Reusachtig mammoetbot gevonden

Pijnacker - De natuurrubriek van Caroline Elfferich is deze week verplaatst naar de voorpagina van onze huis-aan-huis-krant. Het nieuws dat ze vorige week op de burelen van onze krant presenteerde is dusdanig bijzonder dat het een prominente plek verdient.

Caroline vertelt: "Vorige maand kreeg ik bericht van Truus van der Hulst. Ze had langs de N470, ter hoogte van de nieuwe rotonde, een groot bot gevonden. Niet veel later kwam ze bij me op bezoek om haar bijzondere vondst te laten zien. Ik was diep onder de indruk van het grote gewichtige bot, dat maar liefst 3,578 kilogram weegt. Het is geen compleet bot, maar een botfragment. Je kon zien dat het oorspronkelijk veel groter is geweest. De zoon van Truus heeft een foto van het bot naar Jelle Reumer gestuurd. Die adviseerde om met het bot naar het Natuurspreekuur te gaan in het Natuurhistorisch Museum Rotterdam."

Op de website van het museum staat dat het Natuurspreekuur elke eerste woensdag van de maand wordt georganiseerd. Het is doorlopend te bezoeken van 14.30 tot 15.30 uur. Je kunt er terecht met al je vragen over de natuur. Caroline en Truus maken een afspraak om samen naar het Natuurspreekuur te gaan. Op 5 juni was het zover. In de hal van Het Natuurhistorisch verscheen Bram Langeveld, de conservator die meestal het spreekuur doet. Bram is gespecialiseerd in botten, schelpen en fossielen. Truus haalde het bot uit haar tas en op het gezicht van Bram verscheen een glimlach.

Hij begon te vertellen: "Dat is de onderkant van het opperarmbeen van een wolharige mammoet. Aan de groeilijn in het bot kun je zien dat het dier bijna volwassen was, dus bijna op zijn maximale formaat. Het bot is circa 40.000 jaar oud. De meeste mammoetbotten die hier in de buurt worden gevonden zijn uit die tijd. Ze zijn afkomstig uit een pleistocene zandlaag. Die ligt in Zuid-Holland ongeveer twintig meter onder het aardoppervlakte. Pleistoceen zand wordt vaak gebruikt als ophoogzand. Het komt uit binnenlandse zandwinputten of van de zeebodem. Het mammoetbot is met zand aangevoerd voor de aanleg van de weg. Er zit een beetje witte aanslag op het bot, waarschijnlijk zout. Dat doet vermoeden dat het bot uit zee komt. Aan de scherpe breukranden kun je zien dat het bot recent is beschadigd tijdens de verwerking van het zand. Het is een fossiel bot, maar nog niet versteend. Een versteend bot zou driemaal zo zwaar zijn geweest. De buitenste laag van het bot is compact, de binnenkant sponsachtig. Dat is normaal voor botten. Als jullie in het museum bij het skelet van olifant 'Ramon' gaan kijken, dan kun je zien op welke positie dit botfragment past. Er zitten veel overeenkomsten in het skelet van een mammoet en een olifant."

"We hebben Ramon opgezocht en zagen meteen waar het fragment thuishoort. Vrolijk en verzadigd met informatie verlieten we het museum", aldus Caroline.