alleen
Nu laten ze elkaar nog lijden
Straks klagen ze steen en been

Je woont in een leuke straat,
Maar je buren zie je niet
Als het hen maar makkelijk gaat
Ja dat doet mij best verdriet

In een flat of gewoon huisje
Kijken we niet naar elkaar om
Iedereen draagt hier zijn kruisje
Waarom zijn wij toch zo dom

Het is nu tijd het tij te keren
Weer om te kijken naar elkaar
Je voor elkaar te interesseren
Eenzame mensen zijn in gevaar

Als wij weer om elkaar gaan geven 
zonder oorlog en zonder pijn 
weer met uw naaste samen te leven
Dan pas zal er vrede op aarde zijn.

Trouwens, oudejaarsavond
en het is geen grap
Maar voor Wil was er
geen oliebol en appelflap

Wil Smithuis, 2020

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant