‘Pijnackers’ boek over waterstof: morgen beginnen

Waterstof kan de duurzame energiedrager worden de komende jaren. Dat is de hoofdboodschap van het boek ‘Hydrogen rocks’ dat is samengesteld en geschreven door de hoogleraren Peter Luscuere en Ad van Wijk die eerder een boek over ‘Circulariteit’ het licht deed zien.

Het nieuwe boek werd vorige week gepresenteerd tijdens een ‘statafeldebat’ onder leiding van Jan Douwe Kroeske. Behalve de samenstellers was daar ook bij betrokken ondernemer Henk-Willem van Dorp die een heel groot installatiebedrijf heeft dat opereert vanuit Zoetermeer. Behalve sponsor van het boek is Henk-Willem ook een fervent waterstofaanhanger.

Toen aan het eind van het uurtje vanuit Zoommeekijkers de vraag kwam of waterstof iets voor Tata Steel is, zei Henk-Willem meteen: “Morgen beginnen met overstappen op waterstof.” Van Wijk en Luscuere waren het helemaal met hem eens.

Ze vinden het eigenlijk maar raar dat waterstof zo onbekend nog is bij het grote publiek. Je creëert waterstof door water te splitsen in ‘waterstof’ en ‘zuurstof’. Dat kan met elektriciteit. Het idee is om in zonovergoten landen, bijvoorbeeld in Noord-Afrika, met zonne-energie waterstof te winnen en dat via het bestaande aardgas- en olienetwerk naar Europa te vervoeren. Daarnaast is het mogelijk om waterstof vloeibaar te maken en het via tankers te vervoeren.

Productie
De schrijvers hebben berekend dat het technisch en economisch haalbaar is om duurzame waterstof te maken en te leveren voor één cent per Kilowattuur. Steeds als de omvang van de productie met vijftig procent wordt verhoogd dalen de kosten met twintig procent, aldus hun berekening. Zonne-energie kost nog maar één procent van wat het kostte toen men veertig jaar geleden ermee begon. “Ik geloof niet in dure duurzame energie die alleen maar bestaat dankzij subsidies. Duurzame energie moet gewoon economisch haalbaar zijn en dat is waterstof”, aldus ondernemer Van Dorp.

Peter Luscuere wees erop dat de uitdrukking ‘we moeten van het gas af’ oliedom was. Waterstof is namelijk ook in gasvorm leverbaar en daarvoor is heel goed het fijnmazige aardgasnetwerk te gebruiken dat in Nederland sinds de jaren zestig onder de grond ligt. Destijds was de overgang van olie naar aardgas ook een schok, maar het was binnen zes jaar voor elkaar. Zo kan het ook met waterstof gaan.

Regeerakkoord
In het nieuwe regeerakkoord wordt heel veel geld uitgetrokken voor onderzoek. Niet echt meer nodig, zeggen de heren. De kennis is er al. Ad van Wijk: “In Nederland praten we te veel en doen we te weinig. In Duitsland pakken ze veel meer door en is er al een coalitie waarin politiek, wetenschap, bedrijfsleven en energiebedrijven samenwerken.”

Peter Luscuere heeft zijn hoop gevestigd op Frans Timmermans die in januari het boek krijgt uitgereikt. De Europavoorman wil wel met steun van Diederik Samsom stappen zetten, maar er zijn nog te veel behoudende tegenkrachten vanuit onder meer de grote energiebedrijven zoals Shell die meer uitgeven aan ‘duurzaamheidsPR’ dan aan echte verduurzaming.

Iedereen wacht op iedereen en de landelijke overheid heeft de verduurzaming en de bijbehorende CO2-doelstellingen gewoon over de schutting gegooid bij de gemeenten en de energieregio’s die allemaal zelf het wiel aan het uitvinden zijn tot en met plannen om de aardgasbuizen alvast maar uit de grond te halen, terwijl die juist heel goed bruikbaar zijn – met wat aanpassingen – voor het transport van waterstof. De landelijke regering moet juist krachtig het voortouw nemen en de regie voeren in plaats van het aan de lagere overheden over te laten. Aldus Peter Luscuere die zich er heel boos over kan maken.

Het idee van de heren achter het boek is om qua invoering en overschakeling te beginnen met de industrie en daarna de ‘gebouwde omgeving’ en de mobiliteit te laten overstappen. Er zijn ook hele mooie wisselwerkingen mogelijk tussen de auto als elektriciteitsleverancier en de woning als ‘gebruiker’. Opslag van waterstof is veilig te doen via zoutkoepels.
Er wordt vaak gezegd dat we allerlei verschillende ‘duurzame bronnen’ nodig hebben om de doelen te halen, maar volgens de heren zijn we er met waterstof bijna al, mits die duurzaam wordt opgewekt. Dus met wind op de Noordzee of de zon in de Sahara. De energie is de beperkende factor niet als je bedenkt dat de zon 8.000 keer meer energie levert dan wij gebruiken. De beperkende factor zit eerder in de materialen schaarste en het tekort aan vakmensen. En dus is het meteen een mooie kans om minderbedeelde landen en hun inwoners te betrekken bij het opzetten en uitwerken van grote projecten!

Het boek Hydrogen Rocks is te koop bij Van Atten maar ook via andere kanalen. Het boek bevat heel veel boeiende informatie en is gelardeerd met heel veel mooie foto’s en illustraties!