Open brief aan gemeentebestuur

Zaterdagmorgen, op weg naar de bakker werd ik onaangenaam verrast door het lawaai van een hakselmachine op het parkeerterrein nabij het vroegere station. dat bleek een aannemer te zijn die in alle vroegte bezig was met het omzagen en rooien van alle bomen op dat parkeerterrein.

Tot mijn schrik zag ik dat de 4 bomen die langs de slootkant voor het vroegere stationsgebouw stonden al verdwenen waren. Volgens mij was het volkomen onnodig om deze bomen, die langs de rand van het te bebouwen gebied stonden om te zagen. Ik werd behoorlijk nijdig omdat juist deze 26 jaar oude bomen voor mij en voor veel jongeren in Pijnacker toch een speciale betekenis hebben.

In maart 1988 hebben alle scoutinggroepen in Nederland in het kader van het Europese jaar van het Milieu in hun gemeente een aantal bomen aangeboden en geplant. Zo ook in Pijnacker. Er werden door de aanwezige ruim 100 jeugdleden van Scouting Pijnacker 5 bomen aangeboden en die werden in het bijzijn van burgemeester de Prieëlle en wethouders tegenover het station aan de slootkant geplant. Met deze tastbare herinnering wilde scouting haar betrokkenheid bij natuur en milieu uitdrukken. De vijf bomen symboliseerden de vijf leeftijd groepen waarin Scouting haar spel speelt, met name in de natuur. Bovendien waren de bomen een prachtig visitekaartje als je uit het station kwam. Deze bomen hadden voor mijzelf ook nog een speciale betekenis.

Mij was op 19 maart 1988 op het laatste moment gevraagd om te helpen met het vervoer van de spullen omdat ik een trekhaak aan de auto had. Tijdens dat vervoer liep ik een forse bekeuring op vanwege het feit dat van de van een ouder geleende aanhangwagen de remlichten defect waren. Maar dat terzijde. Ik ben heel erg verontwaardigd dat het gemeentebestuur zonder noodzaak deze symbolen zomaar laat omzagen en kennelijk geen enkel gevoel heeft wat dit voor de inwoners en met name de oud scoutingleden die bij het planten aanwezig waren betekent. Toen het stationsgebouw een paar jaar geleden zo nodig gesloopt moest worden was ik al blij dat de toen nog resterende 4 bomen gespaard waren. Helaas zijn ook deze nu geofferd aan de sloopwoede van ons gemeentebestuur.

Ik vraag mij af wat er in onze gemeente nog wel veilig is. Eerst worden alle subsidies van sociaal culturele organisaties stopgezet. Vervolgens wordt er op dit moment door het gemeentebestuur driftig gezaagd aan de poten van de huisvesting van meerdere van onze sociaal culturele organisaties. De gemeente wil deze zo veel mogelijk “afstoten”. Het gevolg zal zijn dat er een aantal van de betreffende organisaties op termijn zullen op houden te bestaan. Verenigingen met uitsluitend jeugdleden moeten niet alleen gestimuleerd worden, maar hebben ook de onvoorwaardelijke steun van de gemeente hard nodig. Het motto van dit gemeentebestuur is: we doen wat wettelijk is voorgeschreven en verder zoeken de bewoners het zelf maar uit! De wettelijk verplichte accommodaties noemen ze “kernvastgoed” en de rest stoten ze af. Dit moeten wij met z’n allen toch niet willen?

Als oud bestuurslid van Scouting Pijnacker doet het mij veel pijn dat niet allen zo’n bloeiende jeugdvereniging als Scouting Pijnacker , maar ook anderen clubs door dit gemeentebestuur op deze manier stelsel matig wordt afgebroken. Voor de bomen is het te laat maar voor de meeste sociaal culturele instellingen in Pijnacker-Nootdorp is het tij nog te keren. Dit wilde ik graag onder Uw aandacht brengen.

Aad Tas, Vlielandseweg 77
Bestuurslid Scouting Pijnacker, 1969 tot en met 2000