Quincy Steenweg verzamelt van alles uit de oorlog

Pijnacker - De in Wateringen wonende Delftenaar Quincy Steenweg is via een collega in de ban geraakt van alles wat met de Tweede Wereldoorlog te maken heeft. Terwijl Quincy toch pas 26 jaar is.

Quincy kent Pijnacker van korfbalclub Avanti, van zijn maat Rutger Hakvoort en van Jeugdland waar hij als vrijwilliger ooit actief was. Hij plaatste vorige week in de Telstar/Eendracht een ‘snorder’ – een kleine advertentie – waarin hij mensen om spullen over en uit de Tweede Wereldoorlog vraagt. Het leek de redactie een goed plan om eens nader te informeren wie die Quincy Steenweg is en wat er achter zijn ‘verzameldrift’ schuilgaat. We ontmoeten Quincy op een vrijdagavond in Delft, op het complex van korfbalclub Fortuna, waar hij al heel lang lid van is. Op vrijdagavond gooit hij een balletje met enkele teamgenoten/vrienden. Gewoon een beetje op de korf mikken. Meer heeft een korfballiefhebber midzomers niet nodig. Quincy is een druk baasje. 

Hij werkt net als zijn partner Melanie in de gehandicaptenzorg. Bij Middin in Kijkduin werken ze met mensen met een verstandelijke beperking. Mooi werk, maar toch minder spannend dan wat Quincy in zijn jongere jaren voor ogen had. Hij wilde eigenlijk het leger in, maar zijn ouders vonden dat een afschuwelijk idee. Dan maar naar de politie. Quincy meldde zich aan voor de opleiding en liep een tijdje stage op een bureau in Den Haag maar hij knapte af op de geringe bereidheid van de collega’s om hem bij het werk te betrekken.

De volgende ‘droom’ was verslavingszorg maar het werd dus uiteindelijk ’verstandelijk gehandicapten zorg’. Een prachtig vak omdat je echt iets voor de mensen kunt betekenen, vindt Quincy. Over ‘zorg’ gesproken. Thuis aan het Plein in Wateringen is er ook genoeg zorg te verlenen. Hij en zijn vrouw hebben drie kinderen die 4, 2 en 0 zijn. Lois is 0, Macey is 2 en Lizzy is 4. “We hebben onze handen vol maar het is ontzettend leuk zo’n jong gezin”, zegt Quincy die zijn geboortestad Delft wel een beetje mist. “Ik hoop dat we een keer terug kunnen naar Delft.” Ook zijn interesse voor de Tweede Wereldoorlog raakt Delft. “Ik vind het vooral leuk om me te verdiepen in wat er zich in deze omgeving heeft afgespeeld. Heel opmerkelijk vind ik bijvoorbeeld dat Delftse winkels en bedrijven zelf investeerden in afweergeschut tegen de Duitsers. Toen ze op 10 mei 1940 Nederland binnenvielen, kregen ze veel meer weerstand dan ze hadden verwacht. Het duurde dagen voordat ze vliegveld Ypenburg onder controle kregen en ze leden zo veel verliezen, dat ze de Slag om Engeland verloren. Mede dankzij de inzet van Nederland dus.”

Via collega Onno van Kuijeren kreeg Quincy interesse in de oorlog. “Hij wist er veel van en verzamelde ook dingen. Ik ging met hem mee om met de metaaldetector in de hand in de duinen bij bunkers op zoek te gaan naar restanten. Als je dan een oud conservenblikje of een kogelhuls uit de grond opdiept, begint het te kriebelen en wil je meer.” Quincy heeft overal belangstelling voor, behalve boeken dan. “Boeken over de oorlog heb ik genoeg terwijl ik helemaal niet zo’n lezer ben. Daar heb ik het geduld niet voor. Liever kijk ik naar documentaires en die zijn er zat.”

Terug naar de objecten. De Wateringer heeft al het een ander in huis: een bajonet, een gasmasker, een rijbewijs, een paspoort van een NSB-lid, een rijbewijs uit die tijd, blikken waarmee voedsel werd gedropt aan het eind van de oorlog, voetpoeder dat ze gebruikten om hun voeten niet te soppig te laten worden, manchetknopen, enzovoort.

“Ik vind alles wel mooi. Wapens spreken natuurlijk het meeste aan. Onderscheidingsmedailles, brieven, dagboeken, voedselbonnen, briefkaarten; het mag van alles zijn. De ervaring leert dat de jongere generaties niet altijd alles willen bewaren. Dus als er mensen zijn die zeggen: mijn opa of overopa had nog een en ander uit of over de oorlog, maar ik geef er zelf niks om, dan neem ik het graag over.” Tot slot zegt Quincy het voor hem zeker geen commerciële zaak. Het is puur hobby. Wie iets heeft of weet, kan hem een mailtje sturen: quincysteenweg@hotmail.nl.