‘Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg’, is een spreuk van de ergotherapeut die voor Lise als een cadeautje voelt.
‘Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg’, is een spreuk van de ergotherapeut die voor Lise als een cadeautje voelt.

Actieve vrijwilligster Lise plotseling aan huis gekluisterd

Actueel 2.949 keer gelezen

Lise Vliegenthart raapte alle moed bij elkaar die zij nodig had om haar verhaal aan de buitenwereld te vertellen. Zij wil anderen laten weten wat er met je gebeurt als je van de ene op de andere dag aan huis gekluisterd bent. Sinds zij vijf maanden geleden onwel werd kan zij geen stap meer buiten de deur zetten. De actieve vrijwilliger deed voor die tijd veel voor haar medemens. Het valt haar ontzettend zwaar om nu zelf een beroep op anderen te moeten doen.

“Het enige dat je in deze situatie overeind houdt, is moed”, zegt Lise. “Ik heb echt elke dag opnieuw heel veel moed nodig om een ‘vrolijk meisje’ te blijven.” Lise zegt het met enige nuchterheid en zit duidelijk niet helemaal bij de pakken neer maar hoopt met haar verhaal herkenning bij anderen te bewerkstelligen. “Het gekke is dat je na verloop van tijd aan de situatie gaat wennen. Ik woon alleen en wist niet beter dan dat ik alles zelf kon doen. Ongeveer vijf maanden geleden werd ik opeens heel duizelig en sindsdien heb ik een evenwichtsstoornis waardoor ik voorzichtig, en vooral rechtop moet lopen en kan ik alleen binnenshuis functioneren. Ik slaap zittend.”

Lise is inmiddels door verschillende artsen onderzocht en na de eerste diagnose ‘verschoven kristallen in het hoofd’ met een prognose voor genezing na zes weken, is het een chronische kwestie geworden. “Ik ging voorheen meerdere keren per week naar de ontmoetingscentra in de omgeving en had totaal geen gebrek aan sociale contacten. Daar kan ik nu absoluut niet meer naartoe.” Veel mensen uit de buurt kennen Lise ook als de assistente bij ‘de quiz van Anton’, één keer per maand in Huize Sint Petrus. “Dat is zo’n leuke activiteit, het is een echte competitie. Ik hield altijd de scores bij. Dat ik zulke dingen niet meer kan doen en ook op zondag, mijn ‘uitgaansdag’, niet eens meer naar buiten kan met mijn vaste maatje en ik hem ook moet teleurstellen, dat doet mij veel verdriet.”

Lise is voornamelijk bezig met overleven en zich aanpassen om de dagelijkse rituelen de revue te laten passeren. Alleen al het opstaan, wassen en aankleden is voor haar een hele uitdaging. Zij kan niet meer zelf koken en schafte diverse hulpmiddelen aan zoals speciale kussens om zogenaamde ‘doorzitplekken’ te voorkomen. Ook kan zij geen tv kijken en naar een computerscherm turen. “Eigenlijk is het ‘lijden zonder afleiding’”, zegt Lise. het zou zomaar de titel van een boek kunnen zijn. “Elke morgen doe ik een gebedje om de dag goed door te komen, maar vooral omdat ik zo graag weer iets voor anderen wil betekenen.” Lise vertelt dat zij in het begin wel veel aanloop had maar dat dat gaandeweg helaas een stuk minder geworden is. “Ik hoor wel dat ze mijn gezelligheid missen, maar diep in mijn hart ben ik wel een beetje teleurgesteld. Het is toch heel fijn als er af en toe iemand langskomt.”

Fijne gesprekken
Lise vraagt een stukje aandacht en begrip voor haar situatie omdat ze weet dat zij niet de enige is die aan het vereenzamen is. “Toen ik wist dat mijn aandoening chronisch werd, en ik besefte dat ik niet zomaar naar buiten kon gaan, kwam het zware gevoel van eenzaamheid over mij heen. Gelukkig heb ik hele fijne buren, zij stonden meteen voor mij klaar en doen al die tijd al boodschappen voor mij. Maar daarnaast heb ik enorme behoefte aan iemand met letterlijk en figuurlijk een hele sterke arm zodat ik eens kan proberen om toch even enkele stappen buiten de deur te zetten.” Met ‘figuurlijk’ bedoelt Lise iemand waar zij een ‘volwassen gesprek’ mee kan voeren. “De ergotherapeut en de fysiotherapeut doen ongelofelijk hun best maar zij hebben natuurlijk nog meer te doen dan alleen met mij praten. Als hun werk ‘klaar’ is mis ik de fijne gesprekken.”

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant