De kunst van het kijken

Pijnacker-Nootdorp - In ons dorp zijn veel kunstenaars actief op ieder gebied. Hoe leuk is het om een kijkje te nemen in het leven van één van die kunstenaars? Lees hier het verhaal van Cobi de Jong, tekenaar.

"Regelmatig ben ik verwonderd dat je soms met heel weinig lijnen heel veel kunt uitbeelden en dat je dus niet persé het detail hoeft te gebruiken", zegt Cobi de Jong (60). "Dat probeer ik ook over te brengen op mijn cursisten, ik noem dat de kunst van het kijken. Wij zitten vaak te veel in ons geheugen als we iets proberen te maken." "Van huis uit ben ik bibliothecaris. Ik heb altijd bij de overheid gewerkt en dat doe ik nog steeds drie dagen per week. Ik ben dus parttime kunstenaar, dat is wel veel schakelen, maar het is een leuke combinatie. Mijn werk is eigenlijk ook een soort voedingsbodem voor mijn tekeningen. Op een gegeven moment vond ik het idee dat ik tot mijn 65^e achter een bureau moest zitten nogal benauwend en als kind had ik altijd al wel iets met tekenen of schilderen willen doen. Toen dacht ik: misschien moet ik die ontwikkeling gewoon volgen zodat ik iets leuks kan doen naast mijn baan."

"Schilderen was toen niet zo mijn ding, maar ik dacht dat als ik beter leerde tekenen dat ik dan misschien ook beter zou kunnen schilderen. Nogal een naïeve gedachte, want het heeft eigenlijk niets met elkaar te maken. Ik wilde graag op professioneel niveau leren tekenen en niet allerlei andere richtingen hoeven doen. Daarom kwam ik uit in België, daar hebben ze een heel ander schoolsysteem waar verschillende kunstrichtingen apart aangeboden worden. Eén dag in de week had ik les in Arendonk, het was een heel traditionele opleiding. Na vijf jaar mocht je examen doen en als je goed genoeg was werd je uitgenodigd om je nog twee of drie jaar te specialiseren." 

"Toen kwam eigenlijk pas meer de kunstzinnige weg naar het kunstenaarschap naar voren. De laatste drie jaar heb ik de viltstift ontdekt en ben ik me gaan toeleggen op tekenen met viltstift in zwart-wit. Tot afgelopen jaar, want nu werk ik hoofdzakelijk digitaal, hoewel het eruitziet alsof het is getekend. Ik teken op een tablet, die heb ik eigenlijk altijd bij me en je hebt meteen een digitaal product tot je beschikking. Ik moet vaak foto's aanleveren dus dat is heel praktisch. Bovendien kun je op die manier een tekening ook makkelijk uitvergroten. Tegenwoordig maak ik veel cartoons, eigenlijk een soort carrièreswitch. Sinds 1 januari heb ik mezelf de opdracht gegeven elke week een cartoon te tekenen om te kijken of ik die discipline aankan. Voorheen was de aanleiding voor mijn tekeningen vaak ook al iets actueels uit de samenleving. Ik denk wel dat dit mijn ontwikkeling wordt de komende jaren. Bij mij gaat het altijd over de lijn, ik kijk in lijnen. Als ik iets maak of zie denk ik: hoe loopt die lijn, wat is de richting, hoe dik is die lijn? Het is mijn manier van kijken naar iets."

"Een verkeerde lijn kan ook heel interessant zijn, die kan je weer triggeren tot iets anders. Wat ik zie deel ik op in kleine deeltjes. Een paar jaar geleden ben ik erachter gekomen dat ik geen plaatjes zie, maar alleen de onderdelen daarvan, daarom probeer ik dingen te beredeneren. Uit mijn hoofd tekenen is voor mij dan ook heel ingewikkeld. Tekenen is net als autorijden, het gaat om kilometers maken. Hoe meer je het doet hoe beter het gaat. Van fouten leer je alleen maar. Er gaat geen dag voorbij dat ik geen tekening maak. Het is voor mij net zoiets als eten en drinken. Sinds ik digitaal teken, teken ik nog meer, het is geen inspanning. Voor een cartoon geef ik mezelf een paar dagen de tijd. Soms weet ik het onderwerp al, maar weet ik nog niet zo goed welke kant ik opga, maar ik wil er niet teveel over blijven twijfelen. Ik lees veel kranten en heb altijd wel ideeën over dingen die spelen in de maatschappij. Een cartoon kan een positieve of een negatieve invalshoek hebben. Ik teken altijd in een soort digitaal persoonlijk dagboek. Dat doe ik dan ook, maar dan in het thema van het onderwerp, en de eventuele tekst ontwikkelt zich meestal tegelijkertijd ook mee. Ik wil absoluut niet dat mijn cartoons kwetsend zijn, ik wil eigenlijk gewoon graag dat mensen erom glimlachen."

Info: cobidejong.nl.