Toch nog een beetje Vierdaagse van Nijmegen

Nootdorp - ‘Ze’ hoeven niet iedere dag om kwart over vier op te staan. En ze hoeven ook niet af te reizen richting Nijmegen. De beroemde Wandelvierdaagse van Nijmegen gaat namelijk niet door dit jaar. Het is genoegzaam bekend. Ook bij een groep vrouwen uit Nootdorp en omgeving die al bijna een kwart eeuw ieder jaar meedoen.

Zoals heel veel anderen die in hun eigen omgeving wandelend op pad gaan deze week, vonden ze het toch te gek om niks te doen in de Vierdaagseweek. En dus besloten ze op de maandag voordat de Vierdaagse van Nijmegen normaal gesproken begint een kilometer of twintig te gaan wandelen vanuit Meijendel in Wassenaar richting Katwijk en weer terug. Het vertrek per auto was bij Mieke Buitelaar vandaan aan de Veenweg in Nootdorp. Daar zou de groep rond half elf op pad gaan. Marja van der Helm had een heerlijke appeltaart gebakken, dus die moest nog even naar binnen worden gesnoept. En toen kwam ook de Telstar/Eendracht nog langs met een fototoestel en een bijna vol blocnote. Het gevolg was dat het vertrek naar Wassenaar een uurtje later plaatsvond.

Twintig kilometer
“Of we nu nog twintig kilometer kunnen lopen weet ik niet. We moeten hoe dan ook om half zes terug zijn in Nootdorp. We gaan een hapje eten bij Saam onder de molen”, aldus Thea Goeman, de zus van Mieke Buitelaar. Ze hebben nog een zus die mee wandelt. Dat is Nel. Verder is Marjon Post van de partij en Marian van de Sande, de echtgenote van Rinus van de Sande, vroeger spits van RKDEO 1 en ruim een halve eeuw werkzaam bij diverse komkommerbedrijven in de gemeente.

Gezelligheid
De vrouwen lopen dus al twintig jaar of langer de Vierdaagse van Nijmegen. Het is altijd pittig maar de onderlinge gezelligheid maakt veel goed. Ze huren een huis in een volkswijk in Nijmegen. “De mensen daar zitten altijd voor hun huizen en hebben ons in de loop van de jaren leren kennen. Ik denk dat ze ons wel missen”, zegt Thea. Er is in deze volkswijk sprake van positieve sociale controle. Mieke: “We trokken een keer de voordeur dicht terwijl de sleutel nog binnen lag. De overbuurvrouw had het bijna nog eerder door dan wij en kwam met een soort hangertje aanlopen waarmee ze de voordeur van binnenuit weer open kreeg.”

“Zo maken we altijd van alles mee bij de Vierdaagse van Nijmegen. De hele stad en de hele bevolking is er mee bezig. Het sfeertje is echt heel bijzonder de hele week. Daar doe je het voor en niet voor het wandelen zelf ”, zegt Marjon Post die de Vierdaagse vijf keer heeft gelopen en het eigenlijk wel mooi vond. Toch doet ze graag mee aan ‘het eendaagse wandelevenement’ dat de groep op poten heeft gezet.

Behalve de maandag wordt mogelijk ook de vrijdag – traditioneel de laatste dag van de Vierdaagse – nog benut voor een stevige wandeling. Daar moesten de dames het maandagmorgen nog over eens zien te worden. Hoe dan ook: er is dit jaar geen groepsfoto en een gladiolenuitdeelhappening. Als de Vierdaagse van Nijmegen volgend jaar doorgaat, dan wordt de traditie van de groepsfoto meteen in ere hersteld.

Of het volgend jaar in Nijmegen weer zo massaal als altijd doorgang kan vinden, is nog een vraag. Marja van der Helm-Van der Meer hoopt van wel. Zij zou voor het eerst meedoen, samen met broer Piet van der Meer. Dat is de voormalige eigenaar van de boerderij waar nu De Soete Suikerbol is in Pijnacker.

Piet is meer dan 25 jaar terug naar Winkel in Noord-Holland verhuisd met zijn gezin. Toen Nijmegen niet doorging, besloot Piet vanuit Winkel in vier etappes naar Pijnacker te lopen. Marja is de laatste etappe met hem mee gelopen, vanuit Rijnsburg. Dat was een wandeling van 32 kilometer. Klopte aardig met Nijmegen: ook daar zouden ze de dertig kilometer wandelen. Intussen is het half twaalf en de hoogste tijd voor het vertrek. Voor de foto lopen de dames nog even een stukje over de Veenweg en dan gaan ze richting de startplek Meijendel in Wassenaar!