Het gaat goed met Jeffrey Snijders

Nootdorp - Veel mensen kennen nog wel het verhaal van Jeffrey Snijders. De jongeman uit Nootdorp die bij een duik in het zwembad een ernstige hoofd/nekkwetsuur opliep en enige tijd op de bodem van het zwembad is blijven liggen. Mede door zuurstofgebrek functioneerde een deel van zijn hersenen niet meer.

Het gebeurde in maart 2010, ruim zes jaar geleden dus. Hij was toen dertien jaar en is nu negentien. Met ongekende energie, doorzettingsvermogen en volharding en met steun van heel veel mensen – dichtbij en verder weg – is hij gekomen waar hij nu is. Hij loopt weer, fietst, studeert en werkt serieus aan zijn toekomst.

Het ongeluk in 2010 was een klap; het begin van jaren van ellende. Lange tijd ging hij alleen maar achteruit. Hij kon niet meer lopen, zeven maanden zelfs niet meer praten, totdat zijn familie na anderhalf jaar de juiste genezers in beeld kreeg. Mensen die er in slaagden om zijn slapende hersenen weer langzaam maar zeker wakker te krijgen. Via neurologisch therapeut Roland Blaauw uit Gouda kwam Jeffrey in contact met professor Ted Carrick in de Verenigde Staten. Twee keer, in 2012 drie weken en in 2013 gedurende twee weken, onderging hij daar diverse behandelingen met de zogenoemde Gyrostim, een ronddraaiend apparaat dat zo wordt geprogrammeerd dat hersengebieden heel specifiek worden geactiveerd.

Verenigde Staten
Deze behandelingen in de Verenigde Staten waren financieel mede mogelijk dankzij allerlei acties vanuit de Stichting Help Jeffrey Uit de Rolstoel. Was er ooit een stichting met een duidelijker en concreter doel in de naam? Welnu: Jeffrey is definitief uit de rolstoel. Hij loopt weer heel redelijk, hij laat de hond uit, hij fietst weer en is heel serieus aan het studeren. Intussen negentien jaar, maakt hij  de mavo af en is intussen ook bezig met havo-vakken. Zijn doel is een hbo-studie economie en financiën.

Door de hele geschiedenis is zijn persoonlijkheid behoorlijk veranderd, zegt hij zelf. Hij is veel serieuzer en bewuster met zijn leven bezig. Vroeger was zijn houding vooral: het komt zoals het komt. Nu denkt hij overal grondig over na, stelt doelen, maakt een concreet plan en probeert dat stipt uit te voeren. 

Lange zware weg
Het is een lange zware weg geweest voor Jeffrey Snijders. Zeker in de periodes dat hij alleen maar achteruit ging, heeft hij menigmaal gedacht en ook gezegd: was ik maar op die bodem van dat zwembad blijven liggen of help me alsnog aan mijn eindje. Hij zag er gewoon geen gat meer in en vroeg zich af of hij ooit nog een beetje normaal levensgeluk zou beleven. Nog steeds krijgt hij wel eens een terugslag – bijvoorbeeld bij een zware verkoudheid of een griep – maar daarvan herstelt hij steeds weer goed. Het brengt hem ook niet meer zo van zijn stuk, als het weer gebeurt.

"Ik ben helemaal blij met hoe ik nu ben. Hardlopen en voetballen zit er niet meer in, maar daar heb ik vrede mee. Ik accepteer dat ik fysiek nooit honderd procent dezelfde mogelijkheden zal hebben als voor het ongeluk. Nog steeds ben ik bezig om met therapie en oefeningen om mezelf te verbeteren. Daar zal ik aan moeten blijven werken, maar nogmaals: ik ben tevreden met mijn leven zoals het nu is." Jeffrey Snijders hoeft niet zo nodig voor zichzelf met een verhaal en foto's erbij in de krant, maar hij wil wel graag iedereen die heeft meegewerkt en meegeleefd bedanken en laten weten dat het goed gaat.

In de eerste plaats natuurlijk zijn ouders Mariëtte en Arie en zijn broers Danny en Mike, zijn  therapeut/begeleider Roland Blaauw die altijd is blijven geloven in herstel en die hem bijna als zijn eigen zoon weken, maanden en jaren heeft bijgestaan. En nog! Maar ook talloze andere mensen die hem hebben bijgestaan en oefeningen met hem hebben gedaan, zoals Els, die misschien wel aan de basis stond van zijn huidige studeerdrift.

Allerlei acties
Zonder de, met steun van notaris Jacques Wienen, opgerichte Stichting Help Jeffrey uit de Rolstoel was het allemaal financieel niet mogelijk geweest. De bestuursleden van deze stichting, Wim Verhagen, Wil van Zoelen en Annemiek Rood, zijn goede vrienden geworden van Jeffrey en zijn familie. Ze hebben zich met talloze anderen meerdere jaren onvermoeibaar ingezet en allerlei acties opgezet. Te veel om allemaal op te noemen: een Korenavond, Jeffrey's Fancy Fair, met grote steun van Rotary Pijnacker-Nootdorp en veel leden van het zangkoor Vivace, oliebollenverkoop, een stand op de braderie in Pijnacker, loterijen, enzovoort.

Heel veel mensen uit Pijnacker-Nootdorp en ook daarbuiten zijn zichtbaar en onzichtbaar bezig geweest om het allemaal mogelijk te maken. Maar ook zonder de vele kleine en grote giften van particulieren, bedrijven, sportclubs, instellingen enzovoort, was het niet mogelijk geweest dat Jeffrey naar Amerika ging.

De familie Snijders woont sinds een jaar in Klapwijk in Pijnacker en heeft daar rust en evenwicht gevonden. Een moeilijke tijd van ruim vijf jaar met pieken, maar vooral veel dalen heeft plaatsgemaakt voor meer balans en evenwicht. Jeffrey en zijn familieleden zullen nooit vergeten hoeveel mensen hebben meegeholpen om het allemaal mogelijk te maken, tot en met de 12 Inch-Race aan toe, die enkele jaren geleden met een schitterende gift over de brug kwam.

Al deze steun gaf Jeffrey ook steeds weer de kracht om niet op te geven, maar te blijven vechten voor zijn herstel, hoe moeilijk het soms ook was! Jeffrey Snijders is een voorbeeld van hoe je door positief te blijven, geloof en moed te houden, bereid te zijn om altijd weer heel hard te werken om slechts kleine stapjes voorwaarts te maken, er toch weer bovenop kunt komen. Om al die mensen nog één keer te bedanken en om te laten weten dat het niet voor niets is geweest, wilde Jeffrey hier zijn verhaal doen.

Nieuwjaarsduik
Jeffrey heeft al twee keer aan de Nieuwjaarsduik meegedaan. Een gezonde duik in de koele Noordzee bij de start van het nieuwe jaar; dat is een goed teken van voortgaand herstel!