Tegen de zonnigste muur van ons huis groeien druiven. (foto: Caroline Elfferich)
Tegen de zonnigste muur van ons huis groeien druiven. (foto: Caroline Elfferich)

Druivenfeestje?

Actueel 1.118 keer gelezen

Tegenwoordig zijn weinig Nederlanders actief betrokken bij het oogsten van groente en fruit. Deze producten komen uit de winkel en dan ligt het niet voor de hand om een oogstfeest te vieren…

Eind september sta ik bij de kassa van een supermarkt, als de klant voor mij een opvallend grote partij druiven op de lopende band zet. Dit ontlokt aan de kassière de opmerking: "Zo... heb je een druivenfeestje?" De vraag wordt niet beantwoord, maar het woord 'druivenfeestje' raakt in mij een gevoelige snaar. Het herinnert me aan de Westlandse druivenfeesten, die ik alleen ken van horen zeggen. Verder moet ik denken aan onze eigen wijnstok, die dit jaar een rijke druivenoogst heeft opgeleverd. In mijn winkelwagentje staan twee pakken geleisuiker om druivensaus te maken.

Als ik weer thuis ben plukken we ongeveer de helft van de druiventrossen. De rest laten we hangen voor de vogels, opdat er ook voor hen een druivenfeestje zal zijn. In de weken die volgen verwacht ik bezoek van spreeuwen. Vorig jaar zag ik in de herfst tientallen spreeuwen in de prachtig verkleurende wilde wingerd van de overburen duiken. Door het drukke gefladder en gekwetter van de vogels leek het wel of er een lokale storm was losgebarsten tussen het rode en gele gebladerte. Het was een spectaculair schouwspel dat plotseling verscheen en even plotseling verdween. Naderhand vond ik nog enkele overgebleven vruchtjes in de wilde wingerd, die tot dezelfde plantenfamilie behoort als de wijnstok. De vruchtjes leken op kleine blauwe druifjes in minimalistische trosjes. De tijd verstrijkt en ik wacht tevergeefs op spreeuwenbezoek.

Hier en daar zie ik in het dorp wel een keurig rijtje spreeuwen op de nok van een dak, maar onze druiven blijven onaangeroerd. Vroeger deed mijn vader altijd een net over de druiven, anders aten de vogels binnen de kortste keren alles op. Het is wel duidelijk dat de tijden veranderen. De druiven beginnen op de grond te vallen en er komen wespen op af. Soms plukt een merel een druifje en in oktober komt een vrouwelijke zwartkop een paar slokje druivensap drinken. We hebben een gangbaar ras voor buitenteelt, volgens mij is het 'Boskoop Glory'. De kleine druifjes hebben grote pitten en stugge schillen, als kind vond ik ze niet lekker. Naarmate de vruchten langer hangen worden ze steeds zoeter en smaakvoller. De bladeren van onze wijnstok verkleuren en vallen af, maar de houtige klimplant weet toch nog wat extra suiker in de overgebleven druiven te persen. Stiekem hoop ik dat er nog wat spreeuwen komen opdagen om een klein druivenfeestje te vieren in onze tuin.

Caroline

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant