Aalscholver met witte kop en dijen: versierselen voor het broedseizoen. (foto: Gerard de Hoog)
Aalscholver met witte kop en dijen: versierselen voor het broedseizoen. (foto: Gerard de Hoog)

Het voorjaar in aantocht

Actueel 1.342 keer gelezen

In deze tijd van het jaar hebben veel aalscholvers een witte kop en een witte vlek op de dijen. De witte versierselen horen bij het broedkleed van de volwassen vogels. Ze verdwijnen na enkele maanden, waarna de vogels weer helemaal zwart zijn.

Als ik zulke opgedofte aalscholvers zie moet ik denken aan de kolonie in de Ackerdijkse Plassen, waar ze waarschijnlijk vandaan komen. Het is half februari en ik ben benieuwd hoe het met de kolonie gaat. Mijn man heeft zin om mee te gaan, dus pakken we de fiets en gaan op pad. Het is fris en er staat een flinke wind. Aan de rand van Pijnacker zien we een broedende fuut. Die is er vroeg bij! Even later bereiken we de Bergboezem, waar grote ondiepe plassen op de weilanden staan. Een compact groepje grutto’s vliegt erboven. Het zijn er achttien, ze vliegen rond met grote snelheid. Voor ons is het de eerste gruttowaarneming van het jaar en we zijn blij ze weer te zien. Ze laten hun uitbundige roep horen waar ze hun naam aan te danken hebben. Een geluid dat we al maanden niet meer gehoord hebben.

We fietsen door en zien aan de rand van de Ackerdijkse Plassen een groepje kwetterende putters in een bosje bloeiende zwarte elzen. Lang blijven we niet kijken, omdat ik geen zin heb in kriebelogen en niesbuien van het elzenstuifmeel. We passeren een ooievaarsnest met twee bijpassende bewoners er op. In de bermen bloeien volop sneeuwklokjes. Dat was te verwachten, maar er staan ook al verrassend veel vroege narcissen in bloei. En dan arriveren we bij ons excursiedoel: de aalscholverkolonie van de Ackerdijkse Plassen.

De aalscholvers zijn behoorlijk actief. Sommigen vliegen rond met nestmateriaal, terwijl anderen al zitten te broeden. In één nest zien we kleine jongen. Ze lijken later in het seizoen te broeden dan een aantal jaar geleden, toen de jongen nog wel eens doodvroren in januari. Langs het pad naar het kijkscherm horen we de explosieve zang van een Cetti’s zanger. Die kleine bruine rietvogels worden steeds talrijker in Nederland. Ze zingen het hele jaar door, dus hun gezang is geen voorjaarbode. We fietsen door de polder richting Delft. In een weiland lopen vier lepelaars. Ze zien er piekfijn uit, met wapperende kuiven, rossige vlek op de borst en verder smetteloos wit. Er is een levendige interactie tussen de vogels. Voedsel zoeken lijken ze nu even minder belangrijk te vinden. Verderop zien we in het voorbijgaan een paartje baltsende futen, die ook alleen maar oog hebben voor elkaar. Het is winderig en koud, maar het voorjaar zit er duidelijk aan te komen!

Caroline

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant