Ralph Schalk is na 21 jaar en 1100 tekeningen 'uitgetekend'

Ralph Schalk heeft 21 jaar een wekelijkse tekening voor de Telstar/Eendracht gemaakt onder de noemer 'Uitgetekend'. Steeds wist hij een doorgaans lokale actualiteit te vertalen in een treffende tekening. Na 1100 tekeningen vond hij het mooi geweest. Op 10 januari verscheen de laatste.

Ralph: "Ik vond het steeds lastiger worden om iets origineels te blijven bedenken bij een gebeurtenis of evenement waar ik al meerdere malen iets voor gemaakt had. Ik heb het met ontzettend veel plezier en toewijding altijd gedaan en ik stop ook zeker niet met tekenen."

Nooit heeft hij een seconde overwogen om vanwege zijn ziekte (Ralph is zo'n veertien jaar Parkinsonpatiënt) te stoppen met 'Uitgetekend'. "Ik deed het graag heb er altijd heel veel goede reacties op gekregen. Dat was natuurlijk een stimulans om door te gaan", aldus Ralph die vaak onder grote tijdsdruk de tekening moest maken omdat Sjaak Oudshoorn rijkelijk laat contact met hem opnam om het onderwerp te bespreken.

Ralph herinnert zich nog goed hoe het destijds begon. "Ik tekende voor volleybalvereniging Netwerk in het clubblad SMASH. Dit blad lag ook in de bibliotheek. Zodoende kwam Sjaak Oudshoorn op zekere dag met de vraag of ik wekelijks een strip wilde tekenen voor de Telstar. Bij het woord strip denk ik aan enkele plaatjes met eventueel een vervolg. Ik had het toen nog druk met school, dus zag ik een strip inclusief verhaal niet zitten. Een enkele tekening ofwel een cartoon moest wel lukken. En een week later stond de eerste cartoon in de Telstar", aldus Ralph die bij mavo De Hoge Noord aan de Meidoornlaan en later aan het Stanislascollege Pijnacker aan de Sportlaan als docent maatschappijleer en aardrijkskunde werkte.

Ralph: "Sjaak zou mij wekelijks op tijd een artikel aangeven dat het onderwerp van de cartoon moest worden. Ik hoorde dat vaak pas op maandagavond en ging dan aan de slag. Sjaak kwam de tekening dinsdagmiddag ophalen. Eerst nog op school aan de Meidoornlaan en later aan de Sportlaan en na mijn vertrek bij de school bij mij thuis. Hij had altijd haast bij binnenkomst – de krant moest af - om vervolgens zijn schoenen uit te doen en uitgebreid te gaan zitten. We hadden het vaak over taal – het is vandaag kouder dan buiten – en Sjaak kwam met sterke verhalen. Vrijwel altijd werd er door iemand van de Telstar gebeld waar hij was en of de tekening nog kwam en dan stoof hij zo snel mogelijk weer de deur uit, met zijn veters of sandaalriempjes nog los."

Ralph vertelt dat hij er in het begin nog erg moest wennen om één goed plaatje te maken bij een soms ingewikkeld gegeven. "Meestal ging het om Pijnackerse dingen, maar als ik zelf iets verzon, was dat ook best. Het gebeurde vaak dat ik niets bij een onderwerp zag. Niet zelden kreeg ik pas een idee wanneer buiten de vogels al wakker werden. Ik maakte dan snel wat schetsen en dook nog even m'n nestje in. Met de schoolspullen gingen ook tekenspullen in de tas. Ik maakte de tekening tussen de lessen door en in de pauze. Het gebeurde ook wel dat ik na de middagpauze de tekening afmaakte. De leerlingen kenden dat ritueel inmiddels en kletsten wat. Er stonden er altijd wel een paar om mijn tafel te kijken welke cartoon er de volgende dag zou verschijnen. In dat geval kwam Sjaak in de klas de tekening ophalen. Altijd opgerold in de lege koker van een keukenrol. Als ik eerder klaar was lag de tekening bij de dames van de administratie. Bij de Telstar werden de rollen bewaard en af en toe kreeg ik weer een plastic zak kokers."

Ralph zegt dat hij in 21 jaar maar heel zelden geen tekening in de Telstar had staan. "Als ik op vakantie ging, maakte ik van tevoren al enkele cartoons. Zodoende zat de Telstar nooit zonder. Ik heb ook nooit mijn toevlucht gezocht in een eerder gebruikte cartoon. De altijd gedetailleerde tekeningen moesten tekentechnisch kloppen. Een tekening mag prikkelen maar mag niet kwetsend zijn. Dat was altijd mijn uitgangspunt. Een heel enkele keer kwam er een ingezonden brief."

Lange tijd waren de cartoons in zwart/wit en zonder tekst. De tekening moest voor zichzelf spreken. Later is Ralph meer met tekst gaan werken en de laatste paar jaar waren ze in kleur. Veel mensen herkenden zichzelf in de cartoon en vroegen het origineel. Regelmatig kregen dieren een hoofdrol in zijn cartoons, zoals koeien, kippen, enzovoort. Hoe dommer hoe mooier.

Ralph heeft altijd heel veel reacties gekregen, op school, op straat, in winkels, bij de sportschool. Ook vroegen mensen vaak wat het onderwerp was van de volgende cartoon. Dat wist Ralph natuurlijk meestal nog niet. Op 10 januari stond de laatste 'Uitgetekend' van Ralph Schalk in de krant. Hij ontving veel bedankjes. Ook in de vorm van kaarten, bloemen en telefoontjes en van mensen die niet meer in Pijnacker wonen maar de krant volgen via Telstar Online.

Ralph was en is een echte perfectionist die liever twee of drie keer opnieuw begon/begint. "Mijn standpunt is dat er niks de deur uit gaat waar ik zelf niet helemaal honderd procent achter kan staan."

Vanuit die instelling gaat Ralph als afscheid van 'Uitgetekend' een mooie bundel met eigen werk samenstellen en daarbij wil hij zich niet beperken tot alleen de Telstar/Eendrachttekeningen. Hij vindt het juist leuk om ook ander werk te laten zien, dat hij maakt voor diverse opdrachtgevers, zoals de landelijke Parkinsonvereniging en meer nog voor het Parkinson Café Delft en Omstreken.

"Het Telstar-werk is klaar maar ik blijf tekenen zoals ik altijd heb getekend, als docent voor de klas, tijdens vergaderingen en andere bijeenkomsten. Hoe saaier het was hoe meer ik tekende. De witte randen van het papier waren altijd volgetekend met onder meer de hoofden en houdingen van sprekers. Het zit er eenmaal in en het gaat er niet meer uit", aldus Ralph die het eigenlijk zo druk heeft met nieuw werk dat hij bijna geen tijd heeft voor het samenstellen van de bundel…