Mike van der Ende snapt niets van weigering dakopbouw

Vanaf de spoorlijn gezien aan de linkerkant van de Stationsstraat in Pijnacker, staan woonhuizen met en zonder dakopbouw op de derde laag. Mike van der Ende en zijn partner Loïs van Popering kochten in 2017 de woning Stationsstraat 90 met de bedoeling daar later een dakopbouw te realiseren zoals diverse buren dat eerder gedaan hebben.

Op de begane grond en de tweede laag is best wel veel ruimte, maar op die tweede laag zijn maar twee kamers. Loïs verwacht over een aantal maanden haar eerste kind en daarom gingen zij en Mike werk maken van hun plan om de dakopbouw te realiseren. Mike heeft een eigen zaak als stukadoor en is bouwkundig zodanig onderlegd dat hij de opbouw met steun van een paar vrienden zelf wel kan realiseren. “Dat ding staat er zo op, maar dan moet ik er wel eerst vergunning voor hebben”, aldus Mike.

Wat blijkt namelijk: hij krijgt de vergunning niet omdat het bestemmingsplan Pijnacker-Centrum in 2018 zodanig is aangepast dat de woning met dakopbouw hoger wordt dan de maximale bouwhoogte.

Mike was enorm verbaasd. Zijn redenering was even simpel als logisch: van de acht woningen met twee lagen hebben er al drie een dakopbouw op de derde laag, waarom zouden de andere vijf woningen die dan niet tot stand mogen brengen? In zijn ogen is het een zaak van gelijke behandeling en feitelijk kan er niets op tegen zijn omdat al eerder dit soort dakopbouwen gebouwd zijn.

Een ambtenaar Ruimtelijke Ordening van de gemeente – met wie Mike het gesprek aanging – bleek niet te vermurwen. Hij zei vrij vertaald: wij toetsen het bouwplan aan het geldende bestemmingsplan en dat zegt dat de opbouw de maximale hoogte van de woning te boven gaat. Volgens Mike haalde de man ook nog het argument erbij dat het huis met dakopbouw geen starterswoning meer is terwijl daar zo’n behoefte aan is. Mike moet daar hartelijk om lachen. “Een starterswoning is het al lang niet meer, ook niet zonder dakopbouw. Of je moet een woning van 3,5 ton of meer nog als een starterswoning willen zien. Voor ons was het de eerste woning die we konden kopen omdat we flink gespaard hadden en omdat in 2017 de prijzen nog redelijk waren. Intussen is de woningmarkt zodanig dat wij ook niet zomaar een ander huis zouden kunnen kopen. Los daarvan: dat willen we niet. We wonen hier heerlijk en we niets voor niets met eigen handen het hele huis gestript en weer opnieuw opgebouwd.”

Het ziet er inderdaad uit als een plaatje in de woonkamer van Mike en Loïs. En ze willen de opbouw op de derde laag op dezelfde manier heel mooi aankleden. Het gaat in totaal om niet meer dan 28 vierkante meter maar dat is net genoeg om een extra kamer te hebben als straks de kleine er is.

Mike laat het er niet bij zitten. Hij is in gesprek gegaan met wethouder Ilona Jense van Ruimtelijke Ordening. Zij zei dat ze zich heel goed kan indenken dat Mike en Loïs het onlogisch vinden, maar ze zei ook dat ze zich toch moet houden aan het bestemmingsplan. Ze adviseerde Mike een brief te schrijven aan de gemeenteraad en daarin het verhaal uit te leggen. Mike – die het als stukadoor razend druk heeft – zou het afgelopen weekend die brief gaan samenstellen. In overleg met zijn buren die misschien ook wel een dakopbouw zouden willen. Voor zo ver Mike bekend is, heeft niemand in de straat en ook niet verder weg bezwaar tegen zijn dakopbouwplan.

Intussen heeft hij samen met de architect van de opbouw ook geïnformeerd bij een bureau met kennis van wetgeving inzake stedenbouw en ruimtelijke ordening. “Die man zei dat de gemeente toestemming zou kunnen verlenen op basis van een kruimelprocedure. Geen idee wat dat precies is maar ik vind het prima als het via die procedure gaat. Als ik die dakopbouw maar kan plaatsen. Het zal altijd al helemaal in onze planning om dat te doen en dan ineens blijkt het bestemmingsplan gewijzigd. En waarom? Geen idee! Ze zeiden bij de gemeente ook dat we er bericht van gekregen moeten hebben en dat we destijds bezwaar hadden kunnen maken. Ik heb nooit post van de gemeente daarover gezien terwijl ik toch echt alles zelf openmaak, omdat al mijn bedrijfspost ook op dit adres binnenkomt.”

Met de verkiezingen in aantocht hopen Loïs en Mike dat de diverse partijen in de gemeenteraad hen begrijpen en achter hen gaan staan. “Juridisch snap ik wat de wethouder en de ambtenaren zeggen, maar feitelijk klopt het niet en hebben we gewoon net zo veel recht op die dakopbouw als de buren die er al een hebben! Toch?”

Visie gemeente
De gemeente bericht Mike van der Ende dat de dakopbouwen die zijn buren in de Stationsstraat al eerder hebben gerealiseerd feitelijk ook niet legaal waren. Die konden gebouwd worden op basis van het bestemmingsplan uit 1999 waarin alleen de maximale goothoogte werd aangegeven.

In het daarna volgende bestemmingsplan centrum van 2008 is die fout gecorrigeerd en zijn die dakopbouwen zelfs wegbestemd, maar dat kon natuurlijk ook weer niet de bedoeling zijn. Vervolgens zijn bij de herziening in 2018 de bestaande dakopbouwen weer opgenomen in het bestemmingsplan met daarbij meteen de regel dat nieuwe dakopbouwen niet meer zouden worden toegestaan. Daarbij zijn volgens de gemeente nog wel de mensen zonder dakopbouw uitgenodigd hun wensen kenbaar te maken maar daar heeft toen niemand gebruik van gemaakt.

Aldus de gemeente die nog wel even 407 euro en 25 cent in rekening brengt bij Mike van der Ende voor de behandeling van het zogenoemde ‘vooroverlegplan’. Met andere woorden: je vraagt iets aan bij de gemeente, die wijst dat af, maar voor de moeite van het onderzoeken en afwijzen wil de gemeente dan nog wel even een stevige onkostenvergoeding!

Update: n.a.v. berichtgeving in de lokale krant, heeft Mike al een raadslid op de lijn gekregen! Wie weet is er nog een lichtpuntje!

Dit zou de nieuwe situatie moeten worden, dus een woning met dakopbouw. De gemeente wil nog geen toestemming geven...