Piet en Agaath Verweij
Vandaag de tweede aflevering over de bekende Nootdorper Piet Verweij en zijn vrouw Agaath van 't Wout. Deze geboren Boskopers kwamen eind 1953 naar Nootdorp om in de Dorpsstraat een schildersbedrijf over te nemen.
Hij had in een blad gelezen dat in Nootdorp een schildersbedrijf met winkel te koop was. De ondernemende man was net getrouwd met Agaath en begon dus in Nootdorp aan een nieuw leven. Piet groeide uit tot een zeer markante Nootdorper over wie in deel twee nog van alles te vertellen valt. Aldus Jan van der Sman, die in de tweede aflevering vertelt dat Piet nog op televisie is geweest met een akkefietje over 'plantsoenenprikkeldraad'. Toen Agaath op jonge leeftijd leerde zwemmen, deed ze dat in de Gouwe. Ze kreeg een touw om haar middel. Haar pa had dat in handen en gaf vanaf de kans allerlei instructies. Na schooltijd ging ze aan de slag in de huishouding. Het verdiende geld werd besteed aan onder meer EHBO-les, gymmen en zingen. Piet en Agaath woonden naast elkaar. Een neef van Agaath werd dominee en zou voor het eerst een preek houden. Piet mocht op zondag niet fietsen vanwege zijn strenge geloof. De oplossing was een touwtje aan zijn pols. Dat hing uit het raam. Agaath trok er zondagmorgen aan en Piet kwam zachtjes uit z'n bed en ging stiekem mee. Zo ging dat ook met een sneetje brood, als Piet weer eens zonder eten naar bed moest. Agaath bond een boterham aan het touwtje en zo had Piet toch wat te eten.
Naar Nootdorp
Na zeven jaar verkering las Piet in een blad dat er in Nootdorp een schildersbedrijf overgenomen kon worden van Pleun Vis in de Dorpsstraat 15 en 17. Zodoende werd er een trouwdatum vastgezet op Oudjaarsdag 1953. De werkplaats werd uitgebreid en deels verbouwd tot woonhuis. Piet begon met een bakfiets met ladders erop en overig materiaal zoals verf en kwasten. Je kon in die tijd ook nog kwasten huren, die uiteraard altijd onder de verf werden teruggebracht. Weer later kocht Piet een tweedehands auto. Er werd gewerkt met een jaarrekening die ook nogal eens niet werd betaald. Piet en Agaath kregen vijf kinderen: Rinus (1955), Everdien (1957), Hilde (1959), Margreet (1964) en Wendy (1966). Ook het bedrijf groeide gestaag. Er werden twee schilders aangenomen, de gebroeders Bas en Koos Groen, en twee leerlingen. Piet hield van ambachtelijk onderhoudswerk met direct contact met de klanten. Een van zijn beste klanten was Han Post van koelhuis Arctic. Het gezin kreeg een grote klap te verwerken in 1975. Dochter Hilde bezweek aan een kortstondige maar slopende ziekte. Piet kreeg een bed aangeboden in het ziekenhuis en bleef bij haar tot haar overlijden. Daarna kwam zijn dochter Margreet in het prikkeldraad terecht, dat in alle plantsoenen in Nootdorp aanwezig was. Zij had een wond van een halve meter op haar been. Piet heeft jaren gevochten tegen de gemeente om het prikkeldraad weg te krijgen. Hij plaatste veel advertenties in de Eendracht. Het hoogtepunt in de strijd was een uitzending op de televisie van het VARA-programma 'Hoe bestaat het'. De actie kreeg toen snel bijval van onder meer de gemeenteraadsleden Cor de Kok en Aad van der Helm. Zodoende kwam er een eind aan al dat prikkeldraad in de plantsoenen. Op 3 mei 1982 raakte Piet betrokken bij een aanrijding. Na twee weken in coma te hebben gelegen overleed Piet op 53-jarige leeftijd. Agaath bleef nog vijftien jaar verf en behang verkopen vanuit het winkeltje. Agaath kwam later in contact met Max Hassing met wie ze nog 25 mooie jaren mocht beleven. Ze woont nu naar volle tevredenheid aan de Zwolse Anjer in goede gezondheid.
