Column: inhoud en diepte

Onregelmatig publiceert Zjanette een column op Telstar Online. Zjanette schrijft scherp, maar eerlijk.

Met bevende vingers type ik deze column. Ik had een leuk onderwerp. Niks bijzonders. Gewoon een verhaaltje over iets wat ik meemaakte. Je kent dat wel. Zo’n verhaaltje wat je in een werkpauze even leest. Geen pretenties. Geen literatuur. Gewoon een getikt stukje.

De één zal het leuk vinden en de ander misschien niet. Heb ik zelf ook. Zit ik iets te lezen en dan denk ik: “Vinnik leuk.” Andere keer denk ik: “Vinnik niet leuk.” Of ik vind helemaal niks. Ook nog een mogelijkheid.

Columnisten bij grote kranten en/of tijdschriften zijn over het algemeen beroepsschrijvers of journalisten. Of mensen met een schrijfgave. Die kunnen zich ook veroorloven om per letter een rekening te sturen. Vaak houden zij zich ook aan een aantal regels die gelden voor een goede column en met een beetje geluk schiet een groot aantal mensen uit hun verschoning na het lezen van een pittig stuk. Dat levert namelijk veel publiciteit op.

En waarom ben ik nou zo nerveus over het schrijven van deze column? Ik, als hobbyschrijfster voor en van niks. Gewoon schrijfster van leuk, gezellig en weinig bijzonders. Omdat gebleken is uit de reacties op de laatste column van collega Det dat een column in Telstar-Online INHOUD en DIEPTE moet hebben. Het moet ergens OVER GAAN.

Er zijn blijkbaar verwachtingen die waargemaakt moeten worden en zo niet dan krijg je een draai om je oren van de lezers.

Dan ben je een BEJAARDE. Overigens op zich al een belediging om die benaming te gebruiken om duidelijk te maken dat je iemands stuk niet zo geweldig vindt.

Blijkbaar hebben wij hier te maken met hoogbegaafde lezers die hun geest wensen te scherpen aan stukken. Die vermaakt willen worden. Die eisen stellen. Niet de makkelijkste!

Een aantal keren ben ik dus opnieuw begonnen. Steeds maar weer die eerste zinnen herschrijven en herschrijven. Ik sliep er niet meer van. Een kladblokje en pen op het nachtkastje om briljante invallen direct op te kunnen schrijven. Op een ochtend werd ik wakker en zag op mijn blaadje de volgende zin:

Anderzijds zijn wij van mening dat een voortdurende stroom van effectieve informatie gebruik moet maken van en functioneel verweven moet zijn met het moderne doch gecompliceerde eindresultaat om te voorkomen dat de functionele productiviteitssynthese een ontwikkeling van strategie in de weg staat.

Dat is het! Die kant moeten we op! Dan gaan onze lezers helemaal tevreden zijn. Niks ontspannen stukkie tikken. Niks verhaaltje voor het slapen gaan. Niks gewoon gezellig wat letters op papier knallen. INHOUD! Daar gaat het om. NIVEAU! Dat is belangrijk.

Jong! Dynamisch! Snel! Vlot! En niet van dat BEJAARDE gedoe.

Aangezien ik hier nog even aan moet wennen en vooral op moet studeren (en ik denk mijn collega Det ook) stel ik voor dat Det en ik op kosten van Telstar-Online een weekje richting zon gaan om de zaak eens goed op poten te zetten en door te spreken. Dat zal dan vervolgens regelmatig moeten gebeuren om het niveau HOOG te houden. We kunnen ons tenslotte niet veroorloven zomaar een leuk stukje te schrijven dat eigenlijk nergens over gaat.

Zjanette