Afbeelding

Tante 'Net' Sprinkhuizen prettig honderd jaar

Actueel 1.408 keer gelezen

Mevrouw Antoinette Sprinkhuizen is woensdag 6 februari honderd jaar geworden. De burgemeester kwam op visite. De twee kenden elkaar al. Burgemeester Francisca Ravestein kwam anderhalf jaar geleden een beeldententoonstelling openen in Veenhage en toen raakten ze met elkaar aan de praat.

Mevrouw Sprinkhuizen mocht destijds zelfs even de burgemeestersketting om de nek om te ervaren hoe dat voelde. "Er mocht geen foto van in de krant, want u mag die ketting officieel niet uitlenen toch", aldus mevrouw Sprinkhuizen op haar honderdste verjaardag in haar eigen kamer waar de visite af en aan liep. Diverse nichten en ook een neef kwam langs. Neef Harry uit Delft die altijd als hij bij tante Antoinette op visite komt een advocaatje krijgt aangeboden. Tante is gastvrij en heeft de worst en de kaas dan al gesneden in de koelkast staan.

De neven en nichten weten ook wat hun honderdjarige tante lekker vindt. Er kwamen er twee met een bloemetje én een lekker visje. Een lekkerbekje gaat er bij tante Net nog steeds goed in. Ook haar voormalige buurjongen Eef Ripken – van destijds de Brasserskade – kwam langs. Die is 88 en woont ook in Veenhage. Mevrouw Sprinkhuizen moest even heel goed kijken wie ze voor zich had. "Je kent me toch nog wel? Ik heb jaren naast je gewoond aan de Brasserskade. Wij hadden het café en jullie zaten er pal naast. Joh, we hebben wat meegemaakt met elkaar. Maar het was altijd gezellig en leuk."

Antoinette is het vijfde kind van Piet Sprinkhuizen en Bets van Oudheusden. Er waren uiteindelijk twaalf kinderen: negen meisjes en drie jongens. Ze is op 6-2-1919 geboren in Wateringen. Pa had daar een melkzaak maar ma kon niet wennen in Wateringen en daarom keerde het gezin terug naar Nootdorp toen Antoinette twee jaar was. Toen ze een jaar of vier was ging ze naar de bewaarschool aan de Veenweg en daarna naar de Josephschool. Toen ze veertien was ging ze van school en in de huishouding werken bij de vrijgezelle broers Cor en Jan Arkesteijn aan de Oostsingel in Delft. Ze verdiende destijds een daalder -1,50 dus – in de week. Ze deed er van alles: van kolen scheppen tot konijnen voeren en de bedden opmaken.

De broers hadden een boerderij met veertig hectare land in wat nu de Delftse Hout is en tachtig koeien. De boerderij stond pal tegen de stad aan. Neef Harry herinnert zich nog dat hij vanuit de stad bij tante op visite ging en dat hij dan twee cent van haar kreeg om met het pondje over te steken. Dat scheelde een enorm stuk omlopen via de Reijneveldbrug. Antoinette heeft dat werk 33 jaar gedaan en is er blijven werken tot de dood van de broers Arkesteijn aan toe. Ze is zelf ook altijd ongetrouwd gebleven, net als de gezellige boeren bij wie ze werkte.

Mevrouw Sprinkhuizen heeft ook moeilijke tijden meegemaakt. Onder meer de crisisjaren en de oorlogsjaren toen er in de boerderij ook onderduikers zaten. Ze weet alles nog van vroeger en vertelt de burgemeester daar volop over. Totdat ze op een bepaald moment toch even emotioneel wordt. Niet van de herinneringen zozeer, maar misschien een beetje van de spanning van de honderdste verjaardag, denkt ze zelf. Het is ook niet niks om zo'n mijlpaal te bereiken. Na haar periode op de boerderij woonde tante Antoinette in Delft.

Op latere leeftijd verhuisde ze naar Huize Monica waar ze veel bekenden had en een kamer met schitterend uitzicht. Rond haar 95ste jaar ging Monica dicht en werd ze verkast naar Nootdorp waar ze een kamer heeft zonder echt uitzicht. Dat was een lastige tijd voor haar, maar ze was geestelijk toch zo flexibel dat ze ook daar weer overheen kwam. Met steun van familie en vrijwilligers doet ze zo veel mogelijk mee aan het sociale leven in het woonzorgcentrum: een bakkie doen, een muziekmiddagje meemaken, enzovoort. Kortom: tante Antoinette is heel prettig honderd geworden en hoopt nog even door te leven. Zaterdag heeft ze jaar verjaardag gevierd met de hele familie, mannetje/vrouwtje of zestig, in de grote zaal van Veenhage!

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant