Spannende reis: voetbal én plezier voor DSVP meiden in Genève

Pijnacker/Genève - “Oké, het liefste plannen we een trainingskamp in de winterstop. Dan ga je de tweede seizoenshelft nog in en ben je optimaal voorbereid. Zowel qua voetbal als qua teambuilding. Door COVID en de agenda’s lukte dit niet. Om die reden zijn DSVP VR1 en VR2 afgelopen Pinksterweekend met ruim dertig meiden op trainingskamp geweest. Bestemming? Het Zwitserse Genève”, zo begint Wesley de Ruiter zijn reisverslag.

“We begonnen in lichte paniek. Er waren mega lange wachtrijen op Schiphol, en mensen misten hun vlucht. Dat kon ons niet overkomen dus waren we vrijdag 3 juni ruim vier uur voor onze vlucht op Schiphol. Na twee uur ging de incheckbalie pas open en na anderhalf uur waren we door de security, maar we waren op tijd. Wij hebben er alles aan gedaan. De Easyjet-vlucht daarentegen werd meerdere malen vertraagd. Even waren er geluiden dat de vlucht geannuleerd zou worden, maar gelukkig stapten we met tweeënhalf uur vertraging het vliegtuig in. Daar was de stoel van de tweede aanvoerster van VR1 (Femme) versierd. Zij vierde de dag voor vertrek haar verjaardag en deze hebben we elke dag gevierd. Na aankomst in Genève werden we na een korte treinrit opgewacht door Thijs en Robert, die met de auto al vooruit waren gereden, en loodste ons snel naar het hotel. Ter oriëntatie zijn we direct de stad ingelopen (op 200 meter van het hotel), hebben we wat afspraken gemaakt en konden we nog een terrasje pakken. Drankjes voor eigen rekening. We waren relatief vroeg terug in het hotel.”

Wesley: “De volgende ochtend begon met een heerlijk vroeg ontbijt en een goede 28 graden. Het leek later het weekend te gaan regenen dus hebben we de planning omgegooid en zijn we direct met de boot het kraakheldere maar koude meer overgestoken. Een enkeling waagde zich aan het koude water ter verkoeling. Na een snelle “supermarkt lunch” pakten we de metro naar 8 Quai des Vernets. Daar hadden we om 14.00 uur afgesproken met Cyrille van Rafting.ch! We trokken onze wetsuits aan en reden met de auto naar het beginpunt. Daar volgde een uitgebreide briefing over hoe je jouw peddel wel en niet vast moet houden, je deze vooral vast moet blijven houden en uitleg over het woord “Security!” (duik de boot in en houd je goed vast). Daarmee waren we klaar om te gaan en stapten we met 6-8 mensen in een boot. Na de eerste rapids was de spanning eraf en vloog de één na de ander het water in. Dat kon prima, want het was “slechts” een categorie 1 rivier. Het was fantastisch! Hoogtepunt van de reis, sportief en een heuse teambuilding activiteit. Nadat we ons verkleed hadden in het hotel zijn we met de boot naar een Italiaans restaurant geweest. Daarna had een aantal meiden nog energie om op zoek te gaan naar een barretje. Het grootste deel was behoorlijk rozig van het weer en het water en bleef bij het hotel.”

“Werd er dan niet gevoetbald? Jazeker wel! Zondagochtend ging de wekker nog vroeger en hebben we bijna een uur gereisd naar een training accommodatie in Evaux. Een fantastisch complex op zo’n 800 meter hoogte met uitzicht op de bergen. Een beetje ijle lucht, maar wat een fantastisch uitzicht! Na de warming up en een verlengde warming up hebben we een aantal pass- en trap varianten gedaan. Daarna begon het zoals voorspeld te onweren. Gelukkig trok de bui snel weg en konden we binnen de gereserveerde tijd nog een onderling toernooi spelen. De winnaars ontvingen later op de dag een traktatie. Er werd gespeeld om te winnen en dus liepen de emoties af en toe hoog op. We liepen terug over een traditionele markt waarna eenmaal aangekomen bij het hotel een blok met vrije tijd volgde, waarin wel een city escape game opgelost moest worden. Dit escape spel bracht ons langs de belangrijkste culturele hoogtepunten van de stad. Zo leerden we iets over de geschiedenis van de stad, de horloge- en chocolade business en kwamen we uit bij “La Jonction” waar beide rivieren (Rhône en Arve) bij elkaar komen.”

“In de avond stond er na een hamburger wederom een escapespel op het programma. Dit was echter geen gewone escaperoom, maar eentje waar je alleen doorheen komt op basis van je zintuigen. Klinkt zweverig he? Het komt erop neer dat de organisatie je laat ervaren hoe het is om bijvoorbeeld blind of doof te zijn. We kregen dus eetproeven met onder andere wormen en sprinkhanen, moesten voelen in een pot honing en daarna in de veren. Allemaal in het donker. Met het aantal goede antwoorden kregen we amuletten. Iedere amulet die we behaalden zorgde dat de organisatie van de escaperoom een groter deel van ons entreegeld zouden doneren aan een stichting die gehandicapten mensen helpt. Een fantastisch en voor ons leerzaam project, en mooi om deze als DSVP zijnde te kunnen ondersteunen. Na de escaperoom lukte het ons na elke dag kilometers door te stad te hebben geslenterd (stappenteller raakte dagelijks de 30.000 stappen) om een leuke uitgaansgelegenheid te vinden. Hier hebben we het mooie seizoen en fantastische weekend gevierd, voor we de volgende ochtend na een laatste foto de trein weer pakten richting de luchthaven. Na een mogelijke birdstrike moest de piloot de start afbreken. Dat was even schrikken, maar einde van de middag zijn we allemaal alsnog veilig geland op Schiphol.”

Grote dank gaat uit naar Zwennes Den Haag, Telstar Online, Nico den Hollander Advies, S.T.A.N. Coaching Pijnacker, Kaptein Schilders, Catering de Helm, alle deelnemers aan de VriendenLoterij en ADO Vrouwen Clinic, overige sponsoren, mensen met aanvullende bijdragen en gasten en hulp bij het DSVP Diner. Daarbij ook naar DSVP, de businessclub, ouders, leden en staf voor alle hulp rondom de organisatie.

Woord van de trainer
“Het was een mooie bekroning en beloning op een bewogen seizoen waarin we met relatief veel nieuwe meiden uit de jeugd en van buitenaf echt moesten bouwen aan het team. We hebben (te) veel tactisch getraind, pech gehad met blessures en COVID waardoor we qua resultaat pieken en dalen hebben gehad. Aan het einde van het seizoen vielen de puzzelstukjes steeds meer op haar plaats en hebben de sessies haar vruchten afgeworpen. Tegenstanders wisten bij vlagen niet meer waar ze het zoeken moesten met alle positiewisselingen, druk zetten en manieren van kansen creëren. Ik ben mega trots op hoe jullie je als team en individueel ontwikkeld hebben dit seizoen. Daarbij ook steeds meer de aansluiting hebben gezocht richting de jeugd, en hard hebben gewerkt om jezelf met dit trainingskamp te belonen. Hiermee hebben we een mooie basis gelegd voor komend seizoen waarin we dit hopelijk verder kunnen uitbuiten.”