Chirurg en verpleegkundige samen aan het werk in Sierra Leone

Timo Haak en Liesbeth Verdoorn komen beide uit Pijnacker. Ze zijn nu bijna acht jaar een stelletje en wonen in Voorburg. Ze werken in het Haaglanden Medisch Centrum (HMC). Timo als arts/chirurg in opleiding en Liesbeth als verpleegkundige. Begin november gaan ze samen drie weken aan het werk in het Lion Heart Medical Centre, dat door de Nederlandse Stichting Lion Heart Foundation wordt gefinancierd. Een ziekenhuis in het West-Afrikaanse Sierra Leone, een arm land met 7,5 miljoen inwoners dat onlangs nog in het nieuws was vanwege grote overstromingen en modderstromen waar veel slachtoffers bij vielen.

Sierra Leone is een arm land en het ziekenhuis waar ze aan de slag gaan in het stadje Yele heeft heel weinig middelen. Daarom nemen ze koffers vol medisch materiaal mee. Verder zijn ze bezig met een actie voor een tweedehands echo-apparaat waar het ziekenhuis erg mee geholpen zou zijn. Liesbeth en Timo zijn daar nu geld voor aan het inzamelen. Ze hebben ongeveer 5.000 euro nodig en zitten nu op ruim 2.000 euro.

Op deze mooie dinsdag 26 september hebben ze genoten van een vrije dag. Nou ja, genoten. Ze moesten zich laten inenten tegen van alles en nog wat, maar dat is allemaal goed gelukt. Ze hebben er wel een stijve arm aan overgehouden maar verder valt het wel mee met de naweeën.

Timo (29) en Liesbeth (24) hebben elkaar een kleine acht jaar geleden (beter) leren kennen bij de Tennisvereniging Pijnacker. Liesbeth had een blessure die ze met een zak ijs koud hield en als student medicijnen en aankomend arts wilde Timo wel even kijken wat er aan de hand kon zijn qua kwetsuur. Zo is het gekomen.

Geneeskunde
Grappig is dat ze allebei op jeugdige leeftijd al wisten dat ze arts wilden worden. Liesbeth was pas zes toen ze zei dat ze kinderarts wilde worden. Timo liet op zijn elfde in het Oliveo Kontakt – het vermaarde clubblad van voetbalvereniging Oliveo – optekenen dat hij later chirurg wilde worden.

Die wens is bezig werkelijkheid te worden: na een zesjarige studie geneeskunde en twee jaar praktijk zit hij nu in het derde jaar van nog eens een zesjarige studie die ertoe gaat leiden dat hij een volwaardig chirurg wordt met als specialisatie traumachirurgie. "Dat lijkt me het mooiste vak. Mensen komen binnen na bijvoorbeeld een ongeluk en je weet vaak niet onder welke omstandigheden en met welke fysieke en medische problemen en dan is het de kunst om snel een diagnose te stellen en vervolgens dat te doen wat gedaan moet worden."

Mensen beter te maken door concreet te snijden en te opereren; dat leek hem op heel jeugdige leeftijd al een prachtige uitdaging en levensdoel en zo ervaart hij het ook nog steeds. Liesbeth wilde kinderarts worden maar merkte dat ze qua persoon meer geschikt was voor de verpleegkunde. "Als verpleegkundige ben je de oren en de ogen van de arts. De een kan niet zonder de ander. Het is best bijzonder dat we nu soms samen aan één bed staan."

Afrika
Binnenkort gaat dat in Sierra Leone drie weken achtereen gebeuren. Op 3 november reizen ze via Düsseldorff en Amsterdam naar Freetown, de hoofdstad van het arme land waar dertig procent van de mensen besmet is met HIV. En dus wordt het heel hygiënisch werken voor de twee die via hun collega Anne Bijnsdorp op het idee gekomen zijn om in een ziekenhuis in Afrika te gaan werken. Anne is tropenarts en werkt in het ziekenhuis in Yele waar ruim 50.000 mensen wonen en waar ze een ziekenhuis hebben met zeventig bedden die overigens door flink wat meer mensen 'belegen' worden.

Wens
Liesbeth zegt dat werken in een ziekenhuis in een ontwikkelingsland onder moeilijke omstandigheden met relatief beperkte middelen voor haar een lang gekoesterde wens is. Timo sluit zich daar helemaal bij aan. Hij stelt zich er op in dat het een paar hele pittige weken worden, ook mentaal en emotioneel. "Je hebt daar heel veel zwangere vrouwen met medische problemen en verder grote liesbreuken, bijzondere wonden, veel problemen met buik en darmen. Het zal echt van alles zijn wat er op ons af komt. Er zal werk genoeg zijn. Er zijn namelijk maar twee artsen werkzaam in het ziekenhuis en de patiënten lopen af en aan; als ze tenminste nog kunnen lopen."

Ze willen niet alleen goed werk doen maar ook het medisch personeel dingen leren en op weg helpen met onder meer het in acht nemen van hygiëne-uitgangspunten. "Dat schiet daar erg te kort. De artsen zijn wel opgeleid maar de andere medewerkers zijn vaak mensen uit de stad die er gewoon maar in gerold zijn zonder veel opleiding vooraf."

Zoals gezegd: ze nemen heel veel materiaal mee in extra koffers en willen daarnaast proberen een echo-apparaat aan te schaffen voor het ziekenhuis.

Wie een bijdrage wil geven, kan een gift overmaken naar: NL66INGB0688945600 ovv Actie Sierra Leone.