Wil Knopper: "Dansen is een uitlaatklep"

Lees hier het verhaal van Wil Knopper, eigenares van dansschool De Dansacker, samen met haar dochter Annouke.

“Het belangrijkste voor mij is dat ik mijn passie voor kunst en dans kan overbrengen op de kinderen”, vertelt Wil Knopper (67), geboren in Den Haag. “Het is goed dat ze in aanraking komen met klassieke muziek, theater en dans. Klassiek ballet is Kunst met een grote K: je kunt er alles in kwijt, je lijf is je instrument en in je gezicht kun je je emotie kwijt.”

“Ik vond dans altijd al leuk, maar mijn ouders konden dat eigenlijk niet betalen. Vroeger was ik een erg verlegen meisje, daardoor liep ik altijd een beetje krom zodat ik niet opviel. Mijn moeder zei toen: jij moet toch maar gaan dansen, dat is goed voor je houding, en daarom ging ik op klassiek ballet. Toen ik op de middelbare school zat ging ik oppassen om een zakcentje bij te verdienen: bij Leonie Kramer, zij had een balletschool bij ons om de hoek. Dat ging dan met gesloten beurzen: als ik bij haar oppaste mocht ik meer lessen bij haar volgen. Zo ging ik van één les per week naar steeds meer en eigenlijk begon ik steeds meer interesse in ballet te krijgen. Het was echt een uitlaatklep voor mij. Zo verdiende ik eigenlijk mijn balletlessen. De eerste beginselen en de liefde voor ballet heb ik dus ontdekt bij Leonie. Via via leerde ik daar ook mijn man Hans kennen en zo kwam ik uiteindelijk bij Marja’s balletschool in Pijnacker terecht. Zij heeft mij verder begeleid naar het staatsexamen in Den Haag. Toen ik dat eenmaal gehaald had was ik gek genoeg eigenlijk wel even klaar met dansen, ik wilde een gezin stichten. Op dat moment ben ik ook echt met alles gestopt. Toen mijn oudste dochter vier was werd er op school een theaterworkshop gegeven waar ze hulp bij nodig hadden. Mijn dochter zei: mijn moeder kan alles: dansen, zingen en naaien. Zo ben ik gaan helpen met de voorstelling. De ouders vonden het zo’n succes dat ze vroegen of ik geen les wilde gaan geven. Ik deed al wel invallessen in Den Haag op zaterdag en Hans zei: probeer het gewoon. En zo ben ik in 1983 begonnen met twee lesjes voor een paar kinderen in een superklein lokaal."

"Het werden steeds meer kinderen, maar ik wilde het beperkt houden in verband met mijn eigen gezin. De school vroeg of ik met kerst iets wilde doen, ik moest vijftien minuten dans invullen met zestien kinderen. Dat is best lastig, daarom had ik zelf een verhaal bedacht en kostuums gemaakt. Een maand later had ik 48 kinderen op les en dacht ik: hoe los ik dit nu weer op? Zo is de dansschool begonnen. Ik vind het ontzettend leuk om kennis over te dragen en te vertellen over iedere vorm van dans. Door klassiek ballet krijg je een goede balans, het is heel veelomvattend. We bieden allerlei dansvormen aan, zoals breakdance, tap, modern en musical. Ook jongens kunnen dansen, het is jammer dat er nog steeds gedacht wordt dat ballet voor meisjes is. De tendens is gelukkig wel dat jongens steeds meer toegeven dat ze het leuk vinden om te dansen. Dans is juist eigenlijk ontstaan door mannen, er komt ook krachttraining en acrobatiek aan te pas want ze moeten vrouwen kunnen liften. Ik vind het heel belangrijk dat kinderen iets doen waar ze passie voor hebben die je kunt voeden. Fijne herinneringen aan die tijd zijn goed, als ze maar plezier hebben in wat ze doen. Je plant een zaadje in de hoop dat ze later eens naar het theater gaan. Kunst en cultuur zijn zo belangrijk voor kinderen, maar helaas wordt de waarde daarvan nog steeds een beetje onderschat. Die passie willen we overbrengen op de kinderen. Dansen is een uitlaatklep. Als je danst vergeet je even de wereld om je heen, je kunt je gedachten even loslaten. Het is een samenspel, een wisselwerking, je krijgt energie van elkaar. Ik vind het cadeautjes als de kinderen komen en je ze met een lach weer naar buiten ziet gaan. Dans is voor heel veel dingen goed zoals zelfvertrouwen, een goede houding en je presentatie. Wij bieden een veilige basis waar kinderen zich kunnen ontwikkelen, het is zoveel meer dan dans alleen, en alles wat ze leren nemen ze ook weer mee voor de toekomst.”

Kijk voor meer informatie op: www.dedansacker.nl