Afbeelding

Verslaggever Telstar/Eendracht komt rechtbank niet in

Actueel 4.132 keer gelezen

Een lompe portier heeft ervoor gezorgd dat Telstar/Eendracht dinsdagmorgen 4 augustus niet aanwezig kon zijn bij een zitting van de rechtbank in Den Haag. Het betrof ‘de pleegzorgkwestie’ waarvoor wethouder Hanneke van de Gevel op 9 juli is opgestapt.

In vervolg op een bezwaarschrift tegen het besluit van de gemeente Pijnacker-Nootdorp om de ‘beoogde pleegouders’ niet als ‘formele pleegouders’ te erkennen met de bijbehorende vaste vergoeding per dag, hadden de pleegouders bij de rechter zogenoemde ‘voorlopige voorziening’ aangevraagd. In gewoon Nederlands: ze vroegen de rechtbank om het gemeentelijk besluit te schorsen, te herzien dan wel te vernietigen.

De zitting diende dinsdag 4 augustus om 9.45 uur. Ik had me die morgen telefonisch aangemeld bij de dienstdoende griffier en die zei rond 8.30 uur dinsdagmorgen opgewekt dat de zitting openbaar was en dat ik van harte welkom was. Ik arriveerde om 9.20 uur bij de rechtbank. Ruim op tijd dus. Zeker voor mijn doen. De portier had al mensen voor deze zitting laten passeren maar vroeg mij even plaats te nemen. Ik zou dan wel merken of ik wel of niet opgehaald zou worden.

Toen er vijf minuten lang niets gebeurde, vroeg ik de portier of hij contact wilde opnemen met de mensen in het gebouw die de zitting organiseren. Dat weigerde hij gewoon bot. Hij bepaalde wel wat er zou gebeuren. Toen ik een lichte grijns niet kon onderdrukken, vroeg hij: wat sta je nou te lachen? Ik zeg: man ik probeer de humor er van in te zien maar dat lukt nog niet echt. Ik probeerde dan maar zelf te bellen en te sms-en met de griffier die ik een uur eerder gesproken had maar die was niet meer bereikbaar. Het eind van het verhaal was dat ik exact om 9.45 uur de rechtbank met enige frustratie heb verlaten.

Griffier
Daags na de zitting belde de griffier om zijn excuus te maken voor de gang van zaken. Hij bevestigde nogmaals dat ik gewoon was aangemeld en dat ik bij de zaak aanwezig had kunnen en mogen zijn. Ik heb de griffier gevraagd of ik over een bandopname (!) van de zitting zou kunnen beschikken. Dat bleek niet mogelijk. Of en wanneer er een gedetailleerd verslag beschikbaar komt, kon hij niet zeggen. Inhoudelijk kon en mocht hij weinig of geen informatie geven over de zitting en de uitkomst. Wel vertelde hij nog dat de zaak is aangehouden en dat de komende drie weken benut zullen worden voor het zoeken naar een oplossing van het conflict tussen de gemeente en de pleegouders. De rechter heeft de partijen gevraagd in die periode niet de media op te zoeken. Daar ga je dan met je verslag van een openbare zitting.

Goed ziek
Ik ben er eigenlijk nog steeds goed ziek van dat het in Nederland kan bestaan dat een portier doodleuk zelfstandig bepaalt wie wel en wie niet bij een rechtbank wordt binnengelaten. Dat is dan de gastheer cq het visitekaartje van een van de belangrijkste organisaties van onze rechtstaat. Dat je uitgerekend bij de portier van een rechtbank geen enkele ‘beroepsmogelijkheid’ hebt en dat zo’n man gewoon weigert om even intern contact op te nemen om te vragen hoe het zit. Zo’n man hoort niet in de rechtbank maar in het gevang! Bij wijze van spreken dan. Het was alsof hij aan zijn laatste werkdag bezig was en gewoon één keer de opperrechter wilde uithangen! De griffier zou de zaak overigens melden bij zijn meerderen.

Dat ik er een beetje ziek van was, heeft te maken met de nu hopeloos gemiste kans om het verhaal van de gemeente over de kwestie eens te horen. Toen de pleegouders in de krant van woensdag 29 juli hun verhaal deden, wilden of konden Burgemeester en Wethouders niet reageren en antwoorden geven op prangende vragen. Er rustte namelijk geheimhouding op de zaak.

Ook op vragen over de bestuurlijk/politieke aspecten van de zaak wilden ze niet reageren. Tegelijk vroegen de burgemeester en de wethouder jeugdzaken Peter Hennevanger zich wel af waarom wij de pleegouders – en dan ook nog anoniem – de gelegenheid gaven zo uitgebreid hun verhaal te doen. Ook lezers hebben zich afgevraagd waarom wij zo uitgebreid berichten over een individuele pleegzorgcasus.

Welnu: het ging ons niet zozeer om de pleegzorgkwestie op zich, maar meer om alles wat daar ambtelijk, bestuurlijk en politiek achter zit. Een burger die een ‘kind van (bijna) achttien’ tijdelijk bij hem of haar in huis laat wonen, en daarvoor een formele pleegzorgvergoeding vraagt, die eerst ambtelijk en later ook bestuurlijk wordt afgewezen, is ook voor een lokale krant niet meteen wereldnieuws. Anders wordt het wanneer de persoon in kwestie zonder medeweten en toestemming een spreekuurgesprek met een wethouder opneemt en die opname nadien bij het spreekuur van de burgemeester ‘afspeelt’. Als dat dan uiteindelijk leidt tot een besloten raadsvergadering waarbij de wethouder opstapt, dan zou de lokale krant geen knip voor de neus waard zijn, als zij daar niets mee zou doen. Toch?

Geheim verklaren
En zeker als college en raad meteen alles geheim verklaren, zodat raadsleden ook bij de slager en de bakker hun kaken op elkaar moeten houden als burgers vragen wat er aan de hand is, denk je als lokale verslaggever: hier gaan we eens in spitten. Uiteraard met respect voor de privacy van het betreffende pleegkind en het gezin waar het uit afkomstig is. Ons gesprek met de ‘beoogde pleegvader’, dat op vrijdag 24 juli op zijn verzoek plaatsvond, plus de door hem aangeleverde brieven en mails, heeft de nodige informatie opgeleverd waardoor we voor een flink deel de gang van zaken hebben kunnen reconstrueren.

Maar natuurlijk resteren er nog de nodige vragen.

- Waarom heeft de burgemeester na 23 juni de zaak naar zich toe getrokken en de wethouder niet meer bij de afhandeling betrokken?

- Waren de andere wethouders op de hoogte?

- Waarom is er na 23 juni, toen de beoogde pleegouders bij het spreekuur van de burgemeester een deel van het gesprek met de wethouder lieten horen, geen ‘crisisoverleg’ belegd met alle betrokkenen om deze politiek gevaarlijke zaak niet te groot te laten worden?

- Wat waren de mogelijkheden voor een oplossing waarmee de pleegouders tevreden zouden zijn geweest en waarbij de wethouder ondanks gemaakte fouten in functie had kunnen blijven? Overigens zonder de zaak in de doofpot te stoppen, dus met medeweten van de gemeenteraad, desnoods in beslotenheid of alleen via het presidium van de fractievoorzitters.

Juridisch
Nu is gekozen voor een juridische oplossing in de vorm van een formele afwijzende brief naar de pleegouders, met als argument: het kind is al achttien, dus u komt niet meer in aanmerking voor formele pleegzorg en de bijbehorende vergoeding. Alle betrokkenen hadden kunnen weten of vermoeden, dat de pleegouders het er niet bij zouden laten zitten. Ze stuurden nog een mail waarin ze vroegen om een minnelijke oplossing en als die er niet kwam, zouden ze bij de gemeenteraad een bezwaarschrift indienen tegen het besluit met alle bijbehorende informatie inclusief de bandopname van het gesprek met de wethouder. Dat gebeurde op 8 juli en toen waren de politieke rapen meer dan gaar.

Toen de 31 raadsleden die dag alle informatie kregen van de pleegouders, heeft het college de zaak geheim verklaard. Het gevolg daarvan was dat de kwestie niet inhoudelijk kon worden behandeld in de besloten raadsvergadering van donderdag 9 juli. Er is toen geen debat geweest maar slechts een verklaring van de wethouder waarin ze haar opstappen bekend maakte.

Geheimhouding
Die geheimhouding blijft een punt. Nogmaals: dat je persoonsgegevens geheim verklaart spreekt voor zich. Dat is wettelijk verplicht en dat is ook volkomen logisch. Je moet er alles aan doen om de namen van de betrokken mensen niet naar buiten te laten komen.

Maar daarnaast heb je de bestuurlijk/politieke geheimhouding. Die leg je als college en raad jezelf op en dat heeft grote gevolgen voor een normale democratische afhandeling en transparantie richting de bevolking. De wethouder koos ervoor op te stappen en het debat in de raad niet af te wachten. Ze zei later: “Ik kon me niet verdedigen in de gemeenteraad, ook als ik dat gewild had, omdat de zaak vanwege de geheimhouding niet inhoudelijk besproken mocht of kon worden.”

Hoe is het te rijmen dat raad en college alles geheim verklaren en de rechtbank de zaak gewoon openbaar behandelt? Ook al werkte de portier daar niet aan mee.

Intussen weten we dus niet wat er in de rechtszaal allemaal is gezegd.

De griffier heeft slechts ‘onthuld’ dat de rechter de zaak heeft aangehouden en dat de komende drie weken worden benut om te werken aan een oplossing. Wordt vervolgd dus!

Sjaak Oudshoorn

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant