Afbeelding
Foto:

Toon en Jo van Heijningen (2)

Vandaag het vervolg van het levensverhaal van Toon en Jo van Heijningen. Ze woonden jaren lang aan de Veenweg 170 aan de Nootdorpse kant van het tweede spoor. Toon is geboren op 3 juni 1926 in Leidschendam aan de Veenweg in het huis "De Wilskracht" net over het tweede spoor.

Hij kwam uit een gezin van veertien kinderen. Toon moest al vroeg volop meehelpen op de boerderij. Hij kreeg op jonge leeftijd rugproblemen en kwam in de WAO. Vervolgens ging hij als magazijnmeester bij de Firma Mol aan de slag. Na een volledige afkeuring werd Toon aangesteld als begeleider van gehandicapten bij de sociale werkplaats. Daarna ging hij rijden voor Taxibedrijf Hofman met gehandicapten. Toon was totaal verrast toen hij van de RK-kerk een reis naar Lourdes kreeg aangeboden omdat hij was afgekeurd. Toon en zijn vrouw Jo zaten altijd achter het loket van de paardenkoers om kaartjes te verkopen. Dat deed hij ook jarenlang bij RKDEO. Jo verdiende wat bij als koffiejuffrouw in een keet. Voor dag en dauw ging ze in haar 'pon' en op pantoffels of zelfs op blote voeten de kachel opstoken bij de Hofpleinlijn voordat de werklui kwamen. Het moest wel warm zijn en natuurlijk stonden de koffie en later de soep en de lunch klaar. Als er ijs lag kwamen er veel kinderen schaatsen op de sloot bij Jo voor het huis. Dan stond er altijd een snertpot op het vuur want de kinderen lusten wel wat warms, vond Jo. Toon hield achter zijn huis veel vee, onder meer varkens, kalveren, lammetjes, geiten, kippen en konijnen. Maar als het kerst was moest veel vee eraan geloven voor de slacht. Hij slachtte zelf. Na het slachten hing Toon de konijnen en de kippen aan waslijn in de schuur. Mocht er iemand onverwachts de schuur in lopen, dan liep hij recht met z'n gezicht tegen de geslachte dieren aan. Later heeft Toon er maar een gordijntje voorgehangen. Toon ging eens een keer met de kinderen naar het zwembad. Van insmeren met zonnebrand had Toon nog nooit gehoord. Hij kwam verbrand en onder de vellen thuis, dus dat was eens en nooit meer. Toon was actief in het verenigingsleven. Hij zat in het bestuur van de Nootdorpse Hengelaars vereniging, Vogelclub De Nachtegaal en de duivenvereniging. Ook met biljarten stond hij z'n mannetje.

Toon zat ook jarenlang in het Oranjebestuur en verzorgde altijd de viswedstrijd voor de jeugd. De prijzen werden altijd heel netjes uitgestald in de etalage van de smid Bernard Poel in de Dorpsstraat. Ook verzorgde Toon met Arend Janssen de koffie tijdens de evenementen. Dan liepen ze met het koffiekarretje trouw in het rond. Voor vele middenstanders, zoals Leo Sliedregt, Jaap de Bruyn en Kees Groenewegen was Jo van Heijningen de laatste klant. Dus die bleven altijd een bakkie doen. Ja, het was daar de zoete inval. Bij RKDEO bleven Toon en Jo graag geziene gasten. Toen zij 45 jaar getrouwd waren, kregen zij van de selectie een Rijnreis aangeboden waar ze enorm van hebben genoten. En toen volgde er een nare periode in hun leven. Toon werd ernstig ziek in 1998 en in dat jaar overleed Toon op 28 november op 72-jarige leeftijd. Jo bleef nog enkele jaren wonen aan de Veenweg en verhuisde later naar de Olmendreef. Dat viel eerst niet mee maar later heeft ze nog een heel poosje kunnen genieten in haar nieuwe huisje. Er volgden vele ongemakken. Vooral haar benen wilden niet meer. Op 3 mei 2015 sloot Jo haar ogen voorgoed. Ze werd 86 jaar.

Op de foto links zie je het handbalteam van Nel rond 1955 bij RKDEO. Rechts zie je Toon met Arend Janssen en het koffiekarretje van de Oranjevereniging.

Afbeelding