Pijnackerse satellietbouwers pakken prijs in Bologna

Jesse, Rens, Tim en Niels uit Pijnacker zijn afgelopen week naar Bologna in Italië geweest om voor Nederland te strijden in de Europese CanSat competitie. Er zijn veel avonturen beleefd in extreem warme temperaturen en het was het strijden waard: Project Beta uit Nederland nam de 'prize of honour' mee naar huis.

De vier pas geslaagden van het Stanislascollege Pijnacker hebben de laatste weken keihard gewerkt om het zogeheten 'Pre Launch Report' te schrijven, het tracking-antenna systeem af te krijgen en om de CanS zelf weer volledig vlucht klaar te maken. Maar toen het rapport ingeleverd was en de Cans bijna klaar voor vertrek waren, bleek dat een onderdeel niet op tijd geleverd zou worden door een fabricage fout, waardoor de tracking-antenna niet voltooid kon worden. Ondanks deze kleine tegenslag, zat de hoop er nog goed in, omdat de missie en het ontwerp van de CanSat op zichzelf al erg sterk waren.

Bij deze CanSat competitie is het de bedoeling dat ieder team van scholieren een kleine satelliet maakt met de grootte van een frisdrankblikje, een CanSat dus. Deze moet, na door een raket naar een hoogte van 1000 meter te zijn gebracht, tijdens een val aan een parachute missies uitvoeren. De luchtdruk en luchttemperatuur meten en doorsturen is de verplichte missie, de secundaire missie mag ieder team zelf bepalen. Team Project Beta uit Pijnacker had als secundaire missie bedacht twee nog kleinere satellietjes weg te schieten uit de al zo kleine 'MotherCan.' Hierdoor wordt het te onderzoeken gebied vergroot, data betrouwbaarder en wordt er een mogelijkheid gecreëerd om meerdere missies met één lancering omhoog te brengen.

Bologna
Met deze missie had Project Beta de Nederlandse competitie in april gewonnen, waardoor zij Nederland in de Europese competitie in Bologna mochten vertegenwoordigen. Op 23 juni vertrokken de 4 aankomend TU studenten en hun begeleider, hun natuurkunde docente mevrouw Everstein richting Bologna. Op 24 juni vertrokken ze naar Castel San Pietro, waar de "launch campaign" gehouden werd. Op 25 juni moest ieder team voor een jury bestaande uit hooggeplaatste mensen binnen de ruimtevaartindustrie (onder andere de ESA) de missie uitleggen. Deze presentatie ging zeer goed (staat ook op youtube; Project Beta: Scientific Presentation). Ook werden er die dag een technische inspectie en een droptest gedaan, waarbij de satelliet twee keer een GO status kreeg. Op 26 juni was de lanceerdag, waarbij in iedere raket twee CanSat tegelijk omhoog gingen. De temperatuur was echter ca. 45°C wat een negatieve invloed had op de diverse apparatuur.

De radioverbinding viel uit en de geheugenchips eveneens, waardoor er geen data verzameld kon worden. Alle Cans vielen na de lancering ergens in een volgroeid graanveld, waardoor de meeste CanSats erg moeilijk te vinden waren. Gelukkig stuurden de twee BabyCans na landing wél GPS coördinaten door en werkten de buzzers nog. Na een halfuur waren beide BabyCans gevonden, waaruit geconcludeerd kon worden dat het lanceren van de twee BabyCans succesvol was! Na twee en een halfuur zoeken vond het Finse team de MotherCan. Helaas bleken er dus geen gegevens te zijn en konden de volgende dag tijdens de presentatie geen wetenschappelijke resultaten gepresenteerd worden. Wel kon geconcludeerd worden dat technische missie, het lanceren van de twee BabyCans en de wetenschappelijke missie, nl. een groter onderzoeksgebied creëren, bereikt waren.

Prijsuitreiking
Donderdagavond werden de winnaars bekend gemaakt. Er werden zes prijzen uitgereikt aan de twintig teams die mee hadden gedaan aan de Europese competitie: De Tsjechen sleepten de 'Best Outreach' prijs binnen, ieders lieveling, het Noorse team, won de 'Most Professional Team' prijs, Polen won de 'Outstanding Science Mission', Spanje de 'Highest Technical Achievement', Duitsland won 'Best CanSat Project' en ons Nederlandse team won de 'Prize of Honour'. Bij het uitreiken van deze prijs vertelde een jurylid dat deze prijs alleen werd uitgereikt wanneer een team "above and beyond" gaat in een gebied dat niet door de andere prijzen wordt gedekt.

Het team kreeg de prijs voor "een zeer complex ontwerp dat de eerste stap is naar toepassing in de ruimtevaart en dat bijdraagt aan de ontwikkeling van de toekomst van de ruimtevaart". Deze prijs wordt zelden uitgereikt, wat de prijs extra speciaal maakt. Zelf vindt het team dat vooral de ervaring die is opgedaan en het plezier dat met andere teams beleefd is nog belangrijker zijn geweest dan de eigenlijke prijs. "Er zijn vrienden voor het leven gemaakt; Er worden nu al plannen gemaakt voor een reünie, er zijn op Instagram en Whatsapp groepen aangemaakt en er zijn vele telefoonnummers uitgewisseld."

Wat nu?
Eenmaal aan een wijntje zittend in een restaurant in Bologna om de overwinning te vieren, werden plannen gemaakt over wat de leden nu zouden gaan doen. Er werd gesproken over het door ontwikkelen van de kleine satellietjes tot goedkope verkenners voor de ruimtevaart en daarnaast werd afgesproken op de TU, waar alle vier de heren volgend jaar naartoe gaan, dat ze met dezelfde teamsamenstelling mee gaan doen aan een nieuw project: het Small Rocket Project… Team Project Beta zou als laatst graag hun partner Pentacon bedanken. Ook alle andere sponsors: het Stanislascollege, Femto Engineering, vandenBergRoseS, LionneHoldingBV, Tennistops en RotateVastgoed bedankt voor alle hulp. Ook alle familieleden, vrienden, fans en de beheerders van het fanaccount op Instagram worden nadrukkelijk bedankt.

Nieuwsgierig geworden naar het hele proces dat de jongens hebben afgelegd? Bekijk dan snel hun account op Instagram en/of Facebook via @project.beta.scp.