Column: Tranen

Beatrix houdt het voor gezien. Ze leverde bekwaam werk af. Genoeg is genoeg. Haar woorden over een nieuwe generatie bleven bij mij hangen. Als ouder staatshoofd ga je de binding met de jongeren vroeg of laat mis lopen. Ze heeft het nog lang goed gedaan. Tijd voor Willem en niet zoals in Engeland, waar Charles zo lang op zijn beurt moet wachten, dat zijn troonopvolging, zijn abdicatie én zijn uitvaart gezamenlijk op dezelfde dag zijn gepland. Het zogenaamde 3 in 1 pakket voor Royalty’s met vroeg boek korting.

Door Ronald Lamping

Mensen bleken in tranen voor de tv te zitten. Dat gaat er bij mij dan weer niet in. Snap er niets van. Een historisch moment, dat zeker. Maar dat was het dan ook. Ik schiet er niet van vol, neem het voor kennisgeving aan en ga naadloos over tot de orde van de dag. (“Gaan we nog eten?”)

Iedereen heeft ook plots een mening. Daarbij spande Ruud Lubbers de (toepasselijke) kroon. Ruud vond dat Bea wel eens aardiger mocht zijn voor de vriendinnen van Willem. Ik zie het voor me. Ruud geeft advies en een speels tikje tegen de koninklijke derriere, terwijl hij grapt: ”Tut, tut, tut, en een adviesje van Ruud”.

Dat de kranten er dagenlang gemiddeld tien pagina's aan besteedden was wel erg gortig. Honderden (dezelfde) foto's en allerhande beschouwingen en toekomstperspectieven. Bekend Nederland twitterde ook al hun mening, terwijl het gros van hen het woord koningin niet eens kan schrijven. Maar eerlijk is eerlijk. Wat moeten we zonder de mening van Gerard Joling “(Geweldig mens!”) en Barbie. (“Beatrix?”)

Hoop wel dat Willem een andere invulling geeft aan zijn verjaardag. Dan hoef ik niet meer rond eind april op vakantie. Het folkloristische gehalte mag van mij naar nul. Oud Hollandse spelletjes als koekhappen, zaklopen en wc pot werpen mogen verdwijnen. Anno 2013 is het een zielig tafereel in stand gehouden door oubollige Oranje adepten en hijgende lokale notabelen.

Geen lid van het Koninklijk Huis ageert. Zij schenken het volk hun brood en spelen. Wat zullen ze thuis lachen om de klassieke klompenmaker, de bijenkorfvlechter en kantklosster. Dat kun je anno nu toch niet meer serieus nemen. Je gaat me toch niet wijsmaken, dat die warmbloedige Argentijnse zich zit te verheugen op de poffertjesbakker, de stoelenmatter en de tinnegieter. Dat deze diva tegen Willem krijst: “Wat er ook gebeurt, we gaan langs de strovlechter!” Daarbij stampt ze nog even met de koninklijke voetjes.

Tranen ook om de vrij te laten Tbs’ers. Een substantieel deel mag door vormfouten uw en mijn omgeving onveilig maken. Natuurlijk, er zijn wetten, waar we ons aan dienen te houden. Een proces moet ordelijk en langs een afgesproken traject verlopen. Dat wil echter nog niet zeggen, dat u of uw kind door een vormfout geconfronteerd kan worden met een nog lang niet uitbehandelde, levensgevaarlijke crimineel. Met alle gevolgen van dien.

De SNS Reaal bank heeft hopeloos gefaald. Megalomane projecten in het vastgoed hebben de bank tot aan de rand van de afgrond gebracht en de directie een privé fortuin bezorgd. Tranen! De al ruimschoots gepakte belastingbetaler draait er voor op. Opnieuw blijkt dat de politici alle binding met hun kiezers kwijt zijn. Terwijl de hele bevolking extra gaatjes boort in de broekriem, ontvangt de nieuwe Reaal topman rond de half miljoen aan salaris voor werk, dat hij nog niet (..) gedaan heeft! Rutten geeft een fantastische verklaring: “Anders krijg je geen topfiguur en het is een marktconform salaris.” Tja?!

Een woelige week vol emoties. Wielrennen blijkt tot op het bot een bedorven sport. De een na de andere slikker en spuiter meldt zich nu om een eventuele straf te reduceren. Een bolwerk van liegers en bedriegers. Om te huilen. Tenslotte dan ook nog het wervelende lokale carnaval met in de optocht altijd van die fantastisch gevonden teksten op de spandoeken. U raadt mijn mening al!

Tranen!