Ingezonden: Nachtmerrie in de ochtend

Bijna elke ochtend fiets ik vanuit Oude Leede naar "het dorp" om een bezoek aan de bakker te brengen. Donderdag, het was een prachtige ochtend: een helder blauwe lucht met een oranje opkomende zon. Ik had de wind tegen en moest er stevig voor trappen. Ik kwam door het tunneltje tussen de Oude Leedeweg en de Zuidweg. Diverse gevoelens streden om voorrang, het ging om verbazing, verbijstering, woede verdriet en ongeloof. De omgeving van de plas van Van Buijsen is verwoest. Op hetzelfde moment kreeg ik allerlei flashbacks. Ik zie mezelf de oude Zuidweg aflopen naar de boerderij van ome Joop, waar ik als zesjarige in de hooiberg ging spelen.

Ik kwam langs het witte huisje van de familie van der Ende en stond even stil om naar de bootjes te kijken die op de kant lagen. Je kon die bootjes huren om te gaan vissen op de plas. In een tweede terugblik schaats ik als tienjarige vanaf ons huis aan de Westlaan, via de Laanvaart langs de burgemeesterswoning aan de Paralelweg, over de havens van de veiling naar de spoorsloot om zodoende te komen op de toenmalige ijsbaan op de achthond van ome Joop. Daar schaatsten we met vrienden naar hartenlust. De terugweg moest anders, dus langs de sloot van de Zuidweg, halverwege de weg overklunen en als de oude Van der Ende niet oplette, de plasvaart over, dan de plas oversteken om op de Overgauw te komen en dan onder alle bruggen door kwam ik weer uit op de Westlaan en kon ik thuis mijn schaatsen (echte houten noren) uittrekken.

Een paar jaar later mocht ik met onze buurman, meneer Rengers, mee uit vissen op de plas. Ik mocht mee omdat hij de vissen niet van de haak durfde te halen. Vanuit de boot had je een prachtig zicht op de oevers, waar het wemelde van allerlei vogels waarvan ik op dat moment de namen nog niet wist. Nu jaren later, sinds de bouw van Keijzershof, mijd ik de oude Zuidweg als de pest. Eens de mooiste overgebleven sloot van het dorp veranderde in een troebele zandstroom. De Overgauwseweg werd omgedoopt tot Zuidweg en dat was een prettige manier om in het dorp te komen. Ik verbaasde me over de vogels rond de plas. Ik zag daar mijn eerste ijsvogel in Pijnacker en de grote bonte specht en natuurlijk vele niet nader te noemen soorten. Nu ligt de plas daar in haar blote kont. Alle charme is verdwenen en waarom, waarom gonst het steeds door mijn hoofd.

Is het alleen maar gedaan om een aantal villa's aan het water te kunnen bouwen? Waarom heb ik de aanvraag voor de kapvergunning niet gezien, want dan had ik zeker gereageerd. Is de aanvraag ingediend bij de scheiding van de publicatie in de Telstar en daarna slechts via internet. Is hier kwade opzet in het spel? Ik weet het niet. Is de volgende stap van de gemeente het dempen van de plas of zal het Hoogheemraadschap Delfland daar een stokje voor steken, omdat alle versteende tuinen nu al zorgen voor wateroverlast? De toekomst zal het leren, maar ik houd mijn hart vast.

Hans van Adrichem